Στο Δημοτικό Συμβούλιο Διονύσου η Λαϊκή Συσπείρωση, μετά από τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, εκπροσωπείται από τους Τ. Παντελόγλου και Π. Πανάγο, που διαδέχτηκαν στα έδρανα τη Ζ. Σώκου. Με παρουσία ανέκαθεν ιδιαιτέρως δυναμική, η παράταξη της μειοψηφίας πάντα αρθρώνει έναν διαφορετικό λόγο, με εναλλακτική προσέγγιση στα θέματα που απασχολούν το Δήμο, καθώς απορρέουν και τεκμηριώνονται με βάση τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Δεν διστάζει μάλιστα να ανεβάσει, ειδικά το τελευταίο διάστημα, τους τόνους στην αντιπολίτευση που ασκεί στη Δημοτική Αρχή, ενώ σε δυο τουλάχιστον περιπτώσεις έχει συμπράξει με άλλες τρεις παρατάξεις της μειοψηφίας, ζητώντας τη σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου για τη “Μήδεια” σε ζωντανή μετάδοση και διαμαρτυρόμενη εν συνεχεία για τον τρόπο που η Διοίκηση παρουσίασε το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης συνεδρίασης. Προσκείμενη στο ΚΚΕ, η Λαϊκή Συσπείρωση δεν είναι λίγες οι φορές που αναδεικνύει πρακτικές και πολιτικές, καταγγέλλοντας την αστική δημοκρατία που τις ευνοεί.
Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο κ. Παντελόγλου, γεωπόνος στο επάγγελμα, απέσυρε τη συμμετοχή του από Επιτροπή αιρετών, που θα εξετάζουν τα προς κοπή δένδρα στην πόλη, ώστε να εισηγούνται εν συνεχεία αναλόγως στην αρμόδια Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Αρνήθηκε μάλιστα τη συμμετοχή του, επικαλούμενος την ύπαρξη θεσμικού πλαισίου, που περισσότερο θα περιέπλεκε παρά θα βοηθούσε.
Και από εκεί ξεκίνησε μια ανοιχτή συζήτηση με τους δυο δημοτικούς συμβούλους της μειοψηφίας- και επεκτάθηκε σε σχεδόν όλους τους τομείς του Δήμου, αλλά όχι μόνο. Σήμερα δημοσιεύεται το πρώτο κομμάτι της, αυτό που αφορά στη Μήδεια:
Οδός Διονύσου: Αρνείστε τους νόμους του αστικού κράτους, τους επικαλεστήκατε όμως για να μη συμμετάσχετε στην επιτροπή για τα δένδρα. Με αφορμή αυτό να ρωτήσω κατά πόσο η ιδεολογική σας αναφορά φιλτράρει την προσέγγιση στα δημοτικά πράγματα.
Τεύκρος Παντελόγλου: Να σου πω πρώτα για το συγκεκριμένο. Με ρώτησε ο Ζαμάνης, χωρίς κι ο ίδιος να το έχει ξεκάθαρο, μια που είμαι γεωπόνος, αν θέλω να συμμετάσχω και να βοηθήσω σε μια Επιτροπή που θα ασχοληθεί με τα πεύκα. Δέχτηκα με την προϋπόθεση να καταλάβω για τι πρόκειται. Έτσι, χωρίς άλλη κουβέντα με πρότειναν στο Δημοτικό Συμβούλιο ως αναπληρωματικό, και όχι τακτικό μέλος, λόγω του ωραρίου της δουλειάς μου. Όμως το τοπίο της επιτροπής ήταν τελείως θολό, και μάλιστα για κάτι που υπάρχει με πολύ προβληματικό νομικό πλαίσιο, καθώς αποδέχεται μπερδεμένα δέντρα και σπίτια μαζί μαζί με δάσος. Άλλο ένα δέντρο κι άλλο δάσος. Κοίτα, η Αττική είχε δυο βίαιες αστικοποιήσεις, με τη Μικρασιατική καταστροφή και αμέσως μετά με την Κατοχή και τον Εμφύλιο, με αποτέλεσμα να πρέπει 2-3 εκατομμύρια κόσμος κάπου να μείνει. Αυτόματα ο καπιταλισμός βρήκε αυτή τη λύση, μαζί με την αντιπαροχή αργότερα, και έδωσε τη λαϊκή κατοικία, χωρίς όμως την ισόρροπη ανάπτυξη που παρατηρείται σε άλλες κοινωνίες. Γι’ αυτό έχεις αλλού πόλεις γιγάντιες αλλά πανέμορφες, και έχεις και την Αθήνα, από γειτονιά σε γειτονιά διαφορετική.
