Ένα δυστυχώς επίκαιρο σχόλιο.
Τόχουμε στο DNA μας. Εκφράζουμε τα συγχαρητήρια στους εθελοντές, στους πυροσβέστες, στους αστυνομικούς. Αναγκαία συναισθηματική πράξη. Δυστυχώς στην Παιδεία μας δεν μπορούμε να δώσουμε τα ίδια θερμά συγχαρητήρια.
Ούτε ευρύτερα στην κοινωνία για την αντίληψη που έχει και την φροντίδα που δεν έχει για την προστασία του περιβάλλοντος (σκουπίδια, πλαστικά παντού, πυρκαγιές εξ αμελείας αν όχι εκ προμελέτης κ.τ.λ.).
Δεν έχουμε ποτέ πληροφορηθεί για τις αιτίες της κάθε πυρκαγιάς. Στην αφετηρία πολλά λέγονται, μεταγενέστερα όλα λησμονούνται. Θα πρότεινα στο Δήμο μας να ζητήσει επίσημο πόρισμα από την πυροσβεστική για τις πιθανές αιτίες της πρόσφατης πυρκαγιάς. Να ξέρουμε τι μας γίνεται, να προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε τις γενεσιουργές αιτίες. Καλύτερα το “προλαμβάνειν” παρά το “θεραπεύειν”.
Δεν έχουμε ποτέ πληροφορηθεί για τις ποινές των δικαστηρίων στους υπαίτιους των πυρκαγιών, αν τυχόν εντοπισθούν. Δεν αναλύσαμε σαν κοινωνία τις ποινές, ίσως μάλιστα να μηn είναι και τόσο αυστηρές, και δεν τις καταστήσαμε εκπαιδευτικό υπόδειγμα προς συμμόρφωση και αποφυγή.
Γνωρίζουμε ότι έχουμε τον υψηλότερο δείκτη τροχαίων ατυχημάτων σε όλη την Ευρώπη. Πιθανολογώ ότι τα ίδια πρωτεία έχουμε και στις δασικές πυρκαγιές.
Κάτι σημαντικό λείπει από τα σχολικά μας προγράμματα.
Συστηματική, ολοκληρωμένη, σύγχρονη και όχι αποσπασματική εκπαίδευση για ζητήματα περιβάλλοντος,
συσχετισμένη επιστημονικά με πολλές γνωστικές περιοχές και όχι επιδερμικά. Διεπιστημονική προσέγγιση με τις Οικονομικές Επιστήμες, με την Τεχνολογία, με την Οικολογία, με τα Μαθηματικά και την Στατιστική, με την Υγεία, με τα Πολιτιστικά δεδομένα και τις Γεωεπιστήμες.
Όποιος αρμόδιος, πολιτικός ή εκπαιδευτικός, το τολμήσει επί της ουσίας και όχι για το θεαθήναι, θα εισπράξει τα θερμά συγχαρητήρια όλων μας στο τετράγωνο. Αν το γραφειοκρατικό Υπουργείο αδυνατεί να αναλάβει πρωτεύοντα και καταλυτικό ρόλο σε ένα θέμα ευρύτερης μόρφωσης των πολιτών από τα νεανικά τους χρόνια, ας το επιτρέψει να γίνεται αποκεντρωμένα από τις σχολικές μονάδες με την ουσιαστική εμπλοκή και υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας. Πολλά λέγονται κατά καιρούς για εκπαιδευτική “ελευθερία και ευελιξία” στα εκπαιδευτικά προγράμματα, ελάχιστα γίνονται στην πράξη.
Ιδού η Ρόδος…..
*Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης είναι Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
