Παρέμβαση στη χθεσινή (Παρασκευή 26 Ιουνίου) συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, και ειδικά στο θέμα των επιχορηγήσεων προς τους φορείς της πόλης, πραγματοποίησε ο Στ. Μιχιώτης, που το προηγούμενο διάστημα συμμετείχε σε ομάδα εργασίας με στόχο τη θέσπιση κριτηρίων για τις επιχορηγήσεις αυτές. Τα κυριότερα σημεία της παρέμβασης, μαζί με κάποια πρώτα συμπεράσματα του κ. Μιχιώτη από τη χθεσινή συζήτηση, δημοσιεύονται παρακάτω:
Από τη χτεσινή συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την επιχορήγηση των τοπικών συλλόγων και σωματείων προέκυψαν τα εξής συμπεράσματα:
1 Αν και το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε την έκτακτη επιχορήγηση των τοπικών φορέων για συγκεκριμένα προγράμματα δράσης, το σκεπτικό και τα επιχειρήματα όλων των πλευρών αφορούσαν στην ενίσχυση της λειτουργίας τους. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δημοτικός σύμβουλος δεν γνώριζε (και δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει) ούτε το πρόγραμμα δράσης που οι σύλλογοι είχαν προτείνει, αλλά ούτε και την οικονομική τους κατάσταση!
2 Όπως επίσης, οι δημοτικοί σύμβουλοι (πλην ενός) δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν τα πρόσθετα ποσά, που κάποιοι σύλλογοι έχουν πάρει από την πίσω πόρτα, δηλαδή από τον ΘΕΣΠΙ. Και φυσικά έκλεισαν τα μάτια και τ’ αυτιά τους στις καταγγελίες που έχουν γίνει για παραβίαση από κάποιους συλλόγους των όρων παραχώρησης των αθλητικών χώρων (υπενοικιάσεις σε τρίτους με ανταλλάγματα, παράνομα κυλικεία – ψησταριές, κ.λπ.).
3 Επιπλέον, με φανερή έλλειψη πολιτικής βούλησης αλλά με περίσσια πολιτική υποκρισία, οι δημοτικοί σύμβουλοι ανέβαλαν (για άλλη μια φορά) την αξιολόγηση των προτάσεων των συλλόγων με βάση συγκεκριμένα κριτήρια. Η υποκρισία τους αυτή αποκαλύπτεται από τα εξής:
α) Είναι η πέμπτη συνεχής χρονιά που υποστήριξαν ότι «αυτή είναι η τελευταία φορά» που ψήφισαν χωρίς κριτήρια. Ελπίζω του χρόνου, όσοι κάνουν τέτοιες κροκοδείλιες δηλώσεις να φορούν τουλάχιστον λακοστάκια.
β) Αν και υποστήριξαν ότι μέσα σε ένα – δυο μήνες θα υπάρχουν κριτήρια και κανονισμοί, εν τούτοις δεν ενέκριναν ένα μέρος του ποσού, ως έναντι, προκειμένου να αξιολογήσουν τις προτάσεις και να εισηγηθούν καλύτερη – δικαιότερη κατανομή, π.χ. τον Σεπτέμβριο.
γ) Ούτε πήραν υπόψη ότι σε όλες τις αντίστοιχες διαδικασίες του ΕΣΠΑ γίνεται σταδιακή εκταμίευση του ποσού, με βάση την πρόοδο του φυσικού έργου. Αντιθέτως, για λόγους ψηφοθηρίας, προτίμησαν να ξεμπερδέψουν μια κι έξω με τις πιέσεις που τον τελευταίο καιρό τούς ασκούσαν οι προεκλογικοί και μετεκλογικοί ανθρωποβοσκοί.
1 Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μ’ αυτόν τον τρόπο επιχορήγησης δεν λύνεται ούτε το πρόβλημα της ενίσχυσης των συλλόγων, αλλά ούτε και ελαφρύνονται οι δημότες, στους οποίους θα συνεχίσουν να μετακυλίονται τα λειτουργικά έξοδα των συλλόγων. Για παράδειγμα, αν αντί τέτοιων επιχορηγήσεων («στα τυφλά») ο δήμος κάλυπτε τα έξοδα μετακίνησης των αθλητών και καλλιτεχνών ή ακόμα εξασφάλιζε στους συλλόγους την αναγκαία υποδομή, θα είχαμε με το μισό περίπου κόστος (έως 100.000 ευρώ) άμεσα και μεγαλύτερα (λόγω οικονομίας κλίμακας) οφέλη για τους δημότες. Τώρα όμως, τα 210.000 ευρώ θα πάνε όπου πάνε, αλλά οι δημότες θα συνεχίσουν να πληρώνουν από την τσέπη τους.