Για να ξαναγυρίσω στην επιτροπή: Μιλάμε για ένα σύνθετο νομικό πλαίσιο όπου παρεμβαίνουν πολλοί. Σύμφωνα με το νόμο, ο υπεύθυνος υπό κανονικές συνθήκες για να πάρει άδεια και να κόψει ένα πεύκο μέσα σε οικισμό είναι όχι ο γεωπόνος αλλά ο μηχανικός. Που δεν ξέρει από δέντρα! Για να κόψεις λοιπόν ένα πεύκο, χρειάζεται άδεια μικρής κλίμακας, την ίδια που παίρνεις για να χτίσεις ή να γκρεμίσεις, χωρίς όμως κάποιον να σου πει αν πρέπει ή όχι να το κόψεις. Σ’ αυτό το κουβάρι όπου παίζονται πολλά λεφτά, μπαίνει το ΤΕΕ και η συντεχνία των μηχανικών που πιέζουν τις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό θεωρώ πως η επιτροπή του Δήμου για τα δέντρα, σε τέτοιο τοπίο και με το θολό περιεχόμενο που της έδωσαν, θα μας έβαζε μόνο σε προβλήματα. Αν έλεγες “αυτό το πεύκο πρέπει να κοπεί” θα συναντούσες αντιδράσεις από όσους το ήθελαν να στέκει όρθιο, ή “να μην κοπεί” θα αντιδρούσαν όσοι φοβούνταν μήπως πέσει πάνω τους. Δηλαδή, χωρίς σαφές νομικό πλαίσιο, θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με τον κόσμο. Γιατί βασική αρχή είναι πως δάσος και σπίτια μαζί απαγορεύεται. Και επίσης είναι δυνατόν, επί τόσα χρόνια, να μην έχουμε γεωπόνο ή δασολόγο, στο Δήμο Διονύσου;
Ο.Δ.: Μα εμείς αυτό ζούμε εδώ…
Τ.Π.: Ασφαλώς και το ζούμε. Και στο Μάτι το ζήσαμε. Γιατί ο κύκλος του πεύκου, που έχει μέση ζωή 80 χρόνων σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, είναι είτε να σπάσει είτε να καεί, δεν υπάρχει άλλη κατάληξη του πευκοδάσους.
