Το 1951 ο επαγγελματικός συνεταιρισμός εμπόρων Νικαίας, μετά από κλήρωση πούλησε στα ενδιαφερόμενα μέλη έκταση ρυμοτομημένων οικοπέδων που είχαν αγοράσει από την οικογένεια του Ανδρέα Εμπειρίκου στην ευρύτερη περιοχή που τότε ονομαζόταν παλαιό Μπογιάτι. Εκεί λίγο αργότερα δημιουργήθηκε ο οικισμός των «Άγίων Άγγέλων», που πήρε το όνομά του από τη φερώνυμη εκκλησία του τοπικού θρησκευτικού ιδρύματος (ΟΧΕΚ) και ανήκε διοικητικά στην Kοινότητα Άνοιξης.
Οι συνεταιριστές έχτισαν στους Αγίους Αγγέλους τις παραθεριστικές τους κατοικίες, όπως συνηθιζόταν τότε από τις αθηναϊκές και πειραιώτικες μεσοαστικές οικογένειες. Τον Ιούλιο του 1970 αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν Εξωραϊστικό Σύλλογο και να διεκδικήσουν φως-νερό-τηλέφωνο, τις στοιχειώδεις υποδομές δηλαδή. Τις γενικές συνελεύσεις τους τις πραγματοποιούσαν τα καλοκαίρια, όταν μαζεύονταν όλες οι οικογένειες για διακοπές, στην πλατεία «28ης Οκτωβρίου». Στην ίδια πλατεία, 50 χρόνια αργότερα, τα παιδιά και τα εγγόνια εκείνων των παραθεριστών, αρκετοί από αυτούς μόνιμοι πλέον κάτοικοι των Αγίων Αγγέλων, που με τον καιρό έχουν πυκνοδομηθεί, συναντιούνται για τις δικές τους γενικές συνελεύσεις, με λίγο διαφορετικούς στόχους πλέον, γιατί και οι ανάγκες είναι πια διαφορετικές.
Ο Σύλλογος έδρασε με αξιοθαύμαστο τρόπο στην πρόσφατη κακοκαιρία «Μήδεια», εξασφαλίζοντας αρχικά τη συνεχή ροή ενημέρωσης προς τα μέλη του, μέσα από τη σελίδα που έχει δημιουργήσει στο facebook, με την ονομασία “Το Club των Αγίων Αγγέλων”, και εν συνεχεία πιέζοντας προς πάσα κατεύθυνση και- κυρίως- παρακολουθώντας στενά την εξέλιξη αυτών των αιτημάτων για αποκατάσταση των ζημιών, καθώς και την επικείμενη προετοιμασἰα τώρα για το ερχόμενο καλοκαίρι ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα όπως της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι το 2018, αλλά και των πλημμυρών ένα χρόνο νωρίτερα στη Μάνδρα. Υπήρχαν όμως τα θεμέλια για τη δραστηριοποίηση αυτή, που μπήκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν ο Σύλλογος ζωντάνεψε και πάλι σε νέα βάση και με νέους στόχους, λέει στην «Οδό Διονύσου» ο σημερινός του Πρόεδρος Nίκος Χατζηχρηστίδης. Τον κ. Χατζηχρηστίδη συναντήσαμε στην ίδια πλατεία των παλιών εκείνων συνελεύσεων, που σήμερα φέρει ορατά τα σημάδια της πρόσφατης θεομηνίας.
