Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την Τρίτη 14 Ιουλίου, ο Αντιδήμαρχος Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Η. Υφαντής προέβη σε συνοπτικό απολογισμό της κοινωνικής δράσης του Δήμου μέχρι σήμερα, αλλά και σε μια πρώτη ενημέρωση για το τι ο Δήμος σχεδιάζει στο εξής, όταν όλα δείχνουν πως οι συνθήκες θα αναγκάζουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού να στρέφεται προς τις κοινωνικές δομές- όπου υπάρχουν- για υποστήριξη. Με το παραπάνω σκεπτικό, εξάλλου, είχε και δημοσίως διαφοροποιηθεί αναφορικά με την επιχορήγηση των 210.000 ευρώ από το Δήμο προς τους Συλλόγους και τους φορείς της πόλης, ζητώντας στη σχετική επιστολή του τη σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να συζητηθούν τα κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα που αναμένεται να επιδεινωθούν μετά από τις τελευταίες πολιτικο- οικονομικές εξελίξεις.
Τι περιμένει ο κ. Υφαντής για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται, πώς σχεδιάζει να θωρακίσει κατά το δυνατόν το Δήμο, ώστε να αποτελέσει “κοινωνική ασπίδα” για τους πλέον αδύναμους κατοίκους του, αλλά και ποιες ενέργειες της Αντιδημαρχίας έχουν- λόγω αλλαγής συνθηκών- μπει προσωρινά στο ψυγείο, περιγράφει στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Οδός Διονύσου: Κύριε Υφαντή, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο δώσατε κάποια στοιχεία για τις ενέργειες της Αντιδημαρχίας σας μέχρι σήμερα στη διαμόρφωση κοινωνικής πολιτικής εκ μέρους του Δήμου, αλλά και δείγμα προθέσεων για το μέλλον. Ας ξεκινήσουμε με τα καλοκαιρινά camps, όπου μιλήσατε για χιλιάδες παιδιά…
Ηλίας Υφαντής: Σωστά. Αλλά για να μην μας παρασύρει η υπερβολή και δημιουργούμε εσφαλμένες εντυπώσεις, ξεκινήσαμε την πρώτη περίοδο του summer camp με 450 παιδιά περίπου, στη δεύτερη υποδεχθήκαμε 350 και στην τρίτη 300. Σε αυτά προστίθενται τα 200 παιδιά που συμμετέχουν στις δύο περιόδους του αθλητικού camp και τα 40 παιδιά που φιλοξενούνται στις κατασκηνώσεις στο Σούνιο. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι οικονομικές εξελίξεις ανάγκασαν κάποιους γονείς να ζητήσουν τη συμμετοχή και σε δεύτερη ή και τρίτη περίοδο ή να υποβάλουν εκπρόθεσμο αίτημα, μετά την ανατροπή του οικογενειακού τους προγραμματισμού. Αποδείχθηκε ότι με την κρίση οξυμένη, η κίνηση του Δήμου αποτέλεσε διέξοδο για πολλά παιδιά και τους γονείς τους. Εννοείται, φυσικά, ότι ικανοποιήσαμε όλα τα αιτήματα. Θα πρέπει εδώ να δώσω έμφαση σε κάποια δεδομένα: Το ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε με απόλυτη επιτυχία ο Δήμος ώστε να είναι όλα έτοιμα εγκαίρως. Τον ηλεκτρονικό διαγωνισμό, επιτυχή στην επανάληψή του, μετά την πρώτη άκαρπη απόπειρα. Την εξαιρετική τύχη με την ανάδοχο εταιρεία, που διαθέτει σημαντική τεχνογνωσία και παιδαγωγική φιλοσοφία προσανατολισμένη στον αρχικό σχεδιασμό μας. Τη διαφανή διαδικασία για την επιλογή των εκπαιδευτών από τον ανάδοχο και την ταχύρρυθμη εκπαίδευσή τους. Το γεγονός ότι όλοι οι εκπαιδευτές είναι από την πόλη μας και κάνουν εξαιρετική δουλειά. Την αφοσίωση και την προσήλωση των συνεργατών της Αντιδημαρχίας στο στόχο. Τα παραπάνω ισχύουν και για τα αθλητικά camps, στα οποία γίνεται σκληρή εκπαίδευση σε τρία κατά βάση αθλήματα-ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλλεϋ-με συστηματική άσκηση, διδασκαλία τεχνικών, καλλιέργεια του ολυμπιακού ιδεώδους και του fair play, ευ αγωνίζεσθαι στην ελληνική, αλλά και κατασκηνωτικά παιχνίδια. Τέλος, έχουμε ήδη πολύ καλές εντυπώσεις και από τα παιδιά που βρίσκονται στις κατασκηνώσεις του Σουνίου, δίπλα στη θάλασσα.
