Με τρεις παρεμβάσεις- φορέων και ατόμων- εμφανίζεται στη δημόσια διαβούλευση που ολοκληρώνεται σήμερα Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου για το χωροταξικό νομοσχέδιο, και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 12 που αφορά στην οριοθέτηση των οικισμών, ο Δήμος Διονύσου. Η πρώτη αποτελεί την επίσημη θέση του Δήμου, όπως διαμορφώθηκε στην πρόσφατη (25/8) συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μετά και από πολύωρες συζητήσεις και στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής αλλά και στη διαπαραταξιακή και νομοτεχνική επιτροπή και η δεύτερη ανήκει στον Αντιδήμαρχο Πολεοδομίας Χ. Παπαβασιλείου. Η τρίτη παρέμβαση έρχεται από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Σταμάτας, ο Πρόεδρος του οποίου Α. Γκίνης έχει παρέμβει και στις σχετικές συζητήσεις στα συλλογικά όργανα του Δήμου, ειδικά για τον οικισμό Σταμάτα- Σπάτα- Παλαιά Σταμάτα.
Αναλυτικά οι τρεις παρεμβάσεις έχουν ως εξής:
3 Σεπτεμβρίου 2020, 21:37 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κύριο Δημήτριο Οικονόμου
Υφυπουργό Περιβάλλοντος
ΘΕΜΑ: Διαβούλευση του υπό ψήφιση οικιστικού νομοσχεδίου
Αξιότιμε Κε. Υπουργέ
Οι νόμοι Ν. 4685/2020 όπως και οι Ν. 3889/2010 και Ν 4389/2016 καταργούν εκ των υστέρων νόμιμες πράξεις καθορισμού ορίων οικισμού προ του 1923 προ του συντάγματος 1975 όπως προβλέπεται από το άρθρο 14 παράγραφος 5 του νομοθετικού διατάγματος 1923 και 44130 του 1939 όπως η απόφαση 12033 που αφορά τον Άγιο Στέφανο και την Άνοιξη (άρα υπάρχει πρόβλημα συνταγματικότητας) επίσης υπάρχει συμπληρωματική μεταγενέστερη της 44130/ 10.08.1939 απόφασης με αριθμό 22314/1964 που συνεχίζουν να οριοθετούν οικισμούς προ του 1923 μέχρι την έκδοση της απόφασης 35400/1975 μετά την ψήφιση του συντάγματος το 1975 που έχει εξουσιοδοτήσει τον νομάρχη βάση του νομοθετικού διατάγματος ΝΔ. 532/1970 να καθορίζει όρια οικισμών προ του 1923. Ανεξάρτητα από αυτά από το 1979 που ψηφίστηκε ο Ν.998/1979 και το προεδρικό διάταγμα ΠΔ ΦΕΚ 138Δ/13.03.81 που προβλέπει τον νέο τρόπο καθορισμού ορίων οικισμών προ του 1923 που ισχύει μέχρι και σήμερα έχουν περάσει 40 χρόνια και έχουν γίνει εκατοντάδες χιλιάδων διοικητικές πράξεις οπότε λόγο δημοσίου συμφέροντος δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν τα όρια των οικισμών καθιστώντας παράνομους όλους τους πολίτες που προέβησαν σε αγορές και οικοδομήσαν νομιμά μέσα σε αυτά τα όρια βλέπε Απόφαση ΣτΕ 2285/2016.
Εν πάση περιπτώσει Κύριε Οικονόμου προσπαθείτε δήθεν να θωρακίσετε συνταγματικά τον προς ψήφιση νόμο από περιβαλλοντικές αιτίες με νομικές ακροβασίες όμως ξεχνάτε ότι το σύνταγμα προστατεύει και την ιδιοκτησία οπότε με μια προσφυγή ο νομός που προωθείτε θα έχει πρόβλημα συνταγματικότητάς.