Η πρώτη φάση αυτής της αναβίωσης του Συλλόγου, του οποίου μάλιστα το καταστατικό είχε χαθεί στο Πρωτοδικείο, γύρω στο 2011-2012, ήταν μάλλον αναγνωριστική:
«Βρεθήκαμε μερικοί παλιοί φίλοι από εκείνα τα καλοκαίρια, που βλέπαμε τους γονείς μας στην πλατεία να συνεδριάζουν, και είπαμε να ασχοληθούμε, κατ’ αρχάς μαθαίνοντας τις διαδικασίες και εν συνεχεία το πώς λειτουργούν σε σχέση με τις δημοτικές Αρχές. Με τον καιρό ωριμάσαμε και εμείς και τα αιτήματά μας, μέχρι που πριν από δυο χρόνια αποφασίσαμε σχεδόν ομόφωνα να προχωρήσουμε σε αλλαγή καταστατικού. Μετονομάσαμε το Σύλλογο σε «Περιβαλλοντικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Αγίων Αγγέλων», συνεχίζοντας όμως με τον ίδιο γνώμονα αλλά και το συλλογικό πνεύμα και τις εμπειρίες του παρελθόντος, και διαμορφώσαμε ανάλογα και το σκοπό μας, δίνοντας βάρος μεταξύ κι άλλων, σε ό,τι έχει να κάνει με την βελτίωση της ποιότητας ζωής, την αναβάθμιση των υποδομών και κατ’ επέκταση της διασφάλισης των ιδιωτικών περιουσιών του οικισμού, και το περιβάλλον. Στο τέλος βέβαια δυστυχώς φτάσαμε να διεκδικούμε από τις Δημοτικές Αρχές να καθαρίσουν τους δρόμους από τα κλαδιά, να αποψιλώσουν τα από πολλά χρόνια άκτιστα κι εγκαταλελειμμένα οικόπεδα, και να αλλάξουν τις λάμπες που κάηκαν, τις αυτονόητες δηλαδή προσδοκίες ενός δημότη”, όπως μας τονίζει χαμογελώντας ο κ. Χατζηχρηστίδης.
Στη θητεία του, που ξεκίνησε στις αρχές του 2020, ξεκαθαρίστηκαν οι δυο πρωταρχικοί στόχοι του Συλλόγου, που αποτελούν κατά την άποψή του, και τα δυο μεγαλύτερα προβλήματα της περιοχής: Το πρώτο είναι η επίλυση του δασικού-οικιστικού προβλήματος, αφού οι Άγιοι Άγγελοι- οικισμός της Άνοιξης- μαζί με τον Άγ. Στέφανο και τη Ραπεντώσα, συγκαταλέγονται στους οικισμούς του Δήμου των οποίων τα όρια αμφισβητούνται, και είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ποιότητα ζωής και την προστασία της περιουσίας των κατοίκων. Και το δεύτερο είναι η πυροπροστασία και η πρόληψη του κινδύνου για φωτιά: “Θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη να θωρακιστεί ο οικισμός, και για τις πυρκαγιές αλλά και για τις πλημμύρες. Η περιοχή περικλείεται από ρέματα αλλά και από μεγάλες περιαστικές ιδιωτικές δασικές εκτάσεις, έτσι κινδυνεύει διπλά, είμαστε η περιοχή του Δήμου Διονύσου που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο κίνδυνο πυρκαγιάς, διότι περικλείεται από άγριο πράσινο που έχει μείνει ασυντήρητο και ακλάδευτο για τουλάχιστον 35-40 χρόνια, ενώ στη μέση είναι ο οικισμός μας, υπογραμμίζει ο κ. Χατζηχρηστίδης.
Όσον αφορά στον πρώτο στόχο, το καλοκαίρι του 2020 σε εγκύκλιο που ήρθε ξαφνικά μέσα στον Αύγουστο, η Διεύθυνση Δασών που υπάγεται στην Αποκεντρωμένη Δοίκηση Ανατολικής Αττικής, ζήτησε από τους δημότες των περιοχών που οι δασικοί χάρτες «διεκδικούν» τους οικισμούς τους, να στείλουν το φάκελο της οικοδομής τους. Ο σύλλογος έδρασε και πάλι γρήγορα, αφού ενημερώθηκε αρμοδίως, ενημέρωσε μετά μέσω της σελίδας στο facebook τους κατοίκους σχετικά με τη διαδικασία που απαιτούνταν, συμβούλεψε όπου μπορούσε να λάβει θέση, κι έτσι ολοκλήρωσε επιτυχώς το σκοπό του. «Φανταστείτε ότι λάβαμε εκείνη την περίοδο τηλεφωνήματα από γειτονικές περιοχές, όπου πληροφορούνταν από μέλη μας την δραστηριοποίησή μας σχετικά, και μας ζητούσαν βοήθεια για τα διαδικαστικά που χρειάζονταν. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω τη πολύτιμη συμβολή του πολιτικού μηχανικού κου Γιώργου Μεσσήνη, κατοίκου των Αγίων Αγγέλων και μέλους του ΔΣ», λέει ο Πρόεδρος.