Ο.Δ.: Να περάσουμε λοιπόν στη “Μήδεια”. Δυο σκέλη θα έχει η ερώτησή μου: Τι πιστεύετε ότι έφταιξε για όσα ζήσαμε εκείνες τις ημέρες και τι πρέπει να γίνει σε δυο φάσεις- τώρα και μακροπρόθεσμα- ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις από κάτι αντίστοιχο στο μέλλον;
Παναγιώτης Πανάγος: Είναι αλήθεια πως αυτό που έφταιξε, είναι πως δεν υπήρχε και δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός πρόληψης και μέριμνας, η επένδυση του Δήμου Διονύσου διαχρονικά σε αυτό είναι ανύπαρκτη, αναφορικά τόσο με τη συντήρηση και διαχείριση του αστικού και περιαστικού πράσινου, ακόμα για τυχόν ασθένειες (να θυμίσω τη βαμβακίαση). Ο καθαρισμός στα δέντρα και στην περιβάλλουσα έκταση, είναι αναγκαίος και συνεχής ώστε να μειωθεί η πιθανότητα για φωτιά ή για πλημμυρικά φαινόμενα. Καμιά σχεδιασμένη πολιτική σ’ αυτό το θέμα, δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ούτε σε επίπεδο Πολιτικής Προστασίας ούτε σε επίπεδο κάθε Δήμου και Κοινότητας ξεχωριστά, στην προκαλλικρατική εποχή. Όλοι αναφέρονταν σ’ αυτό, αλλά κανείς δεν έκανε απολύτως τίποτα. Σου θυμίζω τις φωτογραφίες που δημοσιεύσαμε το καλοκαίρι στις ανακοινώσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης για τη φροντίδα του περιβάλλοντος, όπου αποτυπώνεται ακριβώς αυτή η έλλειψη πρόληψης, που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση μετά από ένα τόσο βαρύ καιρικό φαινόμενο. Από την άλλη μεριά, πολλοί κάτοικοι της περιοχής, που έχτισαν εδώ, αντιμετωπίζουν το δέντρο ως βάρος, από το οποίο θέλουν να απαλλαγούν. Κόβονται πεύκα “νύχτα” ή και κλαδεύονται έτσι που να ξεραθούν από μόνα τους ή και να σπάσουν από τον αέρα ή το χιόνι. Μεγάλη ευθύνη φέρει επίσης και η αυθαίρετη δόμηση- μπαζώθηκαν ρέματα, καταστράφηκαν φυσικές δίοδοι και το ανάγλυφο της περιοχής που εξυπηρετούσαν στην αυτοσυντήρησή τους και στη διατήρηση της διαδικασίας φυσικής επιλογής του κύκλου ζωής τους.
Ο.Δ.: Είχατε μιλήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο για το πριν τη “Μήδεια”, το κατά (τη διάρκειά της) και το μετά.
Π.Π.: Όπου το “μετά” τη “Μήδεια”, είναι το “πριν” για το επόμενο καιρικό φαινόμενο ή κρίση. Στο “πριν” πρέπει να εντάξουμε και τη δημιουργία και διατήρηση αντιπυρικών ζωνών, δρόμων με πρόσβαση σε ανάλογα οχήματα κ.λπ. στο πλαίσιο της πρόληψης, ενέργειες που θα έπρεπε να σχεδιάζονται και να υλοποιούνται κάθε χρόνο – το χειμώνα- άνοιξη για να ετοιμαστούμε για το καλοκαίρι, και το καλοκαίρι- φθινόπωρο για να ετοιμαστούμε για το χειμώνα. Πότε δηλαδή θα ανοίξεις αντιπυρικές ζώνες; Το καλοκαίρι; Τώρα, στη διάρκεια ενός επικίνδυνου καιρικού ή άλλου φαινομένου, ιδιαίτερης έντασης, και όταν έχουμε ειδοποιηθεί εγκαίρως για την έλευσή του, προφανώς ο όλος σχεδιασμός δεν εξαντλείται στο να βγούμε στα κανάλια, στο διαδίκτυο και τις εφημερίδες και να πούμε πως είμαστε πανέτοιμοι. Αντιθέτως, τότε πρέπει να δεις και να αξιολογήσεις τα ήδη σχεδιασμένα τρία πιθανά σενάρια: Το καλό, το βασικό και το κακό. Σου έχει σταλεί ένα σχέδιο, καλό ή κακό αδιάφορο, ο «Βορέας» και δεν έχεις κάνει απολύτως τίποτα γι’ αυτό, ακόμα κι έτσι λοιπόν δεν έχεις σχέδιο. Άρα το πρώτο και πιο σημαντικό είναι ότι χωρίς κανένα απολύτως ολοκληρωμένο και λεπτομερές σε ρόλους, πόρους και ευθύνες Σχέδιο Δράσης, παρά με χαρτάκια από τηλεφωνική επικοινωνία, ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί η σημερινή Δημοτική Αρχή αλλά και όποια άλλη.
