Για την ίδρυση του 4ου Δημοτικού Σχολείου Διονύσου, η παρακάτω επιστολή- παρέμβαση του καθηγητή Πανεπιστημίου Π. Γεωργιάδη. Στην επιστολή του ο κ. Γεωργιάδης επισημαίνει τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στη διαδικασία μέχρι την ίδρυση του σχολείου, στενά συνδεδεμένα με το έλλειμμα αποτελεσματικότητας στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων:
Αγαπητή κυρία Χαζάπη, με καλή και συνάμα πικρή πρόθεση καταγράφω και σχολιάζω τα γραφειοκρατικά βήματα που ακολουθούνται για να ιδρυθεί ένα νέο σχολείο. Τα βήματα είναι πραγματικά και καθόλου θεωρητικά. Σχετίζονται με το 4ο Δημοτικό Σχολείο Διονύσου και σπεύδω να δηλώσω ότι δεν κάνω δίκη προθέσεων, αναγνωρίζοντας ότι οι διαδικασίες εγκλωβίζουν τους πάντες σε τυπολατρίες που συγκαλύπτουν την ουσία και την αποτελεσματικότητα στη λήψη των αποφάσεων.
Η περιγραφή ακολουθεί τρεις διακριτές φάσεις όπως η γέννηση ενός ζωντανού οργανισμού, από την σύλληψη στην θερμοκοιτίδα και τελικά στα πρώτα δειλά βήματα μάθησης.
ΦΑΣΗ ΠΡΩΤΗ-Η ΣΥΛΛΗΨΗ
1.Σε κάποια χρονική στιγμή στο απώτερο παρελθόν(Οκτώβριος 2017) το αρμόδιο όργανο(Δημοτικό Συμβούλιο)αποφασίζει οτι υπάρχει ανάγκη μίσθωσης ενός κτηρίου για την στέγαση του σχολείου.
Πολύ ωραία, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Σε λίγο οι φωνές από τους μικρούς <μπόμπιρες> θα ακουστούν στην αυλή του σχολείου.
Το Υπουργείο επικροτεί την απόφαση, προχωράει στην νομική θεσμοθέτηση, μόνο που λίγο αργότερα διαπιστώνει ότι ο χρόνος προετοιμασίας δεν επαρκεί και μεταθέτει την λειτουργία ένα χρόνο αργότερα.
2.Η συνέχεια είναι λίγο διαφορετική. Επτά μήνες μετά, η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου έχει μάλλον εξασφαλίσει τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους και εγκρίνει τους όρους της διακήρυξης. Και επειδή χάθηκαν επτά μήνες, την επομένη δημοσιεύεται η απόφαση για κατάθεση προσφορών εντός μόλις είκοσι ημερών. Προσέξτε, αλλού πάμε αργά και αλλού αστραπιαίως. Αλλού αδράνεια, αλλού επιτάχυνση.
3.Η συνέχεια είναι λίγο πιο περίπλοκη αλλά εξόχως ενδιαφέρουσα.
Ενεργοποιούνται διάφορες επιτροπές, όπως καταλληλότητας και ελέγχου της πληρότητας των δικαιολογητικών, με βάση Προεδρικό Διάταγμα του 1981 και Νόμο του 2016. Το Προεδρικό Διάταγμα του 1981 έχει εκδοθεί από το Υπουργείο Παιδείας και είναι ό,τι πιο αναχρονιστικό υπάρχει σε γλώσσα παρελθόντος για τον συγκεντρωτισμό του Ελληνικού Κράτους. Για την καταλληλότητα του κτηρίου ορθώς τίθενται σημαντικές προϋποθέσεις που θα πρέπει να εκπληρωθούν από τον μοναδικό, παρεμπιπτόντως, συμμετέχοντα στον διαγωνισμό.
4.Τελικά όλα τα πρακτικά εγκρίνονται με πρακτικό της Οικονομικής Επιτροπής τον Ιανουάριο του 2019, στο οποίο πρακτικό μνημονεύονται στα <έχοντας υπόψη> αναλυτικά όλα όσα περιέγραψα παραπάνω με ημερομηνίες και αριθμούς πρωτοκόλου. Όλα έγιναν νομότυπα όπως επιβάλλει η γραφειοκρατία, όμως έχουν περάσει 17 μήνες από τον Οκτώβριο του 2017 στον Ιανουάριο του 2019. Χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από μια φυσιολογική κύηση και ακόμα η γέννηση αργεί στο Μαιευτήριο η «Ελλάς»
ΦΑΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ-Η ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ
1.Τον Μάιο του 2019 υπογράφεται το μισθωτήριο συμβόλαιο στο οποίο αποτυπώνονται οι επισκευές/διαρρυθμίσεις κ.τ.λ. που έχουν επισημανθεί από την επιτροπή καταλληλότητας και οφείλει να εκτελέσει ο εκμισθωτής σε σύντομο χρονικό διάστημα γιατί πλησιάζει η έναρξη του σχολικού έτους. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε διασταλτικά ότι το σχολείο «γεννήθηκε» και βρίσκεται στην θερμοκοιτίδα για να επιβιώσει.
2.Είμαστε πλέον σε μια πολύ κρίσιμη φάση. Ένα σχολείο έχει πολύ μεγαλύτερες λειτουργικές απαιτήσεις και κανόνες ασφάλειας από μια παιδική χαρά. Μην τυχόν και συμβεί καμιά <στραβή>, όπως δήλωσε μια επιτυχημένη(!) πρώην περιφερειάρχης.
3.Όλα είναι στην εντατική και άγνωστο πώς εξελίσσονται χρονικά και τεχνικά οι αναγκαίες επεμβάσεις και τα πιστοποιητικά καταλληλότητας, αν και θα προτιμούσα να έλεγα αρτιότητας.
4.Ο αναγκαίος εξοπλισμός που συνοδεύει το νεογέννητο, όπως θρανία, γραφεία, πίνακες κ.τ.λ. ίσως είναι καθοδόν με τη μέριμνα των αρμοδίων εκπαιδευτικών λειτουργών.
ΦΑΣΗ ΤΡΙΤΗ-ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
1.Η έναρξη της σχολικής χρονιάς πλησιάζει και παραμένει αβέβαιο αν οι φωνές των μικρών <μπόμπιρων> ακουστούν στην αυλή του σχολείου. Για να «γεννηθεί» ένα σχολείο θέλει δουλειά πολλή και να υπερπηδήσει κανείς υψηλά εμπόδια. Οι άνθρωποι αποθαρρύνονται από την πολυπλοκότητα και την γραφειοκρατία.
Θα ήταν πρωτοποριακό και καινοτομικό αν βρεθεί ένας φωτισμένος εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος που θα επιζητούσε την συνεργασία των υπηρεσιακών ώστε να διαμορφωθεί μια διαφορετική πρόταση για την επιλογή σχολικής στέγης. Είναι αρμοδιότητα τους; Προφανώς όχι. Είναι στην ευρύτερη υπευθυνότητά τους; Θα τολμούσα να απαντήσω θετικά. Θα πιάσει τόπο ή θα απορριφθεί αρμοδίως; Το δεύτερο. Όμως αν ξεκινήσουμε δημιουργικά από τη βάση, ίσως κάποτε διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Η ιστορία του σχολείου ισχύει για πολλά ακόμα θέματα στο «ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ Η “ΕΛΛΑΣ».
Παναγιώτης Γεωργιάδης
Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
