Ο Φήλιξ, που σημαίνει «ευτυχισμένος», ήταν ένα μαύρο γατί που μας υιοθέτησε πριν από δυο χρόνια. Τον είδαμε ξαφνικά στον κήπο μας, διεκδικούσε παλικαρίσια φαγητό από το σκυλί, διεκδικούσε και χάδια, κυνηγούσε και κανένα ποντίκι που μας το έφερνε σαν τρόπαιο. Ο Φήλιξ την περασμένη Πέμπτη το βράδυ ξεψύχησε στην ίδια πόρτα του σπιτιού που διάλεξε για σπίτι του, φολιασμένος.
Έχετε δει ζώο να πεθαίνει από φόλα; Να τι είδα εγώ όταν επέστρεψα με την κόρη μου από το μάθημά της: Το γατί να σφαδάζει, με ανεξέλεγκτους σπασμούς, και να βγάζει αφρούς από το στόμα. Ο κτηνίατρος, που επικοινωνήσαμε πανικόβλητες, μας είπε πως είχε μάλλον φάει γεωργικό φάρμακο. Αυτά τα δηλητήρια, με τα παράξενα ονόματα, επιδρούν- μας είπε- στο κεντρικό νευρικό σύστημα, γι’ αυτό και οι σπασμοί. Πόνο δεν ένιωθε, μας είπε. Μονάχα μια ακατανίκητη ανάγκη να αποβάλει από το σώμα του ό, τι τον έτρωγε από μέσα. Γι’ αυτό και η έκκριση όλων των σωματικών υγρών. Είναι αργά, μας είπε. Πρέπει να πάτε το γατί σε συνάδελφο τώρα. Αλλιώς θα το χάσετε.
Ήταν όμως ήδη αργά. Παρόλο που ο κτηνίατρος στην Άνοιξη έκανε ό, τι μπορούσε- και μαλάξεις για ώρα και ένεση αδρεναλίνης στην καρδιά και τα πάντα- το γατί έσβησε. Με τα μάτια πάντα ανοιχτά και το κορμί πια μισοαναίσθητο- το δηλητήριο, το γεωργικό φάρμακο, είχε κάνει τη δουλειά του.
Μόλις γυρίσαμε πίσω, ενημερώσαμε όλους στη γειτονιά για τις φόλες- όλοι έχουν από ένα ή περισσότερα ζώα στο σπίτι τους. Και μάθαμε πως την ίδια εβδομάδα άλλα δυο γατιά- οικόσιτα, όχι αδέσποτα, εμβολιασμένα, στειρωμένα, αποπαρασιτωμένα, υγιή – είχαν βρει τον ίδιο επώδυνο θάνατο: σπασμοί, αφροί και τέλος. Το δηλητήριο προοριζόταν για τα γατιά άραγε- ή και τα τρία βρέθηκαν σε λάθος τόπο τη λάθος στιγμή;
Και μια σημείωση: Τα παραπάνω συνέβησαν σε μια γειτονιά στη Δημοτική Κοινότητα Διονύσου, λίγες μόνο ημέρες αφού το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης συζήτησε αν πρέπει να συνεχίσει ή όχι να χρηματοδοτεί το πρόγραμμα στείρωσης και εμβολιασμού των αδέσποτων. Οι δημοτικοί σύμβουλοι αναφέρονταν κυρίως στα σκυλιά και στις αγέλες τους, που μπορεί να γίνουν επιθετικές. Για τα γατιά κουβέντα. Γιατί ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως κάποιο άρρωστο μυαλό θα έριχνε δηλητήριο για να σκοτώσει (και τις) γάτες; Σε λίγο στο Διόνυσο δεν θα κυκλοφορεί ούτε κουνούπι.