Πρέπει να σας επισημάνω για τους δασικούς χάρτες την διαφορά των ιδιοκτησιών εκτός σχεδίου και εντός των ορίων του οικισμού προ το 1923 που οροθετήθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι το 1981 (ΦΕΚ 138Δ). Για τα εκτός σχεδίου οικόπεδα που ήταν δασικά και οικοδομήσαν με κάποια άδεια (δηλαδή ιδιωτικά δάση) δεν θα μπορούσαν να οικοδομήσουν. Επομένως ο Ν4685/2020 τους νομιμοποιεί το κτίσμα και το οικόπεδο που αντιστοιχεί στο κτίσμα που υπάρχει βάση τον ορών δομήσεως της εποχής που εκδόθηκε η άδεια το δε υπόλοιπο οικόπεδο αφού οροθετηθεί το δεσμεύει υποθέτω σαν ιδιωτικό δάσος.
Αν για κάποιο λόγο ένας ιδιώτης αγόρασε ένα δασοτεμάχιο και δεν μπόρεσε να το οικοδομήσει ούτε τότε που το αγόρασε ούτε σήμερα η αξία του δεν μειώνεται αφού δάσος το αγόρασε και σαν ιδιωτικό δάσος δεσμεύεται και σήμερα. Για τα οικόπεδα όμως που αγοραστήκαν σαν εντός οικισμών και που οικοδομούσαν κανονικά τόσο για αυτά που δεν έχει εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης όσο και για αυτά που παραμένουν αδόμητα τα δεσμεύουν ουσιαστικά σαν ιδιωτικά δάση ενώ αγοραστήκαν σαν οικόπεδα και μηδενίζουν τις αξίες τους. Επομένως ο νόμος στρέφεται κατά της ιδιοκτησίας που προστατεύεται από το σύνταγμα (άρα ο νόμος είναι αντισυνταγματικός) για αυτό προτείνεται σε πρώτη φάση να ολοκληρωθούν οι δασικοί χάρτες στην εκτός σχεδίου περιοχή και σε δεύτερη φάση να λύσουμε το προβλήματα των οικισμών με τον οικιστικό νόμο που συζητείται. Πρέπει να αξιοποιήσετε και να εφαρμόσετε το άρθρο 31 του Ν. 4280/14 και να το βελτιώσετε λύνοντας πρόσθετα προβλήματα που παρουσιαστήκαν από το 2014 και μετά (Πήλιο κλπ.).
Για τις οδούς μέσα στους οικισμούς που προϋπάρχουν του Ν. 651/1977 να θεωρούνται δημοτικοί όπως προβλέπεται και από την σημερινή νομοθεσία.
Αθήνα 3 Σεπτεμβρίου 2020
3 Σεπτεμβρίου 2020, 20:24 | ΔΗΜΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 12 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
Κατ΄αρχήν διευκρινίζουμε ότι η παρέμβασή μας βασίζεται στις μέχρι σήμερα συζητήσεις στα πλαίσια των συλλογικών οργάνων του Δήμου (ΔΣ και ΕΠΖ) καθώς επίσης και της Διαπαραταξιακής Επιτροπής που έχει συσταθεί για το θέμα.
Στην περιοχή του Δήμου Διονύσου, μια περιοχή φυσικού κάλλους, ιδιαίτερα σημαντική, υφίστανται εκτεταμένες περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα χωροταξικής και πολεοδομικής οργάνωσης, όπως:
Α. Οικισμοί προ ΄23 στερούμενοι ρυμοτομικών σχεδίων, για τους οποίους οι Αποφάσεις Νομάρχη που καθόρισαν τα όρια των κρίθηκαν ως παράτυπες.
Β. Οικισμοί, που η διαδικασία καθορισμού ορίων ενώ προχώρησε αρκετά, για διάφορους λόγους ποτέ δεν ολοκληρώθηκε/
Γ. Οικιστικές συγκεντρώσεις, χωρίς πολεοδομική ρύθμιση.