2 Τέλος, είναι αξιοπρόσεκτο ότι κατά σαφή παράβαση της νομοθεσίας, έλαβαν μέρος στη συζήτηση, και τελικά ψήφισαν, σύμβουλοι που έχουν προσωπική ή οικογενειακή εμπλοκή με τους επιχορηγούμενους συλλόγους. Αναφέρω ενδεικτικά τον Β. Δαρδαμάνη (μέλος του Δ.Σ. και ταμία αθλητικού σωματείου), τον Π. Μπιτάκο (βασικό στέλεχος πολιτιστικού συλλόγου και αδελφό μέλους Δ.Σ. αθλητικού σωματείου) και τον Π. Τσούκα (πρόεδρο αθλητικού σωματείου). Η ερμηνεία του δημοτικού συμβουλίου ότι δεν προκύπτει θέμα ασυμβίβαστου (επειδή δεν υπάρχει προσωπικό τους όφελος), είναι αφελής καθώς:
• Όταν ο νόμος προβλέπει να εξαιρούνται από τη διαδικασία σε περιπτώσεις «ιδίου οφέλους», το κάνει ώστε να αποφεύγεται η σύγκρουση συμφερόντων και σε καμία περίπτωση να μην υποτάσσεται το δημόσιο στο ιδιωτικό όφελος. Όπως όμως φάνηκε από τις τοποθετήσεις τους, οι δύο πρώτοι σύμβουλοι ταύτισαν τα συμφέροντα των δημοτών με αυτά των συλλόγων (τους).
• Επιπλέον, είναι προφανές το προσωπικό – όχι κατ’ ανάγκη οικονομικό – όφελος ενός σωματειακού παράγοντα που εξασφαλίζει πρόσθετους (κρατικοδίαιτους) πόρους για τον σύλλογό του: «φήμη», επανεκλογή κ.λπ.
1 Κι επειδή πολλά ειπώθηκαν για την χρησιμότητα των δράσεων αυτών, καλό είναι οι δημότες να έχουν υπόψη τους δύο απλά στοιχεία:
α) Τα καλοκαιρινά προγράμματα του δήμου έχουν κόστος 45.000 ευρώ, σύμφωνα με χτεσινή απάντηση του ίδιου του δημάρχου σε ερώτησή μου. Αν υπολογίσει κανείς ότι το όφελός τους είναι 1300 παιδιά επί 10 ημέρες επί 6 ώρες ημερησίως (δηλ. 78.000 ανθρωποώρες), προκύπτει το εύλογο ερώτημα: πόση θα πρέπει να είναι η ωφέλεια για τους δημότες (σε ποσοτικούς δείκτες) από τα 210.000 ευρώ; (με χονδρικούς υπολογισμούς πρέπει να συμμετάσχουν 150.000 άτομα σε δίωρες εκδηλώσεις…)
β) Πόσες υποδομές θα μπορούσαν να έχουν γίνει στο δήμο με τα 1.200.000 ευρώ που (κατά προσέγγιση) σκορπίστηκαν τα πέντε τελευταία χρόνια σε τέτοιες επιχορηγήσεις; Και πόσα προβλήματα παραχώρησης της χρήσης των χώρων θα είχαν λυθεί;
Δυστυχώς, το συνολικό συμπέρασμα που προκύπτει από τα επιμέρους είναι απογοητευτικό για το πολιτικό προσωπικό (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) του δήμου μας. Πολύ αμφιβάλλω αν θα υπάρξει ποτέ σοβαρό και διάφανο πλαίσιο σ’ αυτό το αλισβερίσι, αν θα μπουν κανόνες ή αν η «μοιρασιά» θα γίνεται από την εκάστοτε εξουσία. Γι’ αυτό και νομίζω ότι ένα σύνθετο σύστημα κριτηρίων (πάνω στο οποίο δούλευα μαζί με άλλους τους τελευταίους μήνες) ίσως δεν βοηθήσει, αλλά αντιθέτως περιπλέξει τα πράγματα. Γιατί ποιοι είναι εκείνοι που θα κληθούν να το ερμηνεύσουν και να το εφαρμόσουν; Αρχίζω να σκέφτομαι ότι, ίσως, μερικοί απλούστεροι κανόνες με καθολική εφαρμογή είναι προτιμότεροι στη θέση του.
Φοβάμαι όμως ότι οι αιρετοί μας είναι πραγματικά οι εκλεκτοί μας. Τέτοιους ψηφίζουμε γιατί τέτοιους θέλουμε, τέτοιοι είμαστε. Το μόνο που ελπίζω είναι οι δραματικές στιγμές που περνά ο τόπος να κάνουν κάποιους από μας να το ξανασκεφτούμε.