Μπορεί το πρόσφατο κύμα κακοκαιρίας να υποχώρησε- καινούργιο όμως αναμένεται σύντομα να πλήξει τη χώρα και την πόλη μας. Η ενδιάμεση αυτή ανάπαυλα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη Διοίκηση του Δήμου για ξεκούραση και κυριολεκτική ανάπαυλα- ή να θεωρηθεί ευκαιρία για απολογισμό και αξιολόγηση των ενεργειών που έγιναν (και που δεν έγιναν), των μέτρων που ελήφθησαν (ή παρελείφθησαν), του συντονισμού που επετεύχθη – ή που απέτυχε.
Παρά τη γενική αίσθηση πως η πολιτική προστασία, στην οποία εμπλέκονται αιρετοί, διοκητικοί υπάλληλοι και εργατοτεχνικό προσωπικό, και όχι μόνο του Δήμου, τα κατάφερε και σε γενικές γραμμές κράτησε την πόλη βατή, υπάρχουν εντούτοις διαφορετικές εκτιμήσεις για την αποτελεσματικότητα των ενεργειών σε κάθε περιοχή. Η εικόνα, όπως παρουσιάστηκε και από το σχετικό ρεπορτάζ της Οδού Διονύσου που μιλούσε με τους Προέδρους των 7 Δημοτικών Κοινοτήτων όσο κράτησε ο χιονιάς, ήταν άνιση: Συνεχώς καθαρός ο Διόνυσος, αλλά όχι και η Σταμάτα ή ο Άγ. Στέφανος. Κομμάτια ολόκληρα της πόλης παρέμειναν αποκλεισμένα, από χιόνια στην αρχή, λόγω πάγου στη συνέχεια. Η διαφορετικής κλίμακας εμπειρία και εκπαίδευση του προσωπικού ήταν παραπάνω από εμφανής.
Επιπλέον, ζημιές σημειώνονταν σε αποχιονιστικά οχήματα και μηχανήματα του Δήμου, απομειώνοντας το “οπλοστάσιο” σε στιγμές κρίσιμες για τη διαδικασία αποχιονισμού. Για το γεγονός υπήρξε σαφής καταγγελία από το κλιμάκιο Πολιτικής Προστασίας του Αγ. Στεφάνου: Αχρησιμοποίητα επί τριάμισι χρόνια πολλά από αυτά ή κακοσυντηρημένα, “πρόδωσαν” το Δήμο, όταν τα χρειάστηκε ετοιμοπόλεμα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που προέκυψε από την άλλη πλευρά, όπως επεσήμαιναν διαρκώς οι αρμόδιοι εκ μέρους του Δήμου, οφείλεται στην πτώση δέντρων πάνω σε καλώδια της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα τη διακοπή ηλεκτροδότησης, κυρίως στην Άνοιξη, που επί ώρες έμεινε χωρίς ρεύμα, άρα και θέρμανση σε θερμοκρασιακές συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Το οποίο πρόβλημα θα το ξαναβρούμε μπροστά μας, μια που σε όλο το Δήμο υπάρχουν ακόμη δεκάδες δέντρων που κυριολεκτικά στηρίζονται πάνω στα καλώδια, με κίνδυνο ανά πάσα στιγμή- δηλαδή στο επόμενο κύμα κακοκαιρίας- να προκαλέσουν και πάλι black- out. Η καταγραφή τους και η έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος σε συνεργασία με τη ΔΕΗ και το Δασαρχείο, θα μπορούσε να είναι η απάντηση.
Το παραπάνω πρόβλημα γεννά με τη σειρά του μια ακόμη ανάγκη, η οποία δεν φάνηκε να ελήφθη υπόψη, κυρίως ως πρόληψη: Τη μέριμνα για προσωρινή φιλοξενία όσων έμειναν χωρίς θέρμανση, αλλά και όσων δεν είχαν καθόλου αυτή την “πολυτέλεια”, σε θερμαινόμενους χώρους του Δήμου. Όπως ακριβώς γίνεται στις ημέρες του καύσωνα.
Επιπλέον, στον κανονισμό Πολιτικής Προστασίας αναφέρονται οι διαδικασίες που ακολουθούνται για τον αποχιονισμό και την αλατοδιανομή, και που απευθύνονται στο αρμόδιο πολιτικό και διοικητικό προσωπικό. Αντίστοιχες οδηγίες για έγκαιρη προετοιμασία και ενημέρωση των κατοίκων ενόψει του χειμώνα- προμήθεια αλατιού, για παράδειγμα, καθώς και τροφίμων, ή και στοιχειώδεις κανόνες οδηγικής συμπεριφοράς στα χιόνια- μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμες.
Και μια -σχετική με την πορεία της πόλης στο μέλλον- παράμετρο που έθεσε με ανάρτησή του στο facebook ο Διονυσιώτης Π. Παραμάνης από το Πλατύ Χωράφι: Τη Δευτέρα 5 Ιανουαρίου το πρωί- παραμονή των Φώτων- και ενώ ξανάρχιζε το χιόνι, πανικός κυριολεκτικά παρατηρήθηκε έξω από τα σούπερ μάρκετ στη Λ. Μαραθώνος και στη Σταμάτας, όπου δημιουργήθηκε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Με την επόμενη ημέρα αργία, αλλά και με τον καιρό να επιδεινώνεται ραγδαία, κάτοικοι από όλες τις περιοχές του Δήμου, έσπευσαν να εξασφαλίσουν προμήθειες. Ο κ. Παραμάνης υπογραμμίζει εύστοχα: “Με αφορμή την σημερινή χιονόπτωση (ωραία), αλλά και κάθε μέρα, το πρόβλημα για μας τους κατοίκους της Κοινότητας. Διονύσου είναι ότι κάθε μετακίνηση για να εξυπηρετηθούν οι καθημερινές ανάγκες μας είναι δύσκολη, επικίνδυνη, κοστίζει σε χρόνο και χρήμα. Ο Δήμος για την διευκόλυση των Δημοτών οφείλει να εντάξει στο επιχειρησιακό του πρόγραμμα την κατασκευή καταστημάτων με είδη πρώτης ανάγκης…”.
Εν κατακλείδι: Η απειρία της νέας Δημοτικής Αρχής στην αντιμετώπιση κρίσεων, όπως αυτή που ζήσαμε πρόσφατα, μπορεί να είναι το- προσωρινό μόνο- άλλοθι για τις αστοχίες που παρατηρήθηκαν και τις διαμαρτυρίες ή τα παράπονα που ακούστηκαν. Είναι όμως και η ευκαιρία της, σε στρογγυλό τραπέζι με όλους τους εμπλεκόμενους, να αποτιμήσει τις αστοχίες της και να επισημάνει τα κενά, προχωρώντας στη βελτιστοποίηση των διαδικασιών για το καλύτερο αποτέλεσμα.