“Στην ιστορία άνθρωποι και γεγονότα εμφανίζονται δύο φορές: την πρώτη σαν τραγωδία, τη δεύτερη σαν φάρσα”. Είτε ο Μαρξ το έχει πει είτε ο Χέγκελ, ισχύει μέχρι κεραίας και αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που συνέβη χθες βράδυ στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με αφορμή τη μη-συζήτηση για την κατάργηση ή όχι του ΘΕΣΠΙ.
Όπως και πριν από τρία χρόνια η τότε Δημοτική Αρχή, έτσι και τώρα η παρούσα Διοίκηση του Δήμου στο χρόνο επάνω γνώρισε την πρώτη ανεξαρτητοποίηση δημοτικού της συμβούλου, του Δ. Ράικου Αντιπροέδρου του ΘΕΣΠΙ και εντεταλμένου συμβούλου για το Κρυονέρι.
Όπως και τότε συνέβαινε για μείζονα ζητήματα, οι παρατάξεις της μειοψηφίας παρέμειναν έξω από την αίθουσα διαμαρτυρόμενες για τη μεθόδευση της Διοίκησης να φέρει το θέμα χωρίς προηγούμενη διαβούλευση.
Όπως και πριν τρία χρόνια, ακούστηκαν και πάλι σε πολύ υψηλούς τόνους κατηγορίες για πραξικοπηματικές πρακτικές εκ μέρους του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου.
Και θα ξαναζήσουμε, όπως και στα τριάμισι χρόνια της προηγούμενης Διοίκησης, μπαράζ προσφυγών των παρατάξεων της μειοψηφίας κατά αποφάσεων, που έχουν ληφθεί μεν με τις ψήφους της πλειοψηφίας- αλλά σε άδεια από την “άλλη φωνή” έδρανα των μειοψηφιών.
Λάθος: Η ιστορία, εν προκειμένω, φοβούμαστε πως επαναλαμβάνεται πάλι και πάλι ως τραγωδία. Για το Δήμο.