* Γράφει ο Λάμπρος Λάσδας, Σχολικός Ψυχολόγος MSc – Συστημικός Ψυχοθεραπευτής, Υπεύθυνος της Συμβουλευτικής & Ψυχολογικής Υπηρεσίας Δήμου Διονύσου
• Η προσαρμογή είναι μία φυσιολογική διαδικασία υιοθέτησης ενός συνόλου συμπεριφορών προκειμένου να ανταπεξέλθει κανείς σε μία νέα κατάσταση.
• Κατά την προσαρμογή είναι απολύτως φυσιολογική διαδικασία η αύξηση του άγχους, δηλαδή η παραγωγή ενέργειας, που είναι απαραίτητη για να πετύχουμε τους νέους στόχους.
• Η προσαρμογή αφορά στο κατά πόσον το παιδί είναι έτοιμο να αλλάξει το γνώριμο για το ίδιο πρόγραμμα, να δέχεται τους νέους κανόνες, να σέβεται την ιεραρχία.
• Η προσαρμογή αφορά στους γονείς και στον βαθμό στον οποίο είναι έτοιμοι να επιτρέψουν την ψυχοσυναισθηματική φροντίδα και σε άτομα εκτός της οικογένειας, όπως είναι οι εκπαιδευτικοί.
• Δεν συμπεριφέρονται όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο, κατά την προσαρμογή: Άλλα παιδιά δυσκολεύονται, διακατέχονται από εκνευρισμό, κλαίνε αναίτια, κάνουν ανήσυχο ύπνο και συχνά παλινδρομούν σε προηγούμενα στάδια. Αντιθέτως, άλλα αντιμετωπίζουν τη διαδικασία πιο ήπια.
• Οι προηγούμενες συμπεριφορές είναι φυσιολογικές και αναμένεται περίπου μέχρι τα Χριστούγεννα, όλα τα παιδιά να έχουν προσαρμοστεί.
• Οι γονείς πρέπει να είναι “υποψιασμένοι” ώστε να καθησυχάζουν την αγωνία των παιδιών, ταυτόχρονα όμως να προσέχουν να μην τους κάνουν τα χατίρια, γιατί τότε είναι εύκολο εκείνα να αναλάβουν τα ηνία και να τους χειρίζονται.
• Επειδή τα παιδιά είναι άριστοι συναισθηματικοί δέκτες αντιλαμβάνονται την ανησυχία και τους φόβους ή τους προβληματισμούς των γονέων, κατά τις πρώτες μέρες στο σχολείο, και υιοθετούν ανάλογες συμπεριφορές.
• Είναι σημαντικό οι γονείς να εμπιστεύονται τους εκπαιδευτικούς και τον Παιδικό Σταθμό ή το Σχολείο, γιατί με αυτόν τον τρόπο εμπνέουν ασφάλεια στο παιδί.
• Βοηθάει πολύ να υπάρχει ένα πρόγραμμα – μία ρουτίνα στα παιδιά και πριν την α’ δημοτικού (π.χ. να κοιμούνται καλά, να ξυπνούν νωρίς, να πίνουν το γάλα τους / να τρώνε το πρωινό τους, να είναι αυτόνομα στην τουαλέτα και το ντύσιμο, εφόσον είναι εφικτό να τα συνοδεύει προς και από το σχολείο ο ίδιος ο γονέας).
• Σωστή συνεργασία γονέων και εκπαιδευτικών, σημαίνει οι γονείς να δίνουν πληροφορίες για ιατρικά ή άλλα σημαντικά θέματα του παιδιού τους στο σχολείο και να επιτρέψουν στον εκπαιδευτικό να μάθει το παιδί τους εν καιρώ, ώστε να μπορεί να τους μεταδώσει νέες πληροφορίες, που οι ίδιοι δεν έχουν αντιληφθεί.
• Οι γονείς να ρωτούν το παιδί τους “Τι καλό έκανες σήμερα;”, προκειμένου να το εκπαιδεύσουν να μεταφέρει και κατόπιν να παράγει θετικές εμπειρίες.
• Σε παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, η φαντασία με την πραγματικότητα συγχέονται, επομένως οι γονείς να μην εμμένουν όταν τους μεταφέρουν ένα αρνητικό γεγονός.
• Να θυμάστε ότι μόνο εφόσον ο γονέας βρίσκεται σε εγρήγορση και δεν διακατέχεται από άσκοπους συναισθηματισμούς, κατευθύνει σωστά το παιδί του.
Καλή σχολική χρονιά σε μαθητές και εκπαιδευτικούς!