“Απογευματινή απασχόληση και αθλητικές Ακαδημίες”
Ο.Δ. Έχετε στο παρελθόν δεσμευτεί πως οι δραστηριότητες αυτές θα συνεχιστούν και το χειμώνα.
Η.Υ. Η δέσμευσή μου ισχύει. Μιλάμε για απογευματινή δημιουργική απασχόληση των παιδιών Δημοτικού μέσα στα σχολεία- και θα προσπαθήσουμε να είναι τα σχολεία όπου είναι ενταγμένο το καθένα, γιατί πρόκειται για μικρά παιδιά και το χειμώνα οι μετακινήσεις είναι πιο δύσκολες. Στο σκεπτικό μου είναι η καθαρά κοινωνική διάσταση της προσπάθειας αυτής. Τα πράγματα είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα δυσκολέψουν για όλους- και αυτό, πιστεύω, είτε οδηγούμασταν στη λύση του εθνικού νομίσματος είτε στη λύση που προκρίθηκε. Από τη δική μας πλευρά πρέπει να δώσουμε στα παιδιά ένα ευχάριστο απόγευμα, μετά τα μαθήματά τους, ώστε να έχουν ελεύθερο χρόνο οι γονείς τους. Και εκτός από τη συστηματική συμμετοχή και παρακολούθηση, θα μπορούν, περιστασιακά, να αφήνουν τα παιδιά τους σε έκτακτες περιπτώσεις.
Το δεύτερο κομμάτι είναι ο αθλητισμός. Εκεί σχεδιάζουμε τη δημιουργία Ακαδημιών. Και για να μην είμαστε σε ανταγωνιστική θέση με τους Συλλόγους και τα Σωματεία, στις Ακαδημίες θα έρχονται παιδιά μέχρι την ηλικία που να μπορούν να αποκτήσουν Δελτίο Αθλητή. Να ξεκαθαρίσω κάτι: Κάποια πράγματα παρανοήθηκαν στην πορεία, είτε από την πλευρά μας, της Δημοτικής Αρχής, είτε από τους Συλλόγους, με αποτέλεσμα σήμερα οι σχέσεις μας να είναι ψυχρές, για να το θέσω κομψά. Δεν μ’ ενδιαφέρει με ποιου ευθύνη και δεν είναι του παρόντος. Ο στόχος είναι να συναντηθούμε και να συζητήσουμε από τώρα, πριν τις διακοπές του Αυγούστου, ώστε να ξεκαθαρίσει ο καθένας τι θέλει να κάνει και τι δυνατότητες έχει. Έχω μιλήσει σχετικά και με τον καθ’ ύλην αρμόδιο Αντιδήμαρχο, τον κ. Κοκμοτό, και επίκειται συνάντηση μέσα στις επόμενες ημέρες. Προσωπικά, επειδή δεν γνωρίζω το αντικείμενο, θα ακούσω με προσοχή τις προτάσεις από τους Συλλόγους, που διαθέτουν εμπειρία και τεχνογνωσία. Από την πλευρά μου θα μπουν οι πολιτικές συντεταγμένες, ώστε ο καθένας να αντιληφθεί, χωρίς κανένα περιθώριο αμφιβολίας, το ρόλο του και να τον αναλάβει.
“Και μαζικός αθλητισμός”
Ο.Δ. Μιλάτε δηλαδή για καταμερισμό έργου, ώστε ο ένας, ο Δήμος, να μην μπλέκεται στα πόδια του άλλου, των Συλλόγων, και αντιστρόφως;
Η.Υ. Ακριβώς. Υπάρχουν παιδιά που θέλουν τον αγωνιστικό αθλητισμό, τον έχουν ανάγκη. Και υπάρχουν και παιδιά που δεν ενδιαφέρονται ή δεν έχουν τις δυνατότητες. Τα παιδιά αυτά κάποιος πρέπει να φροντίσει να ενταχθούν σε προγράμματα άθλησης, μια που οι προπονητές δεν τα επιλέγουν για τις ομάδες ενώ και στο σχολείο οι ώρες φυσικής αγωγής είναι πολύ περιορισμένες. Έτσι λοιπόν, εμείς θα αναλάβουμε αυτό το κομμάτι, και οι Σύλλογοι το άλλο, που το ξέρουν καλά. Να προσθέσω ότι ήδη, με ανοιχτή πρόσκληση, τους καλέσαμε να επισκεφθούν τα αθλητικά camps, να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στα παιδιά, τα τμήματα, τα προγράμματα, τις επιτυχίες τους και ενδεχομένως να προσελκύσουν νέους μικρούς αθλητές.
