Ο Π. Γεωργιάδης είναι Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ)- Ιδρυτικό Μέλος της Παράταξης “Νέος Διόνυσος”
Τις επόμενες μέρες η συζήτηση στα θεσμικά όργανα του Δήμου θα “φουντώσει» με αφορμή το σχέδιο νόμου που έχει θέσει σε διαβούλευση το Υπουργείο Περιβάλλοντος για τον “Εκσυγχρονισμό του πλαισίου ύδρευσης και αποχέτευσης”. Σε εκκρεμότητα βεβαίως παραμένει και η δέσμευση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου ως προς τον ορισμό συνεδρίασης με αποκλειστικό θέμα την κατάσταση του δικτύου ύδρευσης, τις παρεχόμενες υπηρεσίες και την ποιότητα του νερού με τελευταίο επεισόδιο την υπερχλωρίωση στην κοινότητα Σταμάτας. Στο κείμενο που ακολουθεί διατυπώνονται συμπεράσματα και τίθενται ερωτήματα που προκύπτουν από τη συνεδρίαση του ΔΣ στις 4/2/2025.
Το ΔΣ δεν μπόρεσε να συνεννοηθεί στα διαδικαστικά, πόσο μάλλον στα ουσιαστικά. Η συζήτηση είχε άδοξο τέλος και τελικά συμφωνήθηκε να ορισθεί προσεχώς συνεδρίαση ΔΣ με αποκλειστικό θέμα την συνολική κατάσταση με όλες ανεξαιρέτως τις παραμέτρους που αφορούν την “υπόθεση νερά” στο Δήμο μας.
Από την “χαοτική” ανταλλαγή διαλόγων που επικράτησε, προκύπτουν κάποια νεότερα στοιχεία που με τη σειρά τους οδηγούν σε πρόσθετους προβληματισμούς.
Συνοψίζω τα βασικά αυτά σημεία και θέτω κάποια ερωτήματα που ελπίζω να έχουν ευνοϊκές απαντήσεις ώστε να ενισχυθεί το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων για την ποιότητα του νερού. Αίσθημα που έχει διαταραχθεί από ενέργειες και άστοχες ανακοινώσεις, αρμοδίων και μη, της Δημοτικής Αρχής.
Ο προϊστάμενος της υπηρεσίας ύδρευσης δήλωσε ενώπιον του ΔΣ ότι κανένα από τα 28 αντλιοστάσια και δεξαμενές δεν είναι περιφραγμένο με αποτέλεσμα να είναι έρμαιο της κάθε τυχόν κακόβουλης ενέργειας. Αυτή και μόνο η δήλωση θα έπρεπε να προκαλέσει συναγερμό εκ μέρους της ΔΑ και να δρομολογηθούν κατεπειγόντως σοβαρές δράσεις για την ασφαλή φύλαξη κρίσιμων υποδομών που συνδέονται ευθέως με τη δημόσια υγεία χιλιάδων κατοίκων. Προκαλεί εντύπωση η αποφυγή άμεσης αντίδρασης λες και το θέμα είναι δευτερεύον.
Αν στο παραπάνω “ξέφραγο αμπέλι” προσθέσουμε και τις αναφορές του ιδίου προσώπου ότι η ΕΥΔΑΠ μάς τροφοδοτεί νερό με δείκτη χλωρίωσης 0,4 έως 0,6 ενώ εμείς από τις γεωτρήσεις έχουμε καθορίσει ασφαλές όριο 1,0, αποδεικνύεται ότι δεν ακολουθούμε ενιαίους κανόνες και χαράσσουμε δική μας δοσολογία χλωρίωσης. Ο προϊστάμενος ύδρευσης ανέφερε ότι τη στιγμή του συμβάντος ο δείκτης υπέρβασης ήταν 3 αλλά αυτό δεν προκαλεί κατά τη γνώμη του ιδιαίτερη ανησυχία γιατί σύμφωνα με τις γνώσεις του υπάρχουν χώρες ( Αμερική είπε…) με δείκτη 4. Μια τέτοια αναφορά θέλει και την απόδειξή της… Από την ώρα που συνέβη η υπέρβαση μέχρι την ώρα επέμβασης πόσο χρονικό διάστημα παρήλθε; Η υπερχλωρίωση έφτασε μέχρι τις βρύσες των σπιτιών;
Εκείνο που επιμελώς αποσιωπάται και δεν το γνωρίζουμε είναι πότε ακριβώς (ώρα/λεπτό) συνέβη το περιστατικό και μετά από πόση ώρα έγινε η επέμβαση για να αδειάσει η δεξαμενή(!) και οι κρουνοί πυρόσβεσης(!), όπως συμπλήρωσε η Δήμαρχος. Αυτά προβλέπει το πρωτόκολλο σε περίπτωση παρόμοιου συμβάντος; Ο προϊστάμενος, ο οποίος κατά τη γνώμη μου πρέπει να κληθεί να παραστεί και στην συνεδρίαση του επόμενου ΔΣ, γιατί είναι νομίζω ο μόνος που κατέχει το τεχνικό θέμα και γνωρίζει τις ουσιαστικές λεπτομέρειες, κατέληξε με την παρακάτω δήλωση:
“Το νερό λοιπόν που παίρνουμε από την ΕΥΔΑΠ για τις 6 κοινότητες, ελέγχεται από την ΕΥΔΑΠ, και επιπλέον και από εμάς, κάθε μήνα με χημικό έλεγχο, ενώ κάθε τρεις μήνες γίνεται έλεγχος για βαρέα μέταλλα”.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποιος έχει καθορίσει την συχνότητα ελέγχων και αν αυτή η συχνότητα είναι καθορισμένη επιστημονικά ή ερασιτεχνικά;
Συμπερασματικά, και συμπληρωματικά με τα πολλά τεχνικά ερωτήματα που έχω διατυπώσει σε προγενέστερο κείμενο, η αντιμετώπιση των προβλημάτων ύδρευσης απαιτεί μια εκ θεμελίων θεώρηση με τρόπο ολοκληρωμένο και όχι αποσπασματικό. Διερωτώμαι βέβαια ποιος έχει την απαιτούμενη ικανότητα να σχεδιάσει και να διεκπεραιώσει ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα που η εφαρμογή του θα μας απαλλάξει από κινδύνους και αμφισβητήσεις κάθε μορφής.
Το σίριαλ “για τα νερά” θα έχει συνέχεια!!