Ο.Δ.: Να σας διακόψω εδώ. Μιλώντας με υπάλληλο της Πολιτικής Προστασίας, μου είπε πρώτον πως σχέδια στο Δήμο υπάρχουν για κάθε φαινόμενο, δεύτερον πως το Βορέας αποτελεί απλή καταγραφή νόμων και τρίτον πως όσα σχέδια και να είχε ο Δήμος έτοιμα, τη Μήδεια και όσα έφερε δεν θα μπορούσε να την είχε προβλέψει.
Π.Π.: Το αντεπιχείρημα είναι εδώ το εξής: Ήξερε ο κάθε εμπλεκόμενος πού πρέπει να είναι, τι να κάνει σε καθένα από τα τρία πιθανά σενάρια και με ποιους πόρους και μέσα;
Ο.Δ.: Μιλάτε για τους δημότες;
Π.Π.- Τ.Π.: Για τους πάντες. Εδώ όταν περιμένουμε ένα τέτοιο φαινόμενο, δεν κλεινόμαστε στους τέσσερις τοίχους και το κουβεντιάζουμε μεταξύ μας, λέγοντας “έχουμε σχέδιο”. Αυτό το σχέδιο το επικοινωνείς, ενημερώνοντας τους πολίτες τι πρέπει να κάνουν σε κάθε περίπτωση. Όταν περιμένεις ένα καιρικό φαινόμενο τέτοιας έντασης, τα μέτρα που παίρνεις δεν είναι μόνο για τον αποχιονισμό των δρόμων ή τη διανομή αλατιού, αλλά και με όσα έχουν να κάνουν με τη φροντίδα του δάσους, που ειπώθηκαν προηγουμένως. Συνεπώς, θα έπρεπε λογικά να γνωρίζουν πώς να κινηθούν και στο κακό σενάριο, ότι δηλαδή θα πέσουν δέντρα, ίσως όχι 2000, αν όντως αυτό είναι το νούμερο, αλλά να έχουν την πιθανότητα αυτή κατά νου. Πού ήταν για παράδειγμα ο σχεδιασμός και η προτεραιοποίηση για να ανοίξουν τους δρόμους, ώστε να μπορέσει η ΔΕΔΔΗΕ να μπει και να αποκαταστήσει το ρεύμα; Και πού ήταν το εξώδικο, όταν έστελναν επιστολές στη ΔΕΔΔΗΕ να έρθει να κλαδέψει τα δέντρα και αυτή δεν ήρθε ποτέ; Γιατί το εξώδικο τώρα ήρθε κατόπιν εορτής, αφού η ζημιά έχει γίνει;
Ο.Δ.: Ας επιστρέψουμε λοιπόν στα τρία σενάρια.
Π.Π.: Με βάση τα σενάρια αυτά, θα έπρεπε η Δημοτική Αρχή, αλλά και όλοι ανεξαιρέτως οι δημοτικοί σύμβουλοι, να έχουν συγκεκριμένους ρόλους για να λειτουργήσουν και να μπορούν να βοηθήσουν. Ακούστηκε μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, πως κανείς δεν βγήκε να βοηθήσει πλην του Τεύκρου. Αυτό είναι λάθος και θα σου πω γιατί. Ο Τεύκρος βγήκε στο δρόμο γιατί είχε τον εξοπλισμό από τη δουλειά του και μπορούσε να βοηθήσει. Αν εγώ έβγαινα στο δρόμο, τι θα έκανα; Ποιος θα ήταν ο ρόλος μου; Ή πότε ζητήθηκε και δεν ανταποκρίθηκε ο οποιοσδήποτε δημοτικός σύμβουλος;
Τ.Π.: Κι εγώ που βγήκα, ήμουν προετοιμασμένος με τον εξοπλισμό από τη δουλειά μου. Να μην βοηθήσω; Μου τηλεφώνησε κάποιος από την Άνοιξη, είχε 7 μηνών μωρό και πάγωνε, με κίνδυνο της ζωής μου άφησα την οικογένειά μου και σηκώθηκα και πήγα. Αντί να έχει ο Δήμος ένα ετοιμοπόλεμο σώμα από εργαζόμενους, να βγει έξω με αλυσοπρίονα να καθαρίσει τους δρόμους, το γρίφο τον έλυσαν οι εργολάβοι. Γιατί ο Δήμος δεν έχει ούτε αρκετό προσωπικό, ούτε μηχανήματα, ούτε τίποτα τόσα χρόνια και με ανάλογα φαινόμενα το παρελθόν. Είναι τόσο παράλογο όσο ένα κράτος που δεν έχει στρατό γιατί το θεωρεί κόστος! Να έχει τη λογική “μετά την επίθεση του εχθρού, αφού γίνει ό,τι γίνει, θα προσλάβω μισθοφόρους”. Αν η “Μήδεια” δεν είχε κρατήσει ουσιαστικά μια ημέρα, αλλά μια εβδομάδα, τι θα είχε γίνει;
Π.Π.: Και να έχεις, βέβαια, αποφασίσει να κατανείμεις δραστηριότητες και εργασίες, για να αντιμετωπίσεις ένα φαινόμενο, για οτιδήποτε παρουσιαζόταν, ακόμη και για να πάρεις μια έγκυρη πληροφορία για την πραγματική εικόνα σε κάθε σημείο της πόλης. Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν γεννήτριες στα αντλιοστάσια; Ή στο Δημαρχείο για να στηρίξει το τηλεφωνικό του κέντρο; Ακούστηκε ακόμη στο Δημοτικό Συμβούλιο πως εκείνη τη Δευτέρα είχαν αποχιονισθεί όλοι οι δρόμοι. Ουδέν αναληθέστερον αυτού. Πέρασε λοιπόν το εκχιονιστικό μια φορά, αλλά το οδόστρωμα, στη γειτονιά μου, όπως και αλλού, είναι σε τέτοια κατάσταση που έμενε πίσω τουλάχιστον 10 εκατοστά χιόνι που φυσικά πάγωνε. Ακόμα ένα “πριν” λοιπόν: Το οδόστρωμα, του οποίου γνωρίζεις την κατάσταση, επομένως επιλέγεις εκείνα τα εκχιονιστικά που μπορούν να διαχειριστούν τις αντίστοιχες περιοχές και να δώσουν λύση και βεβαίως δεν περνάει μόνο μια φορά αν θέλουμε δρόμους ανοιχτούς. Συνεπώς: Το σχέδιο πρέπει να προβλέπει τι κάνει ο καθένας, με ποιον τρόπο το κάνει, με ποιους το πραγματοποιεί, και σε τι βαθμό – ώστε να είναι αποτελεσματικός ο σχεδιασμός.
Ο.Δ.: Το οποίο μας φέρνει στο “μετά” και το σχεδιασμό που πρέπει να αναπτυχθεί άμεσα.
Π.Π.: Ακριβώς. Το μετά έχει να κάνει με ό,τι εισηγηθήκαμε εκ μέρους όλης της αντιπολίτευσης. Το πρώτο ήταν οργανωμένο σχέδιο και χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση των κλαδιών που έχουν συσσωρευθεί σε διάφορες περιοχές. Το δεύτερο, τα Τοπικά Συμβούλια να επιτηρούν τις περιοχές τους ώστε να αποτρέψουν αυτούς που βρίσκουν την ευκαιρία για να επιχειρήσουν μέσα σ’ αυτή την κατάσταση να κόψουν δέντρα που δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Επίσης πού είναι αυτή η ομάδα καταγραφής να βγει έξω από την ώρα που σταμάτησε το χιόνι και να καταγράψει σημείο προς σημείο πού έχουν πέσει τα πεύκα και τι καταστροφές έχουν γίνει σε κατοικίες και υποδομές; Το τρίτο, προσλήψεις προσωπικού για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών, στήριξης των δημοτών και για τις αποζημιώσεις. Το τέταρτο είχε να κάνει με το έλλειμμα επικοινωνίας και ενημέρωσης των δημοτών. Το πέμπτο με τη διεκδίκηση έκτακτης χρηματοδότησης με κοστολογημένες προτάσεις, το έκτο για τη διάθεση της δημοτικής ξυλείας και το έβδομο για διευκολύνσεις στην καταβολή τελών χωρίς προσαυξήσεις. Επιπρόσθετα τρία μέτρα βραχυχρόνιας σχεδίασης εφαρμογής που αφορούσαν την αναδιοργάνωση του Δήμου και τον νέο Οργανισμό Εσωτερικών Υπηρεσιών, το σχέδιο Πολιτικής Προστασίας”Βορέας” και τα αντίστοιχα για αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία, καθώς και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, με πρώτη την υπογειοποίηση των καλωδίων και τέλος τη συγκρότηση επιτροπής διαπαραταξιακής και υπηρεσιακών στελεχών υπό το Δήμαρχο για την εξειδίκευση της υλοποίησης, την εποπτεία και την αξιολόγηση όλων των παραπάνω.