Για τον δεύτερο στόχο, η πρόληψη πυρκαγιών και η πυροπροστασία, έρχονται, βέβαια, μαζί και άλλες συναφείς ανάγκες: «Πρωταρχικό βήμα για τη θωράκιση της περιοχής μας θεωρούμε τη διάνοιξη της οδού Κίρκης, ώστε να υπάρχει οδός διαφυγής για τον παρακείμενο Βρεφονηπιακό Σταθμό, και για τους κατοίκους στη γύρω περιοχή. Άλλο ένα βήμα είναι ακόμη ο σωστός σχεδιασμός και η συντήρηση των κρουνών, τα καλώδια ηλεκτρισμού και τηλεφώνου που περνούν πολύ κοντά από δέντρα, καθώς και επίσης ο καθαρισμός των επί τουλάχιστον 35 χρόνια αδόμητων οικοπέδων, όπου ανάμεσά τους υπάρχουν μεγάλες νεόδμητες ιδιοκτησίες. Ιδιαιτέρως σοβαρό θέμα αποτελούν και τα 3 «ακαθάριστα» ρέματα που περικλείουν, όπως είπαμε, τον οικισμό μας, καθώς και τα 30 περίπου οικόπεδα ακριβώς απέναντι από τις σχολές της ΔΕΔΔΗΕ/ΔΕΗ στη Λ. Ανοίξεως. Απαραίτητη είναι και η συντήρηση του περιαστικού δάσους (κτήματα Βογιατζίδη, και πρώην-Αναστασιάδη) που είναι καμένα από το 1981, όταν η φωτιά τότε μπήκε στα όρια του οικισμού μας, και από τότε παραμένουν ασυντήρητα για 40 χρόνια. Εκεί τώρα διεκδικούμε να αναπτυχθεί μια αντιπυρική ζώνη, ή έστω μια οδός πρόσβασης για επικοινωνία με τις κεντρικές οδικές αρτηρίες, αλλά και για την ασφαλή αποχώρηση των κατοίκων σε περίπτωση κρίσης, ώστε να μην εγκλωβιστούν».
Στο πλαίσιο του στόχου ειδικά της πυροπροστασίας η δουλειά που έχει γίνει είναι εντυπωσιακή. Ο οικισμός των Αγίων Αγγέλων, εκτός από τα περικλείοντα ρέματα, έχει πληθώρα από αδιέξοδα δρομάκια, που μπορούν να αποτελέσουν μοιραία παγίδα σε περίπτωση φωτιάς- και για τους κατοίκους αλλά και για όσους προστρέξουν για βοήθεια. Κοντά στην πλατεία 28ης Οκτωβρίου, για παράδειγμα, τέσσερα δρομάκια οδηγούν σε ρέμα, πρόβλημα που απαιτεί σχεδιασμό για την επέμβαση αν χρειαστεί, καθώς και για την ασφαλή εκκένωση των κατοίκων, αποφεύγοντας το συνωστισμό σε περίπτωση κρίσης, κάτι όμως που ξεπερνάει τις δυνατότητες ενός Συλλόγου.
