“Σήμερα κλαίνε εκεί, αύριο θα κλαίμε εδώ”, είπε ο Θ. Κρητικός, ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τότε που κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τις δεκάδες των θυμάτων από τη φονική πυρκαγιά, 15 χιλιόμετα μακριά από την Αθήνα.
Την ίδια στιγμή:
Μόλις πριν δυο μέρες, μετά τη φωτιά στο Μάτι, αποφασίστηκε να ανοιχθούν και να διαπλατυνθούν οι δασικοί δρόμοι στην πόλη. Σε μια πόλη που περήφανα η Διοίκηση του Δήμου αποκαλεί “πράσινη”, και είναι γεμάτη περιαστικά δάση. Που είναι γεμάτα σκουπίδια, εγκαταλειμμένα οχήματα, μονοπάτια αδιάβατα από τη βλάστηση, έτοιμα να αναφλεγούν ανά πάσα στιγμή. Και με δασικούς δρόμους βέβαια. Που κάθε χρόνο οι Εθελοντές, αυτοί που πέφτουν στη φωτιά για να σώσουν τον κόσμο, φωνάζουν για τη διάνοιξή τους. Γιατί τα πυροσβεστικά οχήματα απλά δεν μπορούν να περάσουν, πόσο μάλλον να επιχειρήσουν. Για να μη μιλήσουμε για τις αντιπυρικές ζώνες πλάτους από 20 έως 50 μέτρα.
Σχέδιο διαφυγής και εκκένωσης της πόλης- το επαναλαμβάνουμε ακόμη μια φορά- δεν υπάρχει. Στο σχεδιασμό αντιπυρικής προστασίας της πόλης, που στην πραγματικότητα είναι Σχέδιο Αντιμετώπισης Δασικών Πυρκαγιών, εκπονημένο το 2015, το κεφάλαιο πιθανής εκκένωσης καταλαμβάνει ακριβώς μια σελίδα με θεωρητικές επισημάνσεις. Έχουν ποτέ οριστεί “τα προσυμφωνημένα σημεία συγκέντρωσης”; Έχει σχεδιαστεί η “εξασφάλιση απρόσκοπτης πορείας διαφυγής”; Ποια μέριμνα έχει ληφθεί για τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού- υπερήλικες, άτομα με κινητικές δυσκολίες, μωρά;
Και μια που ο λόγος για μωρά: Για πόσα χρόνια ακόμη θα εξετάζεται η διάνοιξη διαφυγής στην οδό Νιόβης στην Άνοιξη, στο τέρμα της οποίας, μέσα σε δάσος, βρίσκεται ο δημοτικός Παιδικός Σταθμός; Και ακόμη οι αρμόδιοι ενδιαφέρονται και το ψάχνουν, αλλά είναι δύσκολο, δεν χρειάζεται να το συζητάμε, είναι σοβαρότατο θέμα, όπως επί λέξει δήλωσε η Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας στην ίδια προχθεσινή συνεδρίαση; Έχει αφουγκραστεί κανείς τη Ραπεντώσα, στην εσχατιά της πόλης, που χρόνια φωνάζει πως μπαίνει και βγαίνει από ένα και μόνο δρόμο και άλλη διαφυγή δεν υπάρχει;
Πόσα πρόστιμα διαχρονικά έχει εισπράξει ο Δήμος Διονύσου από τους εκατοντάδες ανεγκέφαλους, που αφήνουν την περιουσία τους να γίνεται ζούγκλα και τους διπλανούς και τους γύρω τους και την πόλη ολόκληρη να κινδυνεύουν; Σε πόσα τέτοια αδόμητα οικόπεδα έχει μπει για να τα καθαρίσει και να φροντίσει έτσι, αυτό που ορκίστηκε να προστατεύει;
Ευτυχώς σήμερα βρέχει. Όμως το καλοκαίρι είναι μακρύ ακόμη.