Κάτι τελευταίο που θα πρέπει να τονισθεί για το καλοκαίρι στη λογική του “πριν”: Γιατί ο Δήμος περιορίζεται στα πρόστιμα σ’ αυτούς που δεν έχουν καθαρίσει τα οικόπεδά τους, και δεν μπαίνει ο ίδιος να τα καθαρίσει και να τους στείλει το λογαριασμό; Αν πάρει φωτιά το διπλανό οικόπεδο, το πρόστιμο θα μας σώσει; Και πώς ξέρουμε πως έχει σταλεί επιστολή σ’ αυτούς, όταν ποτέ δεν έχει επισυναφθεί στα σχετικά θέματα του Δημοτικού Συμβουλίου; Κανένα σχέδιο πουθενά, αλλά μόνο συγκυριακή και αποσπασματική λειτουργία. Γυρίζουν γύρω από την ουρά τους και δεν κάνουν τίποτα.
Ο.Δ.: Να επιμείνω λίγο περισσότερο στο θέμα της απομάκρυνσης των κλαδιών, μια που πλησιάζει η αντιπυρική περίοδος.
Π.Π.: Οργανωμένο σχέδιο χρειάζεται – πόσα αυτοκίνητα έχουμε εμείς, πόσα μας έχει δώσει η Περιφέρεια, πόσα από τους ιδιώτες, και όλα αυτά πάνω σε ένα σχέδιο της πόλης με τα σημεία όπου έχει γίνει η εναπόθεση των κλαδιών. Έπειτα προγραμματίζουμε με βάση το χρονοδιάγραμμα, τα δρομολόγια, ώστε να μαζευτούν συντονισμένα και οργανωμένα. Σχέδιο τέτοιο υπάρχει; Μας το έδειξαν; Ξέρουμε σε πόσο χρόνο θα φύγουν τα κλαδιά από το διπλανό μας δρόμο; Ο πολίτης για να έχει υπομονή, θέλει να γνωρίζει τι θα γίνει και με ποιο χρονοδιάγραμμα, ώστε και να προσέχει και να βρει τρόπο για να βοηθήσει την προσπάθεια. Και εδώ έλλειμμα στην ενημέρωση λοιπόν: Από την πρώτη στιγμή πρέπει οι πολίτες να ενημερώνονται για το δικό τους ρόλο και τη δική τους συνεισφορά σε οποιοδήποτε φαινόμενο οποιασδήποτε έντασης ή δράση του δήμου .
Ο.Δ.: Είναι αλήθεια πως, μαζί με το έλλειμμα ενημέρωσης που αναδεικνύετε, η Δημοτική Αρχή δεν ανέτρεξε για βοήθεια στις υπόλοιπες παρατάξεις- που είναι μια γενική πρακτική, και όχι μόνο στη διάρκεια της “Μήδειας”.