Αυτό όμως που μπόρεσε να κάνει, ήταν να καταγράψει ένα προς ένα τα αδόμητα οικόπεδα της περιοχής που χρειάζονταν καθαρισμό- και με ενέργειες που θυμίζουν ιστορίες καθημερινής τρέλας: «Πέρυσι, την περίοδο του πρώτου εγκλεισμού λόγω του κορωνοϊού, μαζί με το γιο μου αφού περπατήσαμε για την επιτόπια ανίχνευση, καταχωρήσαμε σε ένα φύλλο εργασίας τα οικόπεδα του οικισμού, με φωτογραφία τους, ακριβή ταχυδρομική διεύθυνση, καθώς και τον βαθμό επικινδυνότητας. Έφτιαξα λοιπόν έναν πίνακα με τις 8 πιο πολύ επικίνδυνες ιδιοκτησίες, που τον στείλαμε αρχικά στην Κοινότητα Άνοιξης και στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου. Τις μέρες εκείνες τυχαία διάβασα σχετική ανάρτηση στον ιστότοπο του δήμου Διονύσου για την υποχρέωση καθαρισμού των αδόμητων και το πρόστιμο που θα επιβάλλεται σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους. Περίμενα μια εβδομάδα αφού στείλαμε ως Σύλλογος την επιστολή, κι επικοινωνώ μαζί τους όπως κάνω πάντα, για να δω την εξέλιξη του ζητήματος. Λάθος κάνατε, μου λένε, έπρεπε να τα στείλετε στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος. Τα στέλνω και εκεί, καμιά ουσιαστική ανταπόκριση ξανά, πάω τότε στο γραφείο του διοικητικά υπεύθυνου. Με τα πολλά κατάφερα να τον δω, αλλά όπως μου είπε δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, γιατί η Υπηρεσία δεν είχε τα ΚΑΕΚ, που έπρεπε να τα αναζητήσω στις Τεχνικές Υπηρεσίες στη Δροσιά που έχουν πρόσβαση στα κτηματολογικά δεδομένα. Πάω και εκεί, εμείς δεν μπορούμε, μου λένε, χρειάζεται δικηγόρος. Και με ξαναστέλνουν πίσω στην Κοινότητα, όπου ο Πρόεδρος έχει ένα πίνακα από τότε που είχε γίνει η πολεοδομική μελέτη με όλα τα ΚΑΕΚ, κι εκεί θα μπορούσα να βρω αυτά που έψαχνα. Στην Κοινότητα δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν περισσότερο, αλλά μου έδωσαν αντίγραφο του πίνακα σε ψηφιακό αρχείο να το πάρω και να εντοπίσω, και τότε πράγματι βρήκα τα ΚΑΕΚ. Με λίγα λόγια ο μηχανισμός του Δήμου δεν μπορούσε να βρει ο ίδιος ποιοι μένουν στο διοικητικό του χώρο, κι έπρεπε να τρέξει ένας ιδιώτης, έστω μέλος συλλόγου, που όλο εκείνο το διάστημα λειτούργησε ως αρμόδιος δημοτικός υπάλληλος».
Όμως δεν ήταν ούτε αυτό αρκετό, γιατί προέκυψε νέο πρόβλημα: «Για να βρούμε σε ποιους ιδιοκτήτες αντιστοιχούσαν τα ΚΑΕΚ, έπρεπε να πάει στο Κτηματολόγιο ένας δικηγόρος. Έτσι προέκυψε και η προσπάθεια του Αντιδήμαρχου κ. Φωτάκη, για τον προσδιορισμό των ιδιοκτησιών, με τη βοήθεια του νομικού συμβούλου κ. Μπάμπαλου ειδικού συνεργάτη του Δήμου. Μεσολάβησαν οι διακοπές του καλοκαιριού, επέστρεψα και ξανάπιασα το νήμα από