Αλλεπάλληλες διοικητικές πράξεις, κατασκευή κάθε είδους υποδομών, καταβολή των προβλεπόμενων φόρων, που είχαν σωρευτικά παγιώσει μια κατάσταση αστικής ανάπτυξης δεν άρκεσαν για να τερματίσουν την ταλαιπωρία εκατοντάδων ιδιοκτητών στο Δήμο Διονύσου, που οι ίδιοι αντιμετωπίζονται ως καταπατητές και οι ιδιοκτησίες τους ως δασικές- ή τα σπίτια τους ως αυθαίρετα. Κι αυτό γιατί εδώ και 10 χρόνια εκκρεμεί το πρόβλημα του καθορισμού των ορίων των οικισμών, που στο Δήμο Διονύσου απαντώνται κυρίως στον Άγ. Στέφανο, την Άνοιξη, τη Σταμάτα και στο Διόνυσο.
Το δασικό πρόβλημα έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα- τρίτη φορά μέσα στα τελευταία 6 χρόνια- μια που επίκειται η ανάρτηση των δασικών χαρτών για την πόλη μας. Είχε προηγηθεί το 2014, με παρέμβαση τότε της Δημοτικής Αρχής Καλαφατέλη, η έκδοση νόμου που αναγνώριζε τα όρια των οικισμών, συνεπώς τακτοποιούσε όλες τις εκκρεμότητες και απεγκλώβιζε τις ιδιοκτησίες από στασιμότητα χρόνων. Εν συνεχεία νέος νόμος το 2016, αυτός που προέβλεπε τα περίφημα χρωματιστά πολύγωνα ενόψει της ανάρτησης των δασικών χαρτών, αναιρούσε τον προηγούμενο, έδινε στο Δασαρχείο πρωταγωνιστικό ρόλο και έθετε και πάλι τους ιδιοκτήτες εντός οικισμών σε καθεστώς ομηρίας. Στο νόμο αυτόν, υπενθυμίζεται, ο Δήμος Διονύσου απάντησε με μια πολιτική και μια υπηρεσιακή απόφαση: Η πολιτική απόφαση, του Δημοτικού Συμβουλίου κατά πλειοψηφία, χρωμάτιζε όλο το Δήμο- και τους οικισμούς- με χρώμα πορτοκαλί, δηλαδή τακτοποιημένους πολεοδομικά πέρα από κάθε αμφιβολία. Η υπηρεσιακή απόφαση, της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου, που εστάλη χειρόγραφη, κινείτο στη βάση του νόμου και χρωμάτιζε κατά περίπτωση την πόλη με πορτοκαλί, κίτρινο (δηλαδή, χωρίς θεωρημένα όρια) και μωβ, οι γνωστές οικιστικές πυκνώσεις (χωρίς καμιά πολεοδομική νομιμότητα). Η διπλή αυτή απόφαση δημιούργησε σύγχυση στην κεντρική Διοίκηση (σ.σ. έχει λεπτομερώς αναφερθεί σχετικά ο Αντιδήμαρχος στη συνέντευξή του στην Οδό Διονύσου πριν από λίγο καιρό), με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η ανάρτηση των δασικών χαρτών για την περιοχή μας. Κατά συνέπεια η ταλαιπωρία συνεχίζεται με συνέπειες τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε γενικό, της πόλης, που βλέπει οικισμούς παμπάλαιους, χρονολογούμενους στα μέσα του 1800(!), να θεωρούνται δασικοί, αναδασωτέοι, με αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας και των παλινωδιών της. Η κατάσταση αυτή πρέπει να ανατραπεί και προς τούτο είναι κατ’ αρχάς αναγκαία η διαμόρφωση μιας ενιαίας, δυνατής θέσης εκ μέρους του Δήμου με την επίτευξη της μέγιστης δυνατής συναίνεσης. Η ίδια συναίνεση θα πρέπει εν συνεχεία να εξασφαλιστεί και από όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος, που οφείλει να προχωρήσει νομοθετικά στην οριστική αποκατάσταση των χρόνιων αδικιών.
Τα παραπάνω, συνοπτικά, συζητήθηκαν στην προχθεσινή (12/5) συνεδρίαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, που πραγματοποιήθηκε με τηλεδιάσκεψη. Βάση της συζήτησης αποτέλεσε εισήγηση του Προέδρου της Επιτροπής, Αντιδημάρχου Πολεοδομικού Σχεδιασμού Γ. Φωτάκη, με θέμα την Επικαιροποίηση θέσεων του Δήμου Διονύσου για το πρόβλημα των ορίων των οικισμών ως προϋφιστάμενων του 1923, όπως συναρτάται με το δασικό, που έθετε τέσσερις παραμέτρους: Τις προγενέστερες, επί 70 χρόνια, διοικητικές πράξεις που διαμόρφωσαν μια νόμιμη κατάσταση, την ύπαρξη Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου που περιλαμβάνει τα υπό συζήτηση σήμερα όρια, τα πολεοδομικά και χωροταξικά εργαλεία που διαθέτει η πολιτεία ώστε να επιβάλει το σχεδιασμό της και τον κίνδυνο να χαθούν ζωές, αν δεν οργανωθούν άμεσα περιοχές με αδιέξοδους δρόμους και μηδαμινές υποδομές. Όπως αποτυπώνεται στην εισήγηση αυτή:
“Προτείνεται λοιπόν για την περίπτωση οικισμών, όπως οι παραπάνω, δηλ. που:
Προϋφίστανται με βεβαιότητα, του έτους 1923, όπως διαπιστώνεται με συγκεκριμένες διοικητικές πράξεις (Αποφάσεις Νομάρχη),
Έχουν καθορισμένα όρια, στη συνέχεια, από τους οικείους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έχουν θεωρηθεί από τις αρμόδιες Πολεοδομικές Αρχές,
να μην αναρτάται δασικός χάρτης, αλλά να ολοκληρώνεται η οριοθέτησή τους από την Κεντρική Διοίκηση και να μη εφαρμόζονται, επί των εκτάσεων εντός των ως άνω ορίων, οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας πλην των περιπτώσεων κοινοχρήστων χώρων πρασίνου, πάρκων και αλσών, με την επί πλέον πρόβλεψη κατά τη διαδικασία έγκρισης πολεοδομικής μελέτης, ρυμοτομικού σχεδίου κ.λπ. που πρέπει άμεσα να ακολουθήσει, να είναι απαραίτητη η σύνταξη και έγκριση προηγούμενης μελέτης περιβαλλοντικού ισοζυγίου, σύμφωνα με προδιαγραφές που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος”.
“Οι οικισμοί μας είναι νόμιμοι και μέσα σ’ αυτούς δεν υπάρχουν δάση” επανέλαβε την πάγια θέση της παράταξής του ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας και τέως Δήμαρχος Δ. Ζαμάνης, που κατηγόρησε μάλιστα τη νυν Δημοτική Αρχή για διγλωσσία σε σχέση με όσα υποστήριζε το 2016 ως αντιπολίτευση αλλά και για αμφισημία στην εισήγηση του Αντιδημάρχου, που θίγει την περίπτωση εισφοράς σε γη και χρήμα των ιδιοκτητών. Υπεραμύνθηκε επιπλέον των αποφάσεων της Διοίκησής του, παραδεχόμενος εντούτοις πως οι όποιες ενέργειές της δεν εισακούστηκαν από την κεντρική εξουσία, ενώ σε υψηλούς τόνους τόνισε πως αν είχε συνταχθεί με την άποψη της τότε μείζονος μειοψηφίας, θα πολεοδομούνταν και θα ρυμοτομούνταν τα μισά σπίτια στον Άγ. Στέφανο.
Στις αντεγκλήσεις που ακολούθησαν παρενέβη ο Κ. Κουριδάκης, επικεφαλής της παράταξης «Εύπολις- Συνεργασία Δημοτών Διονύσου», ζητώντας «να σταματήσουν οι κοκορομαχίες» για ένα τόσο σοβαρό θέμα, που απαιτεί την ενιαία θέση του Δήμου. Ο κ. Κουριδάκης υπογράμμισε πως η σχετική συζήτηση θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει με ευρύ διάλογο εδώ και μήνες, ενώ χαρακτήρισε σφάλμα τις μονομερείς κινήσεις της Δημοτικής Αρχής για την επίλυση του προβλήματος, που θα πρέπει να έρθει άμεσα προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο με τη συμμετοχή φορέων και επαγγελματιών της πόλης. “Είμαστε υπέρ της διασφάλισης των ορίων με τον προσφορότερο τρόπο, χωρίς να μπαίνει μέσα το Δασαρχείο, είμαστε προφανώς κατά των καταπατητών, αλλά το θέμα χρειάζεται ευρεία συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο με αρμόδιους φορείς”, συνόψισε τη θέση του κ. Κουριδάκης.
“Οι νόμοι θα έπρεπε να λύνουν προβλήματα, και όχι να δημιουργούν καινούργιους παράνομους”, διαπίστωσε εύστοχα εν συνεχεία ο Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Χ. Παπαβασιλείου, τονίζοντας πως ο Δήμος Διονύσου είχε την ευκαιρία να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για τις ρυθμίσεις του νόμου του 2016, όπως είχε κάνει με επιτυχία τότε η Ιπποκράτειος Πολιτεία, αλλά δεν την εκμεταλλεύτηκε. Ζήτησε τέλος τη συναίνεση όλων, στη θέση “όλοι οι οικισμοί με πορτοκαλί”, με το δεδομένο πως οι επαφές της Δημοτικής Αρχής με στελέχη της κυβέρνησης φαίνεται πως αποδίδουν στην κατεύθυνση αυτή: “Οι οικισμοί προ του ’23 γίνονταν με την προοπτική να ενταχθούν στο Σχέδιο εντός δεκαετίας. Σήμερα, εκατό χρόνια μετά, δεν έχει γίνει ακόμη τίποτα”, είπε ο κ. Παπαβασιλείου.
Μετά από την έκδοση του Διατάγματος του Πεντελικού, το 1988, ξεκίνησαν τα προβλήματα για τους οικισμούς του Αγ. Στεφάνου και της Άνοιξης, εκτίμησε στην τοποθέτησή του ο δημοτικός σύμβουλος Θ. Κρητικός, που μίλησε ειδικά για την ιστορική πορεία του Σπατατζικίου από το 1884, αλλά και τον 25ετή αγώνα για την οριοθέτηση του οικισμού, που σκόνταψε στην άρνηση του Δασαρχείου. Με μηνύσεις κατά του όποιου υπεύθυνου φορέα, είτε του Δασαρχείου είτε του Υπουργείου, θα έπρεπε να απαντήσουν διαχρονικά οι Διοικήσεις του Δήμου Διονύσου, τόνισε ο Αγιοστεφανιώτης δημοτικός σύμβουλος, “μια που η κωλυσεργία των φορέων αυτών καταστρέφει τη ζωή των πολιτών, που δεν ήρθαν μόνοι τους εδώ, η κυβέρνηση τούς έφερε μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Από υποσχέσεις χορτάσαμε, η κατάσταση δεν πάει άλλο”.
Στη συζήτηση παρενέβη ο Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Σπάτων Σταμάτας Α. Γκίνης (σ.σ. είχε παρέμβει και στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το 2016), που με τη σειρά του αναφέρθηκε σε ιστορικά στοιχεία που θεμελιώνουν τη θέση για το μη δασικό χαρακτήρα των οικισμών του Δήμου Διονύσου, οπότε η απόφαση περί αναδασωτέων περιοχών στον Άγ. Στέφανο, στην Άνοιξη και στη Σταμάτα, το 2010, δεν εδράζεται πουθενά. Ενώ «η ολιγωρία στην οριοθέτηση των οικισμών δεν οφείλεται σε έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, που από το 2012 έχουν συγκεντρωθεί μέσα από Επιτροπή που είχε συστήσει ο Δήμος, ούτε βέβαια στους κατοίκους, αλλά- πιστεύω- αποκλειστικά στην άγνοια της κεντρικής Διοίκησης σχετικά με την ορθή εφαρμογή των νόμων που ισχύουν για την περίπτωσή μας, αλλά και σε σκοπιμότητες, όπως τονίσθηκε πρόσφατα και στη Βουλή”, τόνισε ο κ. Γκίνης. Προσέθεσε, τέλος πως άμεσα, και πάντως πριν από την ανάρτηση των δασικών χαρτών, πρέπει να επιδιωχθεί η έγκριση της οριοθέτησης όλων των οικισμών του Δήμου, με ισχυρά Προεδρικά Διατάγματα, με παράλληλο καθορισμό των θυλάκων πρασίνου, που ο Δήμος- και όχι το Δασαρχείο- πρέπει να τους αποστείλει.
Στον ευρύ διάλογο για ένα θέμα που απασχολεί Δήμο και κατοίκους εδώ και δεκαετίες, στάθηκε με παρέμβασή της η Λ. Φέρμελη, από την παράταξη ΜΑΖΙ για τον Διόνυσο, η οποία επισήμανε την ανάγκη για πολλαπλή προσέγγιση του προβλήματος με το πάντρεμα δυο παραμέτρων: “Από τη μια πλευρά είναι οι κάτοικοι, οι κατά καιρούς διοικητικές πράξεις για τις περιουσίες τους και η ύπαρξη των οικισμών προ του ’23. Από την άλλη πλευρά είναι το άρθρο 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος που όλοι σεβόμαστε. Πρέπει λοιπόν να παντρέψουμε την περιβαλλοντική ευαισθησία μας με το δίκιο των κατοίκων του Δήμου μας, που πολλές φορές αντικρούονται. Ο ισχυρισμός, για παράδειγμα, πως δεν υπάρχουν δασικοί θύλακες στους οικισμούς μας, πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Δεν πρέπει να προστατευθούν, με συναίνεση και διάλογο και με τη συμμετοχή όλων; Τελικά ποιες ενέργειες θα κάνουμε στη συνέχεια; Έχουμε εικόνα για τους δασικούς χάρτες της περιοχής μας; Αντιλαμβανόμαστε ότι η μη ανάρτησή τους οδηγεί στην ομηρία των κατοίκων; Τόσα χρόνια δεν έχουμε καταφέρει να δηλώσουμε, έτσι που να γίνει κατανοητό στους αρμόδιους, ότι το αίτημα του Δήμου είναι απολύτως δίκαιο και δεν έχει να κάνει με καταπατητές, όπως πολλοί αρέσκονται να υποστηρίζουν”, τόνισε η κ. Φέρμελη, ζητώντας και πάλι ευρύ, και ίσως και πιο τεχνοκρατικό, διάλογο βάσει των στοιχείων που όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν συγκεντρωθεί.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί πως βρίσκεται προ των πυλών η ανάρτηση στη διαβούλευση νομοσχεδίου, τέλη Μαϊου- αρχές Ιουνίου, για το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της χώρας, που θα δώσει την ευκαιρία στο Δήμο να τοποθετηθεί για τα προβλήματα στις επιμέρους περιοχές του, όπως δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού. Ο ίδιος υπεραμύνθηκε, στη διάρκεια της συζήτησης στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, τόσο της εισήγησής του όσο και της στάσης που κράτησε το 2016: “Είχαμε πει ναι στη θέση της τότε Δημοτικής Αρχής, “όλα πορτοκαλί”, αν την είχε φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο ως ψήφισμα. Όλοι άλλωστε το θέλαμε και το θέλουμε. Όμως είχαμε μπροστά μας ένα νομοθέτημα να ακολουθήσουμε και μια απειλή, της ανάρτησης των δασικών χαρτών. Έτσι λοιπόν ήταν η ευχή απέναντι στην υποχρέωση. Γνωρίζετε όμως πως “τα θέλω όλα” είναι συνδικαλισμός. Αυτό που πραγματικά εύχομαι είναι να μπορούσαμε να ορίσουμε πού είναι το δάσος, να το προστατέψουμε και να οργανώσουμε πολεοδομικά και χωροταξικά όλη την υπόλοιπη πόλη. Και ερχόμαστε στο σήμερα: Δεν είναι όλες οι περιοχές το ίδιο ούτε ξεκινούν από το ίδιο σημείο ούτε διέπονται από τις ίδιες ρυθμίσεις, αλλά για όλες έχουν εκδοθεί χιλιάδες διοικητικών πράξεων που έχουν διαμορφώσει οικιστική ανάπτυξη. Όσο για τον ευρύτερο διάλογο, που όντως θα έπρεπε να είχε ήδη ξεκινήσει, σας υπενθυμίζω πως εδώ και δυόμιση μήνες αντιμετωπίζουμε πρωτόγνωρες δυσκολίες με την πανδημία. Το μείζον πλέον είναι να αντιληφθεί η κυβέρνηση πως στο Δήμο Διονύσου υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν αφήνει τις περιοχές μας να αναπτυχθούν”.