Μέσω της παρέμβασης αυτής, ο Δήμος φιλοδοξεί να προσεγγίσει τα προβλήματα των δύο πρώτων περιπτώσεων, χωρίς να παραλείπει την προσπάθεια για λύσεις και στη περίπτωση των οικιστικών συγκεντρώσεων, αξιοποιώντας τα πολεοδομικά εργαλεία των Τ.Π.Σ. και Ε.Π.Σ., όπως εκσυγχρονίζονται με το παρόν Σχέδιο Νόμου.
Συγκεκριμένα, λοιπόν:
Α. Για την περίπτωση Α (Άγιος Στέφανος, Άνοιξη, καθώς και ο οικισμός της Ραπεντώσας της Κοινότητας Διονύσου), ισχύουν τα εξής:
Τα προβλήματα βασικά ανέκυψαν, όταν οι διατάξεις σειρά νόμων για την κατάρτιση δασολογίου, αγνόησαν και στην ουσία υποτίμησαν τις επιπτώσεις εφαρμογής για μια μακρά περίοδο συγκεκριμένων πρακτικών της Διοίκησης για τις περιπτώσεις οικισμών προυφισταμένων του 1923, όπως οι παραπάνω, όπου οι Νομαρχιακές Αποφάσεις καθορισμού των ορίων των, είχαν κριθεί ως παράτυπες από το ΣΤΕ.Όμως οι οικισμοί αυτοί είναι πολύ παλιοί, (πολύ πριν το έτος 1883), διαμορφώθηκαν σε πόλεις σε διάστημα πάνω από 100 χρόνια και έχουν μετατραπεί σταδιακά, (βλ. περιπτώσεις Αγ. Στεφάνου και Άνοιξης), σε αστικές περιοχές χιλιάδων πληθυσμού.Αυτό δεν έγινε παράνομα και αυθαίρετα, αλλά με βάση, όπως προαναφέρθηκε, πλήθος πρακτικών, που δημιούργησαν με τη σειρά τους βεβαία κοινωνική πεποίθηση για απόλυτη νομιμότητα ενεργειών.
Συγκεκριμένα όλο αυτό το διάστημα:
• Το σύνολο των Διοικητικών Υπηρεσιών, έχει εκδώσει μέγα πλήθος Πράξεων, όπως:
o Αποφάσεις αρμοδίων οργάνων της Διοίκησης για τον καθορισμό ορίων κατ΄ εξουδιοδότηση του ΝΔ του 1923.
o Νομαρχιακές Αποφάσεις, επίσης για τον καθορισμό ορίων.
o Αναρίθμητες οικοδομικές άδειες, που ουδέποτε ανακλήθηκαν.
o Αποφάσεις αδειών κατατμήσεων, κοπής δένδρων με δικαίωμα οικοδόμησης των αρμοδίων Δασικών Υπηρεσιών.
o Αποφάσεις επιβολής τελών από το Δήμο.
o Αποφάσεις καθορισμού αντικειμενικών αξιών υψηλών επιπέδου αστικής περιοχής από το Υπ. Οικονομικών.
o Εγκρίσεις ΓΠΣ, που έχουν συμπεριλάβει τα καθορισθέντα όρια των οικισμών για τις περιπτώσεις του Αγ. Στεφάνου και της Άνοιξης.
o Καθορισμός ποσοστού κάλυψης και ύψους οικοδομών απ΄ ευθείας με το ΠΔ προστασίας του Πεντελικού (ΦΕΚ 755 Δ΄/1988), ειδικά για την περίπτωση της Ραπεντώσας, δηλ. ίδιας αντιμετώπισης με τις περιπτώσεις των περιοχών που διαθέτουν ρυμοτομικό σχέδιο.
o Ενέργειες πολεοδόμησης, για τις περιπτώσεις του Αγ. Στεφάνου και της Άνοιξης, που όμως κατέρρευσαν, λόγω του προβλήματος.