εκεί που το είχα αφήσει. Όντως ο κ. Μπάμπαλος είχε πάρει τα στοιχεία των ιδιοκτητών και τα είχε προωθήσει στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, έτσι το επόμενο βήμα ήταν να σταλούν οι σχετικές προειδοποιητικές επιστολές- που δεν είχαν σταλεί ακόμη! Υποχρεωμένη να τις στείλει τελικά μάθαμε πως ήταν η Κοινότητα Άνοιξης, για να τηρηθεί το γράμμα του νόμου όπως μου είπε ο κ. Φωτάκης, έτσι μίλησα πάλι με τον Πρόεδρο της Κοινότητας: “Ναι, μου το είπαν, δεν τις έχουμε στείλει ακόμη όμως, γιατί δεν ξέρουμε πώς πρέπει να γίνει αυτό το βήμα”. Κι αυτό, όταν λίγο καιρό νωρίτερα ο ίδιος Δήμος είχε βγάλει την σχετική ανακοίνωση δημοσίως στο διαδίκτυο! Όλος ο μηχανισμός μού θυμίζει ένα τρένο που το σπρώχνεις να προχωρήσει και κάθε λίγο προστίθεται ένα νέο βαγόνι. Τέλος πάντων, τον Οκτώβριο πια, δεν είχαν ακόμη σταλεί οι επιστολές, έτσι κουρασμένος από όλη την προσπάθεια μίλησα με τον Μιχάλη τον Τσιλιγκίρη, δημοτικό σύμβουλο της Άνοιξης, και έμαθα πως οι συμβάσεις με τους εργολάβους είχαν λήξει και θα υπογράφονταν νέες φέτος το Μάιο δηλαδή του 2021. Ούτε και τα πρόστιμα που επιβάλλονται βέβαια σώζουν την κατάσταση. Αν πάρεις φωτιά, τι να τα κάνεις τα πρόστιμα; Προσωπικά θέλω να δω καθαρά οικόπεδα, πριν το καλοκαίρι, αλλιώς θα έχουμε τεράστιο πρόβλημα, πάρει δεν πάρει φωτιά. Το ίδιο εξάλλου λέει κι ο Απ. Κούνης από την Πολιτική Προστασία της Ροδόπολης: «Καθάρισε το οικόπεδό σου, για να μην βρει η φωτιά τροφή για να θεριέψει».
Η αποτελεσματικότητα του Συλλόγου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη δυνατότητα επικοινωνίας και ενημέρωσης που έχει καθιερώσει, καθώς και την εμπιστοσύνη που έχει χτίσει σταδιακά με τα μέλη του. Αξιοποιώντας την ψηφιακή τεχνολογία με τον καλύτερο τρόπο, το ΔΣ και τα μέλη επικοινωνούν άμεσα μεταξύ τους, κάτι που έχει οδηγήσει στη σύσφιγξη και των σχέσεων, αφού νιώθουν μέλη μιας οικογένειας, που δίνει αξία στην κάθε φωνή. “Για να κερδίσουμε χρόνο και αμεσότητα, ώστε να ασχοληθούμε πιο αποτελεσματικά, παρ΄όλες τις δυσκολίες προσαρμογής στην αρχή, έχουμε υιοθετήσει πλέον ευρέως την ψηφιακή τεχνολογία, κι όλα τα μέσα που είναι διαθέσιμα προς αυτή την κατεύθυνση (Novoville, messenger, facebook, email, google drive/docs, site/blog, κλπ)”. Αυτό αποδείχθηκε με τον καλύτερο τρόπο στη διάρκεια της “Μήδειας”, και στον τομέα της πρόληψης και της άμεσης αντιμετώπισης των επιπτώσεων. Και φάνηκε από τις αλλεπάλληλες αναρτήσεις του Συλλόγου και του Προέδρου του προσωπικά στο facebook, που για την περιοχή λειτουργούσε ως ένα άτυπο συντονιστικό κέντρο, περιγράφοντας βήμα βήμα κάθε ενέργεια και το αποτέλεσμά της:
“Κατ’ αρχάς τα δύο από τα κυριότερα προβλήματα που προέκυψαν εκ των υστέρων, τα είχαμε ήδη προβλέψει, δηλαδή τα ακαθάριστα οικόπεδα, μια που εκεί έπεσαν τα περισσότερα δέντρα είτε δηλαδή μέσα σε αυτά, είτε στα καλώδια ρεύματος και τηλεφὠνου στους δρόμους του οικισμού. Παρέλειψα να πω ότι από άλλη μια έρευνα που κάναμε τον Σεπτέμβριο του 2020 με την παραίνεση και της αντιπροέδρου του συλλόγου κας Λάουρας Ναθαναήλ, καταγράψαμε τότε περπατώντας στον οικισμό, τα δέντρα που ακουμπούσαν σε καλώδια, με την ίδια μέθοδο- φωτογραφία, διεύθυνση, κ.λπ.-, και στείλαμε και έγγραφο στη ΔΕΔΔΗΕ, εμείς ως Σύλλογος και η Αντιδήμαρχος κ. Γ. Λακαφώση ως Δήμος, ώστε να τα κλαδέψουν ή να τα κόψουν. Πράγματι ήρθαν και καθάρισαν περίπου τα μισά από όσα τους ζητήσαμε, αλλά μάλλον κηπουρική έκαναν, είπαμε, βλέποντας τη δουλειά που έγινε τότε, μετά μάλιστα από «σκληρό παζάρι». Παρά τις πιέσεις μας, άφησαν ορισμένα δέντρα που θεωρούσαν ακίνδυνα, και αυτά ακριβώς έπεσαν στην κακοκαιρία της “Μήδειας». Γνωρίζω για τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς από το Δασαρχείο, αλλά γνωρίζω και πως αυτά τα δέντρα έπεσαν πάνω στα καλώδια κι έκαναν τεράστιες υλικές ζημιές, έθεσαν σε κίνδυνο ζωές, επιπλέον ταλαιπώρησαν ως γνωστόν εκατοντάδες ανθρώπους, ενώ υποθήκευσαν επικίνδυνα το μέλλον του οικισμού. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι από τους 85 μετασχηματιστές μέσης τάσης στο δήμο καταστράφηκαν οι 82, άρα κάτι γινόταν λάθος τόσα χρόνια, που παρότι το βλέπαμε, το αγνοούσαμε χωρίς να κάνουμε κάτι.
Όταν ήρθε η “Μήδεια”, την πρώτη ημέρα όλα ήταν ειδυλλιακά, πού να ξέραμε όμως τι μας περίμενε. Το πρωί της Δευτέρας 15/2 έπεσε το ρεύμα, λέμε τότε εν μέρει λογικό, ανάψαμε κεριά και το απολαμβάναμε. Το ίδιο βράδυ, τα μεσάνυχτα σχεδόν, το ρεύμα επανήλθε και ησυχάσαμε. Την επόμενη μέρα όμως μετά από μια νύχτα με σφοδρή και συνεχή χιονόπτωση, έγινε η μεγάλη καταστροφή. Το ρεύμα και το τηλέφωνο κομμένο από την Τρίτη 16/2 τα ξημερώματα, ήρθε πάλι την Παρασκευή 19/2 τα μεσάνυχτα, αφού εγκαταστάθηκε προσωρινά τότε γεννήτρια στον υποσταθμό.
Επανερχόμενος στην Τρίτη 16/2 λοιπόν, νωρίς το πρωί έλαβα το πρώτο μήνυμα στο “messenger” από ένα γιατρό, κάτοικο του οικισμού, που έπρεπε να πάει επειγόντως στο νοσοκομείο και ζητούσε τη βοήθεια των αρμοδίων, για την απομάκρυνση ενός δέντρου πεσμένου καταμεσής στην οδό Νιόβης, λίγο μετά τον Βρεφονηπιακό Σταθμό. Δεύτερο, τρίτο μήνυμα μετά από λίγο, και στην οδό Άρεως πεσμένο δέντρο, αλλά και στην Αγίων Αγγέλων στο δρόμο προς το Νάρκισσο, άρα είχαμε παντελώς αποκλειστεί, αφού και οι τρεις αρτηρίες του οικισμού που οδηγούν προς τη λεωφόρο Ανοίξεως, την οδό Καλιρρόης και την λεωφόρο Θησέως ήταν κλειστές. Αρχίζω να παίρνω (κινητά) τηλέφωνα από σπίτια στις άκρες του οικισμού, μετά προς το κέντρο του, για να διαμορφώσω μια εικόνα για το τι γίνεται- δεν είμαστε πολλοί, 130 σπίτια περίπου. Στο 70% περίπου που κατάφερα να επικοινωνήσω, είχα μια περίπου εικόνα, και κατάλαβα ότι ήταν πάνω από 10 δέντρα πεσμένα σε δρόμους αλλά και σε σπίτια, ακόμη και μέσα στις στέγες κάποιων. Άρχισα να γράφω δέντρο και διεύθυνση, και έστειλα τη λίστα στο κο Χρήστο τον Πέππα, τον τότε εντεταλμένο Πολιτικής Προστασίας, και τον κο Μιχάλη Τσιλιγκίρη, που ανταποκρίνονται συνήθως στα αιτήματα που τους υποβάλλουμε, και κατάλαβα πως ήταν σε γνώση του δράματος που συνέβαινε στο Δήμο. Τα δέντρα εν τω μεταξύ συνέχιζαν να πέφτουν σαν σπιρτόξυλα γύρω μας, τα ακούγαμε να σπάνε συνέχεια. Την Τετάρτη 17/2 συνέχισα τα τηλεφωνήματα, ανανεώνοντας τη λίστα μου με νέα στοιχεία που προέκυπταν, ρωτώντας αν έχουν έρθει μηχανήματα να απομακρύνουν τα δέντρα, η απάντηση ήταν δυστυχώς αρνητική. Συνέχισα τις αναρτήσεις στο Facebook ενημερώνοντας συνεχώς τα μέλη για την τρέχουσα κατάσταση, ώστε να οργανωθούν αναλόγως. Αυτό νομίζω πως ήταν ένα από τα κλειδιά των κινήσεων που έγιναν εκείνες τις ημέρες, το ότι λειτούργησα σαν συντονιστικό κέντρο. Τελικά ήρθε την Πέμπτη 18/2 το Κλιμάκιο Εθελοντών της Ροδόπολης και μέσα σε ένα τετράωρο είχε ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Την αξιόλογη αυτή ομάδα από νέα παιδιά τη γνωρίζω γιατί κάθε χρόνο οργανώνουμε μαζί τους ενημέρωση στην πλατεία μας για την πυροπροστασία. Να σας πω επίσης ότι μαζί με τα μηνύματα για τα δέντρα, έρχονταν και άλλα, π.χ. για ανθρώπους που χρειάζονταν και παρακαλούσαν για βοήθεια για τους ίδιους, ή κι από αλλού για συγγενείς τους εδώ. Ένιωθαν όλοι πως υπήρχε ανταπόκριση και αλληλεπίδραση, και πως κάποιος τους άκουγε και δρούσε γι αυτούς, όσο ήταν εφικτό βέβαια. Από την πλευρά μου προσπαθούσα να είμαι εκεί, όπου ένιωθα πως ο Σύλλογος είχε ανάγκη παρουσίας, σαν να ήταν το δικό μου πρόβλημα, και μετά ενημέρωνα τους υπόλοιπους με συμβουλές μου, ή με κάποιες λεπτομέρειες που μάθαινα”.
Όταν το καιρικό φαινόμενο υποχώρησε και το ρεύμα επανήλθε, εκφράστηκε ο θυμός και ο φόβος των κατοίκων που για μια εβδομάδα ταλαιπωρήθηκε, αφού αγωνίζονταν κυριολεκτικά με κάθε τρόπο για την επιβίωσή τους. Ήρθε όμως και η ώρα του απολογισμού αλλά και του προγραμματισμού των επιτακτικών πλέον δράσεων ενόψει της αντιπυρικής περιόδου που ξεκινάει σε λίγες εβδομάδες.
