Τις προτάσεις τους για το Τεχνικό Πρόγραμμα 2021 στο Δήμο Διονύσου στέλνουν το ένα μετά το άλλο τα 7 Τοπικά Συμβούλια της πόλης. Άλλα, όπως αυτό της Άνοιξης, επαναλαμβάνουν αυτούσιες τις περυσινές προτάσεις- “μια που δεν έχει γίνει τίποτα, ξαναστέλνουμε τα ίδια”, λέει ο Πρόεδρος της Κοινότητας Χ. Πιπέρης, ενώ και από τον Άγ. Στέφανο η σχετική απόφαση, μετά από την εισήγηση του Προέδρου Δ. Μπαμπανίκα, μιλάει για επανυποβολή μέρους των περυσινών προτάσεων “για την εκτέλεση έργων, που δεν πραγματοποιήθηκαν κατά το τρέχον έτος προκειμένου να εκτελεστούν έστω το έτος 2021”. Άλλα, όπως του Διονύσου, της Δροσιάς και του Κρυονερίου, υποβάλλουν δεκάδες προτάσεων- 34(!) καταγράφει μόνο το Τοπικό Κρυονερίου στη σχετική απόφασή του και 22 το Τοπικό Δροσιάς, – γεγονός που δείχνει πως είτε τίποτα δεν έχει γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια είτε πως τα Τοπικά Συμβούλια, για μια ακόμη φορά, δεν έχουν αποσυνδέσει τις προτάσεις για την περιοχή ευθύνης τους απ’ αυτές που αφορούν σε όλο το Δήμο Διονύσου, ενώ σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνουν και έργα που πιο πολύ φαίνονται να ανήκουν στο επιχειρησιακό πρόγραμμα, σ’ αυτό δηλαδή που αποτυπώνει το όραμα και το σχέδιο για το μέλλον της πόλης, παρά στις αναγκαίες παρεμβάσεις στην Κοινότητα ευθύνης τους.
Τα παραδείγματα για τις παραπάνω διαπιστώσεις είναι περισσότερα από πολλά:
Εκτός από το Τοπικό της Άνοιξης, με 22 προτάσεις φέτος και το Τοπικό Διονύσου, επαναφέρει τις περισσότερες από τις περυσινές 17 και προσθέτει και πέντε ακόμη, δημιουργώντας προφανώς ερωτηματικά.
Όλες οι προτάσεις για τα αδέσποτα ζώα που έρχονται από το Κρυονέρι, και ανήκουν στην εντεταλμένη σύμβουλο του Δήμου Μ. Αντωνοπούλου, αφορούν σε όλο το Δήμο και ανήκουν στη συνολική κεντρική προσέγγιση στο πρόβλημα των αδέσποτων. Το πάρκο κοινωνικοποίησης, τα σπιτάκια ή τα εκπαιδευτικά προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τα αδέσποτα μόνο σε μια γειτονιά της πόλης, προφανώς δεν λύνουν το πρόβλημα αν δεν υιοθετηθούν από μια κεντρική στρατηγική αντιμετώπισή του.
Το ίδιο συμβαίνει και με το δίκτυο ποδηλατόδρομων που προτείνει το Τοπικό Διονύσου, για τη σύνδεση των βασικών σημείων της περιοχής μεταξύ τους αλλά και με γειτονικές Κοινότητες.
Ή με το έργο πνοής, που περιλαμβάνεται στις προτάσεις του Τοπικού Δροσιάς και αφορά στο αντιπλημμυρικό της Λ. Σταμάτας- Δροσιάς. Τούτο, όπως είναι γνωστό, περιλαμβάνεται επίσης στον κεντρικό σχεδιασμό του Δήμου Διονύσου, με σειρά ενεργειών τα τελευταία 6 τουλάχιστον χρόνια.
Χαρακτηριστικό των προτάσεων που έρχονται από τα Τοπικά Συμβούλια αποτελεί επιπλέον και η πλήρης απουσία ιεράρχησής τους- δηλαδή, τι επιλέγουν οι τοπικοί αιρετοί ως απολύτως αναγκαίες παρεμβάσεις, εκ των ων ουκ άνευ, για την επόμενη χρονιά στην πόλη τους. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ αποτελεί η διάνοιξη οδού διαφυγής για τον εγκλωβισμένο Παιδικό Σταθμό της Άνοιξης, έργο για το οποίο κατατέθηκε σχετική τεκμηριωμένη κυκλοφοριακή λύση από την παράταξη “Εύπολις- Συνεργασία Δημοτών Διονύσου”, εγκρίθηκε από το Τοπικό Συμβούλιο πριν από ένα χρόνο ακριβώς και ακόμη τίποτα δεν έχει γίνει.
Οι παραπάνω παθογένειες δεν είναι ακριβώς χθεσινές- αλλά δεν αντιμετωπίζονται. Μια απάντηση θα ήταν πιθανόν η εξασφάλιση προσωπικού και προϋπολογισμού για τις Κοινότητες, κάτι που εξάλλου αποτελεί προκελογική δέσμευση της Δημοτικής Αρχής και βασικό πυλώνα στην πορεία για την ουσιαστική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων που η ίδια επαγγέλθηκε. Έχοντας τα Τοπικά Συμβούλια να διαχειριστούν συγκεκριμένο ποσόν, με την υποστήριξη συγκεκριμένης ομάδας εργαζομένων, και με τον ανάλογο βασικό εξοπλισμό, είναι βέβαιο πως θα υποχρεωθούν και ιεραρχημένες προτάσεις να υποβάλουν, με φειδώ, και να αποφορτίσουν τις Υπηρεσίες του κεντρικού Δήμου από έργα και εργασίες που μπορούν να διεκπεραιωθούν τοπικά.
Διαφορετικά ο μαξιμαλισμός θα συνεχίσει να επικρατεί του ορθολογισμού, η αναποτελεσματικότητα έναντι της προόδου, η τελμάτωση έναντι της εξέλιξης. Και τα Τοπικά Συμβούλια θα συνεχίσουν να αποτελούν τύποις μόνο την εγγύτερη προς το δημότη αυτοδιοίκηση, αποδυναμωμένα από κάθε δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης στον τόπο τους, και θα καταθέτουν κάθε χρόνο τις ίδιες προτάσεις γιατί «τίποτα δεν γίνεται».