• Το σύνολο των Οργανισμών που έχουν σχέση με υποδομές (Περιφέρεια, Δήμος, ΟΤΕ, ΔΕΗ), προχώρησαν σε κατασκευές έργων υποδομών (ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, ηλεκτρικό, ύδρευση, τηλέφωνο κλπ, μάλιστα δε με ορισμένα εξ αυτών να χρηματοδοτούνται με κοινοτικούς πόρους.
• Το σύνολο των Φορέων διακπεραίωσης πράξεων μεταβίβασης, όπως Συμβολαιογράφοι, Υποθηκοφυλάκιο, Τράπεζες κανονικά, προχωρούσαν σε μεταβιβάσεις, μεταγραφές, υποθηκεύσεις ακινήτων, κλπ.
• Εκδόθηκαν δικαστικές αποφάσεις σε προσφυγές πολιτών κατά των προσωρινών Κτηματικών Χαρτών (1983) του τότε Υπουργείου Γεωργίας, που αναγνώριζαν αφενός το υπάρχον ιδιωτικό καθεστώς και αφετέρου την ύπαρξη οικισμού και οι οποίες ενώ δεν προσβλήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο, εν τούτοις αυτές δεν λήφθηκαν υπ΄όψη, με διόρθωση των ως άνω Χαρτών, για να υπάρξει η δυνατότητα σύνταξης αξιόπιστων Δασικών Χαρτών, στη συνέχεια.Όμως οι Κοινωνικές, οικονομικές και Περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη διαιώνιση του προβλήματος είναι πολύ μεγάλες και μάλιστα με συνέπειες τέτοιου βαθμού που είναι σαφές ότι πλήττεται καθαρά, το Δημόσιο συμφέρον, όπως:• Της αδυναμίας οικοδόμησης πολλών οικοπέδων, σε σχέση με εντελώς παρόμοια στην ίδια περιοχή. Επισημαίνεται ότι η κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας, λόγω της κρίσης της τελευταίας 10ετίας, δεν επέτρεψε να διαφανεί το πρόβλημα σε όλη του, την έκταση.
• Της απαξίωσης περιουσιών, που ξαφνικά έχουν βρεθεί σε κατάσταση εκτός σχεδίου, την ώρα που αντιμετωπίζονται φορολογικά, ως ζώνες υψηλής αξίας.
• Της αδυναμίας των περιοχών αυτών, να ακολουθήσουν και να αξιοποιήσουν τις διαφαινόμενες νέες αναπτυξιακές συνθήκες.
• Της αδυναμίας ολοκληρωμένης πολεοδομικής οργάνωσης, προκειμένου να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον και ο πολεοδομικός ιστός από την ασχεδίαστη οικιστική ανάπτυξη. Επισημαίνεται ότι οι μέχρι σήμερα προσπάθειες Πολεοδομικού σχεδιασμού των Κοινοτήτων Αγ. Στεφάνου και Άνοιξης, κατέρρευσαν και μάλιστα με μεγάλες οικονομικές συνέπειες για το Δήμο (επιβολή Δημοσιονομικής διόρθωσης, για την περίπτωση της Άνοιξης, ύψους 800.000 Ευρώ).
• Της αδυναμίας μεταβιβάσεων πολλών ακινήτων, λόγω δυσκολίας σύνταξης σχετικών επαρκών δηλώσεων Μηχ/κών, επί του τοπογραφικού.
• Της αδυναμίας δημιουργίας και αυτό επισημαίνεται, κατάλληλου οδικού δικτύου (οι δρόμοι παραμένουν στενοί, πολλές φορές αδιέξοδοι και κυκλοφοριακά ακατάλληλοι), για την ασφαλή διαφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση πυρκαγιάς.
• Της κατάθεσης ήδη δεκάδων προσφυγών στην Δικαιοσύνη, για τη διεκδίκηση υψηλών ποσών, από πολίτες αρχικά θεωρηθέντες, κατά τη Διοίκηση, νομοταγείς, αλλά εκ των υστέρων και μετά από πολλά έτη, χαρακτηρισθέντες βάση νόμου ’’παραβατικοί’’.Είναι φανερό ότι η κατάσταση αυτή δεν πρέπει να διαιωνισθεί και είναι ευκαιρία με το παρόν σχέδιο νόμου να ρυθμισθεί, αφού πρώτα ληφθούν υπ΄όψη, όλα τα προαναφερθέντα. Δηλ.:
• Οι επί μακρόν χρονικό διάστημα, ευθύνες της Διοίκησης, μέσα από την παραγωγή πλήθους Διοικητικών Πράξεων, που έχουν δημιουργήσει κατάσταση, τυχόν ανατροπή της οποίας, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον,
• Η ύπαρξη ειδικά των Διοικητικών Πράξεων που σχετίζονται με εγκρίσεις ΓΠΣ και τα οποία έχουν ενσωματώσει τα επίμαχα όρια των οικισμών,
• Η ανάγκη άμεσης πολεοδομικής οργάνωσης, πέραν των άλλων και για λόγους δημιουργίας ασφαλούς διαβίωσης και προστασίας από προφανείς κινδύνους φυσικών καταστροφών (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί).
• Η ανάγκη δίκαιης και ισότιμης αντιμετώπισης της Πολιτείας έναντι των πολιτών, γεγονός που δεν έλαβαν υπ΄ όψη οι ισχύουσες σχετικές διατάξεις.
Συγκεκριμένα όλες οι ιδιοκτησίες, πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, ανεξάρτητα από το αν έχουν οικοδομηθεί ή όχι, από το χρόνο οικοδόμησης, από το αν το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, προέρχεται από επαχθή αιτία ή από δωρεά ή γονική παροχή, κλπ, ενώ πρέπει να αίρεται κάθε πρόβλημα γεωμετρικής απροσδιοριστίας στην έκταση των, ως προς το όριο αρτιότητας, κλπ.
• Η ανάγκη ανάπτυξης των περιοχών μας, εφαρμόζοντας σύγχρονες μεθόδους, κλπ.
• Η ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης του προβλήματος σωρείας διεκδικήσεων πολιτών από το Δήμο μας, με αφορμή το γεγονός ότι θεωρήθηκαν από τη Διοίκηση αρχικά, ως νομοταγείς και πολύ αργότερα, ως ’’παραβατικοί’’.Θεωρώντας δε βάσιμα ότι σήμερα υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία (πολεοδομικά κλπ) με τα οποία μπορεί να θωρακισθεί η σχετική ρύθμιση, σύμφωνα με τη νομολογία του ΣΤΕ, αυτή πρέπει να προβλέπει:
• Την αναγνώριση των ορίων των, όπως αυτά καθορίσθηκαν με τις πράξεις Νομαρχών και περιελήφθηκαν στη συνέχεια στα εγκεκριμένα ΓΠΣ και συγχρόνως να μην εφαρμόζονται, επί των εκτάσεων εντός των ως άνω ορίων, οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, εξαιρώντας τους από την ανάρτηση των δασικών χαρτών, εκτός βέβαια από περιπτώσεις δασικών θυλάκων που θα εξαιρεθούν ως άλση.
Την ταχύρρυθμη πολεοδομική οργάνωση των, με το κατάλληλο περιβαλλοντικό ισοζύγιο, σύμφωνα με προδιαγραφές που θα καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, αξιοποιώντας και μάλιστα κατά προτεραιότητα, τα πολεοδομικά εργαλεία που το παρόν σχέδιο νόμου εκσυγχρονίζει (Τ.ΠΣ. ή Ε.Π.Σ.,κλπ).
Β. Για την περίπτωση Β (οικισμοί Σταμάτα-Σπάτα-Παλαιά Σταμάτα και Πευκόφυτο ή Σπατατζίκι), ισχύουν τα εξής:
• Προϋφίστανται του έτους 1923, όπως προκύπτει από στοιχεία υφιστάμενα πολύ προ του 1920, όπως απογραφών, αποφάσεων για μετονομασίες και προσαρτήσεις των οικισμών σε διαφορετικούς Δήμους της περιοχής, κλπ.