Επιπλέον, ο Δήμος έχει γενικά μεγάλο έλλειμμα στον μη αγωνιστικό μαζικό αθλητισμό. Δηλαδή στην άθληση για όλους με τη λογική της πρόληψης και της συντήρησης υγείας. Θα έχουμε λοιπόν για τις μεγαλύτερες ηλικίες και ομαδικά προγράμματα αλλά και εξατομικευμένα με βάση οδηγίες γιατρού ή φυσικοθεραπευτή.
Ο.Δ. Με πρόσφατη ανοιχτή επιστολή σας, διαφοροποιηθήκατε πλήρως από την απόφαση της Δημοτικής Αρχής να επιχορηγήσει τους Συλλόγους με 210.000 ευρώ. Μιλούσατε πιο συγκεκριμένα για κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα που αναμένεται να επιδεινωθούν.
Η.Υ. Για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου έχω βάσιμες αντιρρήσεις, τις οποίες διατύπωσα με τη μορφή ερωτημάτων, ενώ αρνήθηκα να συμμετάσχω στην ψηφοφορία. Τις αντιρρήσεις μου τις επανέφερα στο Δήμαρχο και στην Εκτελεστική Επιτροπή γιατί θεωρώ πως το θέμα δεν είναι λήξαν: Όταν δεν υπάρχουν κριτήρια, όροι και προϋποθέσεις, προφανώς, κάποιοι αδικούνται έναντι άλλων που ευνοούνται. Και αυτό με τα χρήματα του πολίτη. Κακώς. Θα μπει κι αυτό στο τραπέζι όταν μιλήσουμε με τους Συλλόγους. Και, φυσικά, επί του συγκεκριμένου η ευθύνη είναι δική μας, της Δημοτικής Αρχής. Είχαμε επαρκή χρόνο για να το αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και να το λύσουμε.
Ο.Δ. Σύμφωνοι, αλλά μετά τη διαπίστωση, τι;
Η.Υ. Η πραγματικότητα είναι η εξής: Διατύπωσα τις αντιρρήσεις μου στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά η ψηφοφορία εκεί ήταν υπέρ της εισήγησης του αρμοδίου Αντιδημάρχου, με την οποία –βεβαίως- συμφωνούσε και ο Δήμαρχος, και μάλιστα με ευρεία αποδοχή. Τα κριτήρια των συναδέλφων και οι επιλογές τους είναι απολύτως σεβαστά. Προσωπικά, για να είμαι ειλικρινής έναντι των πολιτών και συνεπής με τις πεποιθήσεις μου, όφειλα όχι μόνο να τηρήσω τη στάση αυτή αλλά και να επανέλθω. Εξακολουθώ να πιστεύω πως για λόγους δικαίου, αλλά και για λόγους πολιτικής ορθότητας και συνέπειας της Διοίκησης, επιβάλλεται η επανεξέταση και αναθεώρηση της απόφασης.
“Χώροι για τη νεολαία”
Ο.Δ. Θα αναφερθώ σε μια ακόμη παλαιότερη δέσμευσή σας, που αφορά στη δημιουργική απασχόληση κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αυτή τη φορά για μεγαλύτερους μαθητές, Γυμνασίου και Λυκείου. Αυτή η ηλικιακή ομάδα έχει τις δικές της ξεχωριστές απαιτήσεις και ανάγκες.
Η.Υ. Είναι αλήθεια πως στο Δήμο δεν υπάρχει χώρος για τη νεότητα. Τα σχετικά μηνύματα έρχονται κυρίως από τοπικούς συμβούλους, όπως στο Κρυονέρι που θέλουν να στήσουν Στέκι Νεολαίας. Σε κάποιες περιοχές- ομολογώ ότι δεν έχω πλήρη εικόνα για το Διόνυσο- το ρόλο αυτό έχουν αναλάβει οι ενορίες με εκπληκτική πολυχρωμία δραστηριοτήτων, που δεν συνδέονται κατ΄ ανάγκην με την κατήχηση, όπως στερεοτυπικά έχει σχηματοποιηθεί στην κοινή αντίληψη. Εδώ έχουμε χώρους και θέλουμε να τους αξιοποιήσουμε, με τη βοήθεια ενδεχομένως της Εκκλησίας. Εξάλλου, εκκρεμούν συναντήσεις με τους Μητροπολίτες της περιοχής για τα κοινωνικά θέματα που πρέπει να δούμε συστηματικά. Στην ατζέντα των συζητήσεων θα πρέπει να τεθεί και το θέμα της νεολαίας.
Ο.Δ. Πάμε στο Δημοτικό Σπουδαστήριο που ολοκλήρωσε την πρώτη του χρονιά με 48 μαθητές.
Η.Υ. Και μάλιστα χωρίς απώλειες. Είχαμε, όπως θυμάστε, τις πρώτες εγγραφές τον Οκτώβριο, οπότε και ξεκινήσαμε ασθμαίνοντες, ο αριθμός των μαθητών εν συνεχεία αυξήθηκε και παρέμεινε. Μιλώντας με τους καθηγητές πληροφορούμαι ότι κάποιοι από τους μαθητές έχουν πάει αρκετά καλά στις εξετάσεις και ίσως έχουμε επιτυχίες με εισαγωγή σε ΤΕΙ. Θα πρέπει να υπογραμμίσω πως ήταν εντυπωσιακή η προσπάθεια των καθηγητών, και μάλιστα με την ελάχιστη συνδρομή από το Δήμο. Όμως, χάρη στην εμπειρία και την αυτό-οργάνωσή τους, το σύστημα δούλεψε πολύ καλά. Του χρόνου, πιστεύω, θα είμαστε όλοι καλύτερα οργανωμένοι.
Ο.Δ. Υπάρχει εντούτοις μια εκκρεμότητα για τη νεολαία: Το πούλμαν για τους φοιτητές δεν έχει ακόμη λειτουργήσει…
Η.Υ. Ναι, και αυτό δυστυχώς οφείλεται στη δική μας αβελτηρία και τις καθυστερήσεις μιας –χωρίς νόημα- γραφειοκρατίας. Αναμορφώσεις προϋπολογισμού, αποφάσεις επί αποφάσεων, μελέτες επί μελετών, αδειοδοτήσεις και εγκρίσεις, πρόχειρος διαγωνισμός, εμπλοκή και της Περιφέρειας. Αυτά δεν μας απαλλάσσουν, σε καμιά περίπτωση, από την ευθύνη της Διοίκησης να είναι ουσιαστική και αποτελεσματική. Και τούτο διότι δεν υπάρχει ιθύνον υποκείμενο που θα πάρει επάνω του την υπόθεση για να την πάει μέχρι τέλους, όταν είναι απαραίτητη –εκ των πραγμάτων- η συνεργασία πολλών υπηρεσιών και φορέων. Αυτή ήταν και η προσωπική εμπειρία μου από τα camps και αποτελεί, δυστυχώς, μια πραγματικότητα για το Δήμο: Η λογική ότι έχω μια ιδέα, τη σχεδιάζω, την οργανώνω, την προγραμματίζω και μετά την αναθέτω σε κάποιο μηχανισμό για να την υλοποιήσει δεν υφίσταται. Για την ανατροπή αυτού του καθεστώτος που παράγει καθυστερήσεις και δυσλειτουργία γίνεται και όλη η συζήτηση για τη διοικητική αναδιάρθρωση, την ποιότητα, την πιστοποίηση κατά ISΟ. Ελπίζω το έργο να έχει ολοκληρωθεί με το τέλος της θητείας μας. Και μιλάμε για ένα απλό θέμα, τη μετακίνηση των φοιτητών προς την Πολυτεχνειούπολη και την Πανεπιστημιούπολη, που μας πήρε σχεδόν ένα χρόνο. Όταν ένα πολύ πιο σύνθετο και πολύπλοκο θέμα, όπως τα camps, στήθηκε σε χρόνο ρεκόρ- αλλά με τελείως διαφορετική προσέγγιση από την πλευρά μας: Το πήραμε από την αρχή και το φέραμε μέχρι τέλους.
“Σκόπιμη καθυστέρηση στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα”
Ο.Δ. Δεν έχει γίνει όμως το ίδιο με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του Δήμου- το οποίο αποτελεί ακόμη μια σοβαρή εκκρεμότητα, τόσο ως προς τη δομή του Δήμου όσο και ως προς την πορεία της πόλης.
Η.Υ. Για το Επιχειρησιακό υπάρχει μια σκόπιμη καθυστέρηση, και μάλιστα με προσωπική πρωτοβουλία, για την οποία έχω ήδη ενημερώσει και την Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου και το Δήμαρχο. Πρόκειται για επιλογή, που υπαγορεύεται από εκτιμήσεις για την συνολική εικόνα. Οι συζητήσεις με την Περιφέρεια και με κυβερνητικά στελέχη αλλά και οι καταιγιστικές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, ιδίως μετά τις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου, επιβάλλουν την καθυστέρηση και την ενδεχόμενη ριζική αναθεώρηση του αρχικού προσανατολισμού. Από την άλλη πλευρά οι θέσεις, οι απόψεις και οι προτάσεις που προέρχονται –κυρίως- από τις Δημοτικές Κοινότητες αλλά και από τις προεκλογικές δεσμεύσεις των παρατάξεων μας κατευθύνουν στη συγκρότηση ενός Επιχειρησιακού Σχεδίου, που θα ήταν -κατά το μάλλον ή ήττον- ένα μεγαλεπήβολο, μαξιμαλιστικό, Τεχνικό Πρόγραμμα. Πάνω σ’ αυτό, οι υπηρεσιακοί παράγοντες, τα αρμόδια στελέχη της Αντιδημαρχίας, είναι αλήθεια πως έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά- το οργάνωσαν, το συστηματοποίησαν, το σχολίασαν. Αλλά θέτω το εξής: Όταν κάνεις Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, πρέπει να υπηρετείς συγκεκριμένη φιλοσοφία και στρατηγική και, αν δεν έχεις εξασφαλίσει, να έχεις –τουλάχιστον- προβλέψει πόρους. Και εκεί αναδείχθηκε το αδιέξοδο: Ποιοι πόροι; Το ΕΣΠΑ και ο διάδοχός του; Ίδιοι πόροι του Δήμου; Ευρωπαϊκοί χρηματοδοτικοί μηχανισμοί; Και το κυριότερο, κατά τη γνώμη μου, με ποιες ιεραρχήσεις και ποιες προτεραιότητες; Με τον καταιγισμό και τη δυναμική των πολιτικοοικονομικών εξελίξεων δεν υπάρχουν σταθερά σημεία και βεβαιότητες. Έτσι, μένουμε –σκόπιμα- λίγο πίσω.
Ο.Δ. Μα δεν υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για την υποχρέωση των Δήμων να εκπονήσουν Επιχειρησιακό Πρόγραμμα;
Η.Υ. Ναι. Θα καταρτιστεί και θα δοθεί σε δημόσια διαβούλευση- αλλά θα έχει όλους τους αστερίσκους και όλες τις εναλλακτικές που συζητάμε σήμερα, υπό το φως των νέων συνθηκών. Στην πράξη, ως Δημοτική Αρχή, έτσι αντιμετωπίσαμε το Επιχειρησιακό. Πριν από λίγο σας περιέγραψα μερικές ενέργειες του Δήμου για να ενισχύσει το δημότη του. Αυτά, περιλαμβάνονται όλα στον επιχειρησιακό σχεδιασμό- στον οποίο γίνεται μια σημαντική στροφή και αποκτά περισσότερο κοινωνικό προσανατολισμό, χωρίς βέβαια να παραλείπονται κρίσιμα αιτήματα όπως η αποχέτευση, η ενεργειακή αναβάθμιση του δημοτικού οδοφωτισμού, τα αντιπλημμυρικά έργα, η διαχείριση και εξοικονόμηση των υδάτινων πόρων, η διαχείριση των στερεών αποβλήτων.
Ο.Δ. Μιλάτε για νέες συνθήκες. Τι περιμένετε πως θα συμβεί στο μέλλον με τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα και πώς ο Δήμος μπορεί να θωρακιστεί έτσι που να αποτελέσει ανάχωμα, προς όφελος των δημοτών του;
Η.Υ. Υπάρχει η οξεία φάση. Εκεί μας χρειάζονται τα Δίκτυα Αλληλεγγύης. Και υπάρχει η μακροπρόθεσμη φάση, η συνολική αλλαγή στο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο. Εδώ χρειαζόμαστε την ενεργοποίηση της κοινότητας, δηλαδή μια οικονομία με ευρεία κοινωνική βάση, που θα προϋποθέτει συμμετοχή του κοινωνικού σώματος. Γνήσια παραγωγική αγαθών και υπηρεσιών, όχι μεταπρατική, όχι της μεσιτείας, όχι παρασιτική. Επιθυμούμε το δεύτερο. Το επιδιώκουμε; Διατηρώ επιφυλάξεις. Αυτό που ζούμε είναι το πρώτο, η οξεία φάση, που ενδεχομένως θα γίνει οξύτερη. Ας έχουμε στο νου μας, όμως, πως δεν πρέπει να καλλιεργούμε κοινωνικές αναπηρίες. Συνηθίζω να λέω σχηματικά “ναι στη θερμοκοιτίδα, όχι στα δεκανίκια”. Το βλέπει κανείς και από κάποιες δομές κοινωνικής ένταξης που λειτούργησαν τα προηγούμενα χρόνια αλλά αποδείχτηκαν θνησιγενείς. Επωφελείς για τους μηχανισμούς αλλά όχι για τους ωφελούμενους.
Ας προσθέσουμε κάποιες γενικές παρατηρήσεις εδώ: Ο Δήμος, πράγματι, δεν μαστίζεται από το φαινόμενο της κοινωνικής περιθωριοποίησης που συναντά κανείς αλλού. Αλλά αυτό είναι μια πρώτη ανάγνωση. Σας θυμίζω πως ο Διόνυσος έχει μεγάλη έκταση- και τη φτωχοποίηση τη βλέπουμε ευκολότερα εκεί που υπάρχει μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού. Επιπλέον, η αιφνίδια οικονομική κατακρήμνιση και η μακροχρόνια ύφεση παράγουν διαφορετικούς μηχανισμούς φτωχοποίησης – που, μάλιστα, επιτρέπουν ή δεν επιτρέπουν την ένταξη πολιτών σε προγράμματα υποστηρικτικά. Ο νόμος εδώ είναι πολύ αυστηρός, και εξ αυτού του λόγου άδικος. Ο Δήμος, από την άλλη πλευρά, όπου επιτρέπεται, δεν βάζει περιοριστικά όρια. Οι καλοκαιρινές δράσεις στα camps, τα παιδιά που φιλοξενούνται στις κατασκηνώσεις στο Σούνιο, το Δημοτικό Σπουδαστήριο, η δημοτική συγκοινωνία, το Λεωφορείο των Φοιτητών, η Κάρτα του Δημότη- δεν έχουν κανένα κριτήριο. Και οικονομικά αν εξεταστεί το θέμα, η οριζόντια ελάφρυνση ωφελεί τις ευπαθείς ομάδες αλλά επιτρέπει και σε αυτούς που έχουν σχετική οικονομική άνεση να διαθέσουν το όποιο περίσσευμα στην αγορά. Σ’ αυτήν τη λογική κινηθήκαμε όταν επιμείναμε ζητώντας από τον ανάδοχο να αξιοποιήσει -με αξιοκρατικά κριτήρια πάντα- εκπαιδευτές από τον τόπο μας στα camps. Για να ενισχυθεί η τοπική οικονομία.
Πιστεύω τελικά πως, επειδή τα πράγματα είναι έτσι σήμερα, ο Δήμος πρέπει να παρέχει τις υπηρεσίες του προς τον πολίτη –κατά κανόνα- δωρεάν και -κατ΄εξαίρεση- ανταποδοτικά.
“Κέντρο Πρόληψης στο Δήμο”
Ο.Δ. Καταλαβαίνω από τα παραπάνω πως η συμμετοχή του Δήμου στο πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας ΤΕΒΑ αφορά στην οξεία φάση. Το οποίο, εκτός από την παροχή ειδών, προβλέπει και την ψυχοκοινωνική υποστήριξη στους οικονομικά αδύναμους. Πιστεύετε, πως στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ενισχυθεί και να αναβαθμιστεί η Ψυχολογική και Συμβουλευτική Υπηρεσία του Δήμου;
Η.Υ. Εδώ συμβαίνει ένα εξαιρετικά θετικό παράδοξο: Ένας άνθρωπος, ο Λάμπρος Λάσδας, έχει εμπνεύσει επιστήμονες-εθελοντές γύρω του και κρατάνε ζωντανή μια Υπηρεσία με τεράστιο έργο και μια δομή με απίστευτη οργάνωση. Δεν γνώριζα πριν αναλάβω πολλά πράγματα και έμεινα έκπληκτος από τη δουλειά τους – συμβουλευτική σε γονείς, δασκάλους και παιδιά, ψυχολογική υποστήριξη, συνεδρίες, ομιλίες, ημερίδες, διαχείριση σοβαρών περιστατικών. Σημαντικό έργο πραγματικά, που από την αρχή είχα συζητήσει με το Δήμαρχο για την ανάδειξή του. Ήδη αναμένεται με απόφασή του ο ορισμός της κ. Αγγέλας Δήμου, της νέας συναδέλφου στο Δημοτικό Συμβούλιο, που είναι ψυχολόγος και συνεργάζεται εθελοντικά με την Υπηρεσία τα τελευταία 6 χρόνια, ως εντεταλμένης συμβούλου για την ψυχική υγεία. Επόμενο βήμα η ίδρυση Κέντρου Πρόληψης στο Δήμο, που εξετάζουμε πώς θα στελεχώσουμε και πώς θα χρηματοδοτήσουμε.
“Να στραφούμε προς το κοινωνικό σώμα”
Ο.Δ. Τα στελέχη του Δήμου, αλλά και οι αιρετοί, εκπαιδεύονται προς μια τέτοια κατεύθυνση ετοιμότητας;
Η.Υ. Δεν θα το έλεγα. Η Αντιδημαρχία, λόγω αρμοδιότητας και αντικειμένου που περιλαμβάνει τη διαβούλευση και τον εθελοντισμό, έχει πάρει αρκετές πρωτοβουλίες, αλλά δεν μπορώ να πω πως είμαστε συνολικά ώριμοι. Στην ουσία είναι η Τράπεζα Χρόνου και το Γραφείο Διαμεσολάβησης, μικρός ο αριθμός των στελεχών, πολύ καλή ποιότητα, αξιόλογες πρωτοβουλίες, εργατικότητα και φιλοτιμία. Δεν αρκεί όμως αυτό. Αυτό που χρειάζεται είναι εμείς να οργανώσουμε τις δομές που θα αντιμετωπίσουν την οξεία φάση, έτσι ώστε να μας δοθεί ο χρόνος για να προχωρήσουμε στη μακροπρόθεσμη προσέγγιση.
Στη φάση αυτή, σκοπεύουμε να ενισχύουμε τη δημοτική συγκοινωνία με ακόμη ένα λεωφορείο, που είναι σήμερα ακινητοποιημένο λόγω βλάβης και ελπίζουμε να μας αποδοθεί σύντομα, αλλά και με αναμόρφωση των δρομολογίων για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Έχουμε καθιερώσει τη συχνότερη προμήθεια ειδών από τη Δράση Χωρίς Μεσάζοντες, ενισχύουμε το Κοινωνικό Παντοπωλείο αλλά και τις ενορίες της περιοχής μας που οργανώνουν συσσίτια. Αυτός ο Δήμος, με τα σημερινά δεδομένα, και επειδή έχει αυξάνονται τα έσοδά του με την αύξηση της φορολογητέας ύλης, μπορεί και πρέπει να στραφεί προς το κοινωνικό σώμα και τις ανάγκες του. Οι σχεδιασμοί που κάνουμε απαιτούν, ενδεχομένως, αναμόρφωση του Προϋπολογισμού, ώστε να ενισχυθούν κωδικοί και να βρεθούν κονδύλια για τις κοινωνικές δομές. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το μείζον είναι η βούληση.
Ο.Δ. Η Αντιδημαρχία σας, Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης, φροντίζει για την κοινωνική θωράκιση του Δήμου, τη στιγμή που υφίσταται ήδη Αντιδημαρχία Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Με τις κινήσεις σας, δεν την υποκαθιστάτε;
Η.Υ. Ασφαλώς όχι. Τόσο η αρμόδια Αντιδημαρχία, στην οποία αναφέρεστε, όσο και το αντίστοιχο αυτοτελές Τμήμα που εποπτεύει, έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο και μεγάλο φόρτο δουλειάς σε καθημερινή βάση: Έχουν το Κοινωνικό Παντοπωλείο, το Βοήθεια στο Σπίτι, παρακολουθούν τους απόρους, έχουν τις κοινωνικές λειτουργούς, το Δημοτικό Πολυ-Ιατρείο. Μην ξεχνάτε ότι η ίδια Αντιδημαρχία εποπτεύει την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο δήμο.
Από την άλλη πλευρά δεν είναι στη λογική μου η περιχαράκωση των αρμοδιοτήτων. Είναι αλήθεια ότι, όπως έχω κατηγορηθεί, “εισβάλλω βίαια” στα χωράφια άλλων. Αυτό γίνεται γιατί ο στρατηγικός σχεδιασμός και η ανάπτυξη χωρούν πολλά πράγματα αλλά και γιατί η Αντιδημαρχία μας μπορεί να υποστηρίξει πολλές υπηρεσίες με το στελεχιακό δυναμικό της. Διατίθεται το Τμήμα Διαβούλευσης και Εθελοντισμού, με τις κυρίες Χόνδρου και Κυριακούλη που είναι εξαιρετικές στη δουλειά τους. Διατίθενται επιπλέον η Τράπεζα Χρόνου και το Γραφείο Διαμεσολάβησης, που στελεχώνονται από ανθρώπους με ιδιαίτερες δεξιότητες, ταλέντα, φιλότιμο και εργατικότητα. Υπάρχει, επίσης, το κύριο, αν μου επιτρέπεται ο χαρακτηρισμός, Τμήμα, που διευθύνει η κ. Σαμαρά και μας στηρίζει σε κάθε πρωτοβουλία. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός σχετίζεται άμεσα με την πολιτική του δήμου και, πρακτικά, μπορεί να ακουμπήσει παντού. Έτσι έγινε, και σας αναφέρω ακόμη ένα παράδειγμα, με τα camps, όπου βοηθήσαμε το ΘΕΣΠΙ. Εκεί, το έργο έτρεξε η κυρία Βέλμαχου που έκανε αξιέπαινη δουλειά, με παράλληλη στενή συνεργασία τόσο με τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο του Οργανισμού, όσο και με τους δυο υπαλλήλους του. Σημαντική βοήθεια είχαμε από την κ. Βορριά των Προμηθειών και τον κ. Παρνασσά της Ομάδας Πληροφορικής. Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο να παραμένει κανείς περιχαρακωμένος στο μαγαζάκι του. Εκτός από εσωστρεφής και αντιπαραγωγική, η συγκεκριμένη λογική είναι αντίθετη στην ιδιοσυγκρασία μου αλλά και στην κουλτούρα της ομάδας των συνεργατών μου.
Πιστεύω πως πρέπει να βλέπουμε τη συνολική εικόνα, πως είναι απαραίτητη η ολιστική προσέγγιση των προβλημάτων. Και, τέλος, ότι δεν αρκεί η εύκολη και ανέξοδη ρητορεία περί συναντίληψης και συνεργασίας. Χρειάζεται η μετουσίωσή της σε πράξεις.
“Ο Δήμος σε οργανωτικό ρόλο για την κοινωνική ενδυνάμωση”
Ο.Δ. Μια τελευταία ερώτηση κύριε Υφαντή: Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο η παράταξη της Ενωτικής Πρωτοβουλίας δήλωσε πως θα στηρίξει κάθε ενέργεια της Διοίκησης στην κατεύθυνση ενίσχυσης των κοινωνικών δομών του Δήμου, αλλά και της δημιουργίας νέων. Ενώ από παλιότερα η Δημοκρατική Ανατροπή στηρίζει τα Δίκτυα Αλληλεγγύης. Πώς σκοπεύετε λοιπόν να αξιοποιήσετε και τις παρατάξεις αλλά και άλλους τοπικούς φορείς που παράγουν ή στηρίζουν κοινωνικές πολιτικές;
Η.Υ. Τέτοιες δηλώσεις έχουν γίνει και από τη Νέα Πνοή και από την ΟΓΕ. Όλες οι προσπάθειες και οι πρωτοβουλίες είναι καλοδεχούμενες, αρκεί να είναι ειλικρινείς και αποτελεσματικές.
Προσωπικά, σέβομαι εμπράκτως όλους τους συναδέλφους στο δημοτικό συμβούλιο, τις συλλογικές οντότητες και κάθε πολίτη ξεχωριστά. Και την αγωνία τους και τις προτάσεις τους. Πιστεύω πως ο Δήμος θα μπορούσε να παίξει οργανωτικό ρόλο σε όλες τις καλών προθέσεων προσπάθειες- είτε πρόκειται για τα Δίκτυα Αλληλεγγύης είτε για τα συσσίτια της Εκκλησίας- ώστε να εξασφαλίζεται η συμπληρωματικότητα και η ισόρροπη διασπορά του έργου, και να αποφεύγονται οι αλληλοεπικαλύψεις.
Με τα μέτρα που δρομολογούμε εμείς, στοχεύουμε στην κοινωνική ενδυνάμωση, την κοινωνική ένταξη, την κοινωνική επιχειρηματικότητα. Τα μέτρα που λαμβάνονται κεντρικά στοχεύουν στην αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας, όπως την ορίζει ο νομοθέτης, με αρκετά αυστηρά κριτήρια. Έτσι, υπάρχουν περιθώρια να αναδειχθούν και να φανούν χρήσιμες ευέλικτες τοπικές δομές, όπως τα Δίκτυα Αλληλεγγύης, που δεν περιορίζονται από το νόμο.
Ο.Δ. Σας ευχαριστώ!
Η.Υ. Κι εγώ σας ευχαριστώ!