Ισορροπίες ή Τομές;
του Παναγιώτη Πανάγου Οικονομολόγου
Από την πρώτη του τριετία ο Καλλικρατικός Δήμος Διονύσου αποσύρθηκε στη γωνία της Βόρειας Αττικής, περιορίζεται στα τελείως απαραίτητα, κρύβεται στα μεγάλα προβλήματα (έργα υποδομής, οικονομική ασφυξία, νέα τεχνολογία, κοινωνική συνοχή, ρατσισμός κ.ά.) για να μην ενοχλήσει, όπως φαίνεται, τα ευρύτερα συμφέροντα των ισχυρών της περιοχής και της Κεντρικής Κυβέρνησης, δεν διεκδικεί, δεν απαιτεί και πετά τη μπάλα στην εξέδρα (εκδηλώσεις φανφάρας και πολιτιστικού ευτελισμού). Η λογική της Ψωροκώσταινας, ο μίζερος παραγοντισμός, οι ανούσιοι βερμπαλισμοί, έκρυβαν τελικά τα φοβικά σύνδρομα των διοικούντων, η αντίληψη του «ου μπλέξεις» και του «δεν βαριέσαι» είναι ο μπούσουλας της ασκούμενης πολιτικής.
Η απουσία πολιτικής και ξεκάθαρης βούλησης για το Δήμο ξόδεψε ανώφελα την όποια απομένουσα παραγωγική του δύναμη, με αποτέλεσμα την αδυναμία να επηρεαστούν με αξιώσεις καταστάσεις και να ανατραπούν ισορροπίες, που τον κρατούν καθηλωμένο. Επελέγησαν οι χαμηλοί τόνοι στα όρια της αφωνίας και μάλιστα της ανυπαρξίας, παρά τις όποιες αποσπασματικές επικοινωνιακές κορώνες και τις φαινομενικές «επιτυχίες». Η σημερινή διοίκηση βρίσκεται σε τέλμα και αναποτελεσματικότητα και δεν θέλει – ίσως γιατί έτσι έχει συμφωνήσει – να δει τις εξελίξεις και να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Φοβούμενη δε μήπως και χάσει την εξουσία της, αρκείται στην τυπική διεκπεραίωση των τρεχουσών ή αναγκαστικών και μόνο υποθέσεων και στο να είναι αρεστή στην Κεντρική Εξουσία και στα όποια συμφέροντα την στηρίζουν ακόμα. Οι περί του αντιθέτου ρητορικές παρεμβάσεις, καθώς και ο συντηρητισμός της Δημοτικής Αρχής, σε αγαστή συμπόρευση με την ακμαία πάντοτε «παράταξη του φόβου», που έχει ισχυρές προσβάσεις παντού, πέτυχε σιωπή, ανοχή και σώρευσε ελλείμματα και προβλήματα στην καθημερινότητα όλων των Πολιτών.
Η αξιοποίηση λιγότερο από όσο ήταν δυνατόν των ευκαιριών από Ευρωπαϊκά Προγράμματα, η δαιμονοποίηση προτάσεων και πρωτοβουλιών που μπορούσαν να ανατρέψουν την σημερινή αχαρακτήριστη κατάσταση έχουν ως αποτέλεσμα το μέλλον να εναποτίθεται στις καλές προθέσεις κάποιου Υπουργού ή άλλου παράγοντα να υιοθετήσει τις όποιες στατικές, άνευρες και κυρίως διαχειριστικές προτάσεις και να δώσει πιθανώς λύσεις. Και πανηγυρίζουν όταν υπάρχει η διαβεβαίωση ότι «κατόπιν ενεργειών» η Κυβέρνηση ή η Περιφέρεια δεσμεύτηκε να επιλύσει τις αυτονόητες αλλά και αναγκαίες προς κάθε φορολογούμενο πολίτη υποχρεώσεις της. Όμως αυτή η πολιτική, εκτός από αδιέξοδη, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα είτε υποτελών, είτε φοβικών και ολίγιστων ηγεσιών.
Στο ευρύτερο περιβάλλον της τοπικής αυτοδιοίκησης λαμβάνουν χώρα σημαντικές εξελίξεις με κατεύθυνση την απαξίωση και την μετατροπή της σε θεσμικό κυματοθραύστη της Κεντρικής Κυβέρνησης. Από την πλευρά Δήμου και ΚΕΔΕ, μέχρι σήμερα, καμία πρόταση, καμία πρωτοβουλία, καμία απόπειρα άρθρωσης δυναμικών πολιτικών, παρά μόνο τελετουργικού χαρακτήρα ενέργειες, στείρα ρητορική, στρογγυλεμένες διαπιστώσεις και διατυπώσεις, χαμηλής εντάσεως δράση και παρουσία. Επίσης οι επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις βρίσκουν το Δήμο ανέτοιμο μπροστά σ’ αυτό το νέο κύκλο ευκαιριών, ανήμπορο να τις εκμεταλλευτεί ή να πιέσει δυναμικά να αλλάξουν τις ειλημμένες αποφάσεις αυτών, που μέχρι χθες αποτελούσαν τους πάτρωνές τους και τους εκφραστές της οπισθοδρόμησης και της εκποίησής τους.
Η εναπόθεση των ελπίδων και της προοπτικής του Δήμου μας σε μια Νέα Δημοτική Αρχή, για την πραγμάτωση των ζωτικής πλέον σημασίας πολιτικών επιλογών, σε ασφυκτικά πλαίσια και συνθήκες, συνοδεύεται από ένα και μόνο ερώτημα:
Ισορροπίες ή Τομές ;
και κατ’ επέκταση
Απαξίωση ή Προοπτική ;
Ισορροπίες για να μη θιγούν πρόσωπα και καταστάσεις του ευρύτερου πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου στο όνομα είτε της κατάληψης της εξουσίας είτε ενός άκρατου λαϊκισμού ;
ή
Τομές που δημιουργούν έναν ευέλικτο, ισχυρό και δυναμικό, πρωτοπόρο και κοινωνικά δίκαιο Δήμο που απαντά αποτελεσματικά στις ανάγκες των Πολιτών του ;
***
Ισορροπίες για να μην θιγούν «μεγάλοι» παράγοντες ή εργολάβοι που θέλουν τον Δήμο παρία της Βόρειας Αττικής και της τοπικής αυτοδιοίκησης μόνο και μόνο για να κερδίζουν σε βάρος του ;
ή
Τομές που αναδεικνύουν τον Δήμο σε κινητήριο μοχλό προοπτικής και ανθρωποκεντρικών πολιτικών που προάγουν την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή και δημιουργούν υπερήφανους πολίτες ;
***
Ισορροπίες για να μη θιγούν συντεχνιακά και «κεκτημένα» προσωπικά ή υπηρεσιακά συμφέροντα που διαμορφώνουν κλίμα απομόνωσης, απογοήτευσης, αναξιοκρατίας και αναξιοπιστίας ;
ή
Τομές που ενδυναμώνουν και παρακινούν το ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου, αναγνωρίζουν πρωτοβουλίες, ανταμείβουν προσπάθειες και δημιουργούν πίστη και αφοσίωση ;
***
Ισορροπίες για να μη θιγούν οι εξωθεσμικές παρεμβάσεις στη διοίκηση και λειτουργία του Δήμου που βολεύουν πρόσκαιρα, προσφέρουν ελιτίστικα οφέλη αλλά ανατρέπουν αρχές και αξίες ;
ή
Τομές που ανατρέπουν εξαρτήσεις και σπατάλες, καθιερώνουν κανόνες διαφάνειας, αποτρέπουν την διαπλοκή και αναδεικνύουν τον πραγματικό αξιακό χάρτη της Δημοτικής Αρχής ;
***
Ισορροπίες για να μη θιγούν φαινόμενα παρασιτισμού και υποαπασχόλησης που εξυπηρετούν ματαιόδοξες πολιτικές και κοντόφθαλμες επιδιώξεις, αλλά διασύρουν την εικόνα του Δήμου ;
ή
Τομές που δικαιώνουν και διασφαλίζουν εργασία για τους εργαζόμενους του Δήμου, δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας για τους Πολίτες και οδηγούν σε ανάπτυξη, ασφάλεια και σιγουριά ;
***
Ισορροπίες για να μη θιγούν συνεργασίες, συμμαχίες και πρόσκαιρες συμφωνίες (λυκοφιλίες) που βολεύουν τους ημέτερους και κρατούν σε τέλμα και ανυπαρξία το Δήμο και τους Πολίτες ;
ή
Τομές που στηρίζονται στα ισχυρά σημεία της Πόλης, ανοίγουν νέες προοπτικές και ισότιμες συνεργασίες σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο και πετυχαίνουν υψηλές αποδόσεις προς όφελος και μόνο των Πολιτών;
Ο αυτόματος πιλότος, που έχει αφεθεί να οδηγεί το Δήμο Διονύσου – ίδιον της ελληνικής γραφειοκρατικής αντίληψης και λειτουργίας όλων των παραγωγικών τομέων της εθνικής οικονομίας και ιδιαίτερα του τριτογενούς – δεν μπορεί πια να δώσει αποτελέσματα για την ηγετική και βιώσιμη ανάπτυξή του.
Η άμεση ανάκαμψη και η δημιουργική προοπτική του Δήμου Διονύσου, υπό το πρίσμα μιας άλλης πολιτικής επιλογής, είναι εφικτή και ρεαλιστική αλλά και μονόδρομος ευθύνης που πρέπει να λειτουργήσει με μόνο προσανατολισμό την ικανοποίηση των Πολιτών και όχι των όποιων ισορροπιών και συμφωνιών, κάτω από το τραπέζι, για την διατήρηση και διαχείριση της εξουσίας μιας συντεχνιακής «ελίτ».
Ας μην ξεχαστεί λοιπόν και πάλι από τους Πολίτες ότι χρειάζονται πολιτικές σε βάθος, προσήλωση, διάθεση για παρέμβαση και ρήξεις στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και βεβαίως συστηματική και μεθοδική δουλειά από όλους, και κυρίως από τη Νέα Δημοτική Αρχή.