• Υφίστανται συγκεκριμένες πράξεις της Διοίκησης, όπως:
o Διαπιστωτικές πράξεις Νομάρχη ως νομίμως προϋφισταμένων του 1923.
o Σχετικά έγγραφα των αρμοδίων Πολεοδομικών Αρχών.
o Αποφάσεις Δημοτικού Συμβουλίου για καθορισμό ορίων, (σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 1981 (ΦΕΚ 138 Δ)΄).
Όμως για τους οικισμούς αυτούς ποτέ δεν ολοκληρώθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία καθορισμού ορίων, με συνέπεια, κατά την κατάρτιση των δασικών χαρτών, να θεωρούνται ως περιοχές εκτός σχεδίου με ότι αυτό συνεπάγεται για τον δασικό ή μη χαρακτήρα τους.
Έτσι επί μισό αιώνα, οι περιοχές αυτές, ενώ πιέζονται οικιστικά, καθίσταται αδύνατον να οργανωθούν πολεοδομικά, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται σοβαρά προβλήματα.Προτείνεται λοιπόν, για την περίπτωση οικισμών, όπως οι παραπάνω, να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία αφού λάβει υπ΄ όψη ότι αυτοί:
• Προϋφίστανται, του έτους 1923, όπως θα διαπιστώνεται από στοιχεία όπως απογραφές, αποφάσεις για μετονομασίες και προσαρτήσεις σε διαφορετικούς ΟΤΑ, τίτλους κυριότητας και ειδικά σχετικές διαπιστωτικές αποφάσεις Νομάρχη,
Έχουν καθορισμένα όρια, με αποφάσεις των οικείων ΟΤΑ, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί η προβλεπόμενη διαδικασία,
Θα προβλέπει για τους εν λόγω οικισμούς:
• Την ολοκλήρωση της διαδικασίας οριοθέτησης των σύμφωνα με το Π.Δ. 2/13-3-81 (ΦΕΚ 138 Δ) και συγχρόνως να μην εφαρμόζονται, επί των εκτάσεων εντός των ως άνω ορίων, οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, εξαιρώντας τους από την ανάρτηση των δασικών χαρτών, εκτός βέβαια από περιπτώσεις δασικών θυλάκων που θα εξαιρεθούν ως άλση.
Την πολεοδομική οργάνωσή των, με το κατάλληλο περιβαλλοντικό ισοζύγιο, σύμφωνα με προδιαγραφές που θα καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, αξιοποιώντας και για την περίπτωση αυτή κατά προτεραιότητα, τα πολεοδομικά εργαλεία που το παρόν σχέδιο νόμου εκσυγχρονίζει (Τ.ΠΣ. ή Ε.Π.Σ., κλπ).
Ο Δήμος Διονύσου παραμένει στη διάθεση του ΥΠΕΝ, ώστε να συμβάλει με τις επεξεργασμένες θέσεις του.
3 Σεπτεμβρίου 2020, 19:17 | Εκπολιτιστικός Σύλλογος Σταμάτας Δήμου Διονύσου
Παρέμβαση του Συλλόγου μας στη Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής νομοθεσίας».
Άρθρο 12- Οριοθέτηση οικισμών- Τροποποίηση του ν.4447/2016.
Ο Σύλλογός μας επί δεκαετίες αγωνίζεται για την ολοκλήρωση της οριοθέτησης του Οικισμού «ΣΤΑΜΑΤΑ-ΣΠΑΤΑ-ΠΑΛΑΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑ» της Κοινότητας Σταμάτας, που ενώ αποδεδειγμένα και με πάσα βεβαιότητα προϋφίσταται του 1923, δεν έχει τελεσφορήσει ακόμα η οριοθέτησή του, με αποκλειστική ευθύνη της Διοίκησης.
Ευελπιστούμε, με τις νομοθετικές παρεμβάσεις του εν λόγω σχεδίου νόμου να δοθεί επιτέλους οριστική και δίκαιη λύση στο οικιστικό και δασικό πρόβλημα που ταλαιπωρεί χιλιάδες δημότες του Δήμου Διονύσου.
ΠΡΟΤΑΣΗ :
• Στο άρθρο 9α «οριοθέτηση οικισμών», να προστεθεί το παρακάτω εδάφιο στην παράγραφο 2: «Ο καθορισμός των ορίων των εν λόγω οικισμών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ.2.3/13.3.1981 (ΦΕΚ 138/Δ), επικαιροποιημένο ως προς τις ονομασίες των φορέων υλοποίησης όπως ισχύουν σήμερα και πρωτίστως πριν την ανάρτηση των δασικών χαρτών της περιοχής. Ειδικά για τους μη οριοθετημένους οικισμούς τους προϋφιστάμενους του 1923, θα ληφθεί υπόψη η υφιστάμενη κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι την ημερομηνία έναρξης ισχύος του Π.Δ.2.3/13.3.1981.».
Ως γνωστόν και σύμφωνα με αρκετές Αποφάσεις του ΣτΕ (π.χ. η Απόφαση ΣτΕ 4454/2005 παρ.3): «δεν έχουν τον χαρακτήρα δάσους και δασικής έκτασης, μεταξύ άλλων, εκτάσεις συμπεριλαμβανόμενες εντός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του 1923. Ως οικισμοί δε προϋφιστάμενοι του έτους 1923 νοούνται όχι μόνο εκείνοι που έχουν νομίμως οριοθετηθεί, αλλά και εκείνοι, για τους οποίους προκύπτει ότι πράγματι προϋπήρχαν του 1923, έστω και αν δεν έχουν νομίμως οριοθετηθεί ή αν η οριοθέτησή τους με διοικητική πράξη δεν είναι νόμιμη».
• Ο καθορισμός των χώρων πρασίνου και λοιπών χώρων κοινής ωφελείας (πάρκα, άλση, πλατείες, παιδικές χαρές κ.λπ.), καθώς και τυχόν υφισταμένων δασικών θυλάκων εντός τέτοιων οικισμών, να καθορίζονται από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες των οικείων ΟΤΑ, με απλές και σύντομες διαδικασίες, διότι ο κάθε Δήμος γνωρίζει καλύτερα «τα του οίκου του». Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι, σε περίπτωση καθορισμού των πράσινων θυλάκων με τη διαδικασία του άρθρου 24 του ν. 4389/2016 θα προκύψει μια απίστευτα χρονοβόρα διαδικασία, δεδομένου του ήδη τεράστιου φόρτου εργασιών των δασικών υπηρεσιών (επιτροπές εξέτασης πολλών χιλιάδων υποβληθέντων αντιρρήσεων για τους δασικούς χάρτες, αναμόρφωση και συμπλήρωση των δασικών χαρτών κ.λπ.).
• Συνεπώς, στο ίδιο άρθρο 9α, που προστίθεται στο σχέδιο νόμου, πρέπει να προστεθεί νέο εδάφιο, κάτω από το προαναφερθέν εδάφιο, στην παράγραφο 2, ως ακολούθως: «Ο καθορισμός των χώρων πρασίνου και των λοιπών χώρων κοινής ωφελείας (πάρκα, άλση, πλατείες κλπ.), καθώς και τυχόν υφισταμένων δασικών θυλάκων εντός τέτοιων οικισμών, υλοποιείται από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες των οικείων ΟΤΑ με απλές διαδικασίες, ώστε να ελαχιστοποιηθεί κατά το δυνατό ο απαιτούμενος χρόνος για την υλοποίηση/ ολοκλήρωση/ εφαρμογή τους».
Εκ μέρους του Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος
Αλέξανδρος Γκίνης
