Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, παρατάξεις και ανεξάρτητοι απηύθυναν προς το Δήμαρχο Διονύσου Δ. Ζαμάνη πληθώρα ερωτήσεων. Ο κ. Ζαμάνης επέλεξε να απαντήσει «μόνο στις σοβαρές από αυτές». Λίγο αργότερα – και σε σχετική ερώτηση του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου Σπ. Γιαννουλάτου για όσα προσβλητικά ακούσθηκαν εναντίον του σε πρόσφατη συγκέντρωση συλλόγων τον περασμένο Αύγουστο κατόπιν πρόσκλησης του Δημάρχου- δήλωσε πως όσα είπε, αποτελούν τη γνώμη του. Τα δυο αυτά περιστατικά σχολιάζει ο δημότης Στ. Μιχιώτης, που παρακολούθησε την εν λόγω συνεδρίαση, στην παρακάτω τοποθέτησή του:
Την περασμένη Τρίτη, στην προ ημερησίας συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, έγινα μάρτυρας δύο περιστατικών, που αποκαλύπτουν τις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο οποίος με τόσο προσβλητικό τρόπο ασκεί το αξίωμα του δημάρχου της πόλης μας.
Το πρώτο συμβάν έγινε μόλις ολοκληρώθηκαν οι ερωτήσεις των δημοτικών συμβούλων. Ο κ. Ζαμάνης πήρε τον λόγο για να απαντήσει, αλλά δήλωσε ότι «θα απαντήσει μόνο στις σοβαρές από αυτές»! Έμεινα άναυδος, προσπαθώντας να καταλάβω αν όντως είχα ακούσει σωστά. Δυστυχώς, όχι μόνο το είχε πει, αλλά και το εννοούσε. Κι αυτό φάνηκε όταν αργότερα η γραμματέας του συμβουλίου του έδωσε την ευκαιρία να ανασκευάσει, ρωτώντας τον αν επρόκειτο περί σαρδάμ, εκείνος αρνήθηκε.
Μάλιστα λοιπόν! Ο δήμαρχός μας απαντά μόνο σε «σοβαρές ερωτήσεις»!…
Και πώς τις ξεχωρίζει άραγε; Έχει μήπως κάποιο κριτήριο αξιολόγησης, κάποια ειδική «μεζούρα» και μετράει τη σοβαρότητά τους; Ή μήπως βαφτίζει «μη-σοβαρές» τις ερωτήσεις που δεν ξέρει, δεν μπορεί ή δεν θέλει να απαντήσει, γιατί απλά τον φέρνουν σε δύσκολη θέση; Αν είναι όμως έτσι, ας βάλει κάποιον άλλον να δώσει εξηγήσεις.
Γιατί στη δημοκρατία, η λογοδοσία είναι υποχρεωτική για την εξουσία, που χωρίς αυτήν γίνεται τυραννία.
Ίσως βέβαια με τη στάση του ο κ. Ζαμάνης προσπαθεί να εκφράσει την (διακηρυγμένη) απαξίωσή του προς κάποιους πολιτικούς αντιπάλους του. Φαίνεται πως η εξουσία άμβλυνε τη μνήμη του και έχει ξεχάσει πώς χαρακτήριζε ο ίδιος και η (αντιπολιτευόμενη τότε) παράταξή του αντίστοιχες υπεκφυγές της προηγούμενης διοίκησης. Πάντως, το μόνο που τελικά καταφέρνει είναι να αποκαλυφθούν οι βαθύτερες αντιλήψεις του και να απαξιωθεί ο ίδιος, ως θεσμικός παράγοντας, στα μάτια συμβούλων και δημοτών.
Το δεύτερο περιστατικό αφορούσε την παρέμβαση του κ. Γιαννουλάτου, που ρώτησε τον δήμαρχο, αν στη διάρκεια της «σύναξης των αθλητικών σωματείων», είχε όντως πει σε βάρος του τα όσα προσβλητικά και συκοφαντικά αναφέρθηκαν στο διαδίκτυο. Ο κ. Ζαμάνης παραδέχθηκε ότι τα λεγόμενά του αποδόθηκαν σωστά και κατέληξε λέγοντας το απίστευτο: «Εγώ δεν είπα τίποτα προσβλητικό ή συκοφαντικό. Κάποιοι με ρώτησαν κάτι και είπα απλώς τη γνώμη μου»!
Δηλαδή, για τον κ. Ζαμάνη, οι προσωπικές του απόψεις δεν είναι ποτέ προσβλητικές ή συκοφαντικές για τους άλλους. Και άρα μπορεί να εκφράζεται πάντα ελεύθερα, γιατί αυτό που λέει είναι απλώς η γνώμη του. Και η γνώμη του είναι υπεράνω! Τα όρια του νόμου ισχύουν μόνο για τις γνώμες των «άλλων», που πρέπει να προσέχουν τι λένε, ακόμα και αν είναι αλήθεια.
Δεν ξέρω αν ο ίδιος και οι στενοί συνεργάτες του κατανοούν τις «επικίνδυνες ατραπούς», νομικές και πολιτικές, που μπορεί να τους οδηγήσει μια τέτοια απαράδεκτη συμπεριφορά και μια ακόμα πιο απαράδεκτη νοοτροπία, που εδράζονται σε μια τόσο ανώριμη, σχεδόν παιδαριώδη, αντίληψη για τον εαυτό του(ς).
Αντί άλλου σχολίου, παραπέμπω σε μια ενδιαφέρουσα ψυχολογική ανάλυση που πρόσφατα διάβασα στο διαδίκτυο, με θέμα: «Η αλαζονεία της εξουσίας και οι επιβλαβείς επιπτώσεις της». https://www.facebook.com/lenachristofidou/posts/1513057002114099
Στέφανος Μιχιώτης
10/9/2017