Τ.Π.: Εδώ δεν μας δίνει το λόγο στο Δημοτικό Συμβούλιο, βοήθεια θα ζητούσε; Αν η Διοίκηση Ζαμάνη χρησιμοποιούσε το βούρδουλα στους εργαζόμενους, η συγκεκριμένη Διοίκηση του Καλαφατέλη έχει φέρει τη βία και την τρομοκρατία μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο και προσπαθεί να επιβάλει τη λογική του αρχηγού, που μόνο αυτός μιλάει και κάνει ό,τι «γουστάρει». Να ξεκαθαρίσω κάτι: Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι πεδίο για σύγκρουση ανθρώπων και χαρακτήρων, αλλά συμφερόντων- πολιτικών, κοινωνικών. Πρέπει να ακούγονται όλες οι φωνές ανεμπόδιστα, έχει φτάσει η Πρόεδρος να κόβει το λόγο γιατί θεωρεί πως είμαστε εκτός θέματος! Δηλαδή να ακούγεται μόνο ό,τι τους συμφέρει… Ξεκάθαρα. Εμείς, μαζί με τον Παναγιώτη, είμαστε εκεί για να προασπίσουμε τα λαϊκά συμφέροντα. Τα οποία αυτή τη στιγμή είναι ενάντια στα συμφέροντα που προσπαθεί να προωθήσει η Διοίκηση του Καλαφατέλη- δηλαδή τους εργολάβους, όσους βλέπουν το χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως επενδυτικό χώρο που θα τους εξασφαλίζει κέρδος. Γι’ αυτό φτιάχτηκε ο Καλλικράτης και αυτό υλοποιείται. Και για να κλείσω και το προηγούμενο θέμα, αυτό που ζήσαμε πριν, κατά και μετά τη “Μήδεια”, είναι ακριβώς αυτό: Ακόμη και στη φυσική καταστροφή, ο στόχος είναι να βγει κέρδος και μάλιστα το μέγιστο κέρδος, για τις επιχειρήσεις που εμπλέκονται, ούτε πρόληψη είχε ούτε επιχειρησιακή ετοιμότητα, με αποτέλεσμα να μπουν μέσα οι εργολάβοι και να πανηγυρίζουν για μήνες. Θα σου πω ένα παράδειγμα, που το καταλαβαίνω από τη δουλειά μου: Τετραξονικό φορτηγό, που χωράει 14 κυβικά. Τώρα το γεμίζουν με κλαδιά, ασυμπίεστα, με τους φορτωτές οι εργολάβοι και πηγαίνει στον κλαδοφάγο. Αυτά τα κλαδιά έπρεπε να φορτώνονται με αρπάγες, που θα τα συμπιέζουν, και εκεί που σήμερα το κάθε φορτηγό κουβαλάει 1 πεύκο, να κουβαλάει είκοσι. Προφανώς τα φορτία θα ήταν μεγαλύτερα και η απομάκρυνση θα γινόταν συντομότερα και φθηνότερα. Τώρα πληρώνουμε φορτηγά να πηγαινοέρχονται σχεδόν άδεια με απόλυτο υπερκέρδος στον εργολάβο. Να μου το θυμηθείτε, θα φάνε τα λεφτά από την Περιφέρεια και τα κλαδιά θα μείνουν εκεί, όπως έγινε και στο Μάτι. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, η Δημοτική Αρχή δεν αφήνει να ακουστεί η άλλη άποψη στο Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί φοβάται μην εκτεθεί. Είναι με την πλάτη στον τοίχο η Διοίκηση Καλαφατέλη αυτή τη στιγμή. Εδώ μας κλείνουν συνέχεια το μικρόφωνο. Στην προηγούμενη συνεδρίαση, διάβαζε την τοποθέτησή του ο Δήμαρχος για 50 λεπτά!!! Πού προβλέπεται κάτι τέτοιο; Προφανώς οι σύμβουλοί του, οι ακριβοπληρωμένοι, το έστησαν έτσι, για να κουραστεί ο κόσμος και να σταματήσει να παρακολουθεί. Οι ίδιοι που κατέβηκαν κάτω για να μιλήσουν αυτοί, και όχι ο Καλαφατέλης, στην Επιτροπή Αγώνα, για να τεστάρουν την πολιτική τους και αποδοκιμάστηκαν βέβαια έντονα από τον κόσμο. Όπου υπήρξε κρίση, παίρνουν κάτω από το μέσο όρο, μετεξεταστέοι.