Προϊόν τους ήταν τα εννέα αιτήματα, τα οποία ο Σύλλογος Αγίων Αγγέλων αφού συνέταξε και επιμελήθηκε, και ενέκρινε με έκτακτο ΔΣ, πήρε την πρωτοβουλία και τα πρότεινε προς υιοθέτηση και στον γειτονικό Σύλλογο “Η Πρόοδος”, με τον οποίο έχει αρκετούς κοινούς χώρους αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Στόχος ήταν να τα αποστείλουν στο Δήμαρχο Διονύσου, όσο ακόμη ο Δήμος τελεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα αιτήματα πράγματι συνυποβλήθηκαν στις 5 Μαρτίου, ενώ οι δυο Σύλλογοι ζήτησαν και επείγουσα συνάντηση με τη Δημοτική Αρχή ὠστε να τα αναλύσουν και δια ζώσης, και να έχουν γραπτές απαντήσεις με τις αναγκαίες δεσμεύσεις, μια που λόγω και της χρονικής συγκυρίας απαιτούνται έξυπνες και γρήγορες κινήσεις, μέχρι τις αρχές Ιουνίου: Πολύ καλός καθαρισμός των ρεμάτων της Νιόβης, της Άρεως, της Καλλιρόης, και της οδού Κιθαιρώνος, αλλά και των μεγάλων πευκόφυτων περιαστικών δασικών ιδιοκτησιών, επίσης το κλάδεμα ή κοπή των πεύκων που κλαδιά τους κρέμονται σε καλώδια ή έχουν πάρει επικίνδυνη κλίση προς αυτά, την άμεση απομάκρυνση των κλαδιών από τους δρόμους, τις αντιπυρικές ζώνες στις ιδιοκτησίες που περικλείουν τον οικισμό, τη συντήρηση των πυροσβεστικών κρουνών, την διάνοιξη των οδών Κίρκης και Μιαούλη ως διεξόδων διαφυγής, την προμήθεια γεννητριών για τα υδραγωγεία του δήμου, κι ο άμεσος καθαρισμός και αποψίλωση των δέντρων των αδόμητων οικοπέδων.
“Θα πρέπει να σας πω εδώ πως στην Ιδρυτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, τον Ιανουάριο του 2020, ο κ. Καλαφατέλης είχε χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι δηλώνοντας πως δεν θα επιτρέψει να γίνουμε Μάτι, και πως η αδιέξοδη οδός Κίρκης θα άνοιγε άμεσα, έστω και προσωρινά. Ο Δήμαρχος στην πρόσφατη συνάντησή μας δεν μας έδωσε συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Εμείς δεν ζητάμε δικαιολογίες όμως, αλλά ούτε και κατάδειξη μόνο των «άλλων» που τυχόν έχουν την ευθύνη ή την αρμοδιότητα, ζητάμε άμεσες λύσεις για να σωθούν ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Το επόμενο βήμα μας είναι να συνεργαστούμε με δικηγόρο και κάτοικο της περιοχής μας, που μας συμβουλεύει πώς μπορούμε να μεθοδεύσουμε τις κινήσεις μας. Έχουμε δώσει περιθώριο χρόνου δυόμιση εβδομάδων στο Δήμο για να ανταποκριθεί, έχοντας στόχο στα τέλη Μαΐου του 2021 να έχουν γίνει συγκεκριμένα πράγματα. Ανάλογα με την εξέλιξη, θα εξετάσουμε πώς μπορούμε να κλιμακώσουμε περαιτέρω την πίεσή μας- είτε μέσω προβολής της κατάστασης στην τηλεόραση, είτε κι ενδεχομένως νομικά, κινούμενοι κατά των υπεύθυνων φορέων και οργανισμών. Ευτυχώς έχουμε δει τις μπουλντόζες της Περιφέρειας να έχουν ξεκινήσει να καθαρίζουν λίγο (μόνο) το ρέμα, αυτό που μας περικυκλώνει, και που είχε μείνει ακαθάριστο για 35 χρόνια, ενώ έχουμε δει επίσης και τη ΔΕΔΔΗΕ να καθαρίζει τα σπασμένα δέντρα με ειδικά συνεργεία υλοτόμων (κι όχι Αθηναίων κηπουρών) που έφεραν από τη Βόρειο Ελλάδα, υπογραμμίζει ο κ Χατζηχρηστίδης.
Στις πιο πρόσφατες αναρτήσεις του Συλλόγου δεσπόζει ένα κυρίαρχο σύνθημα: “Στις 16 Φεβρουαρίου η φύση μάς έστειλε ένα μήνυμα, το καλοκαίρι πρέπει να μας βρει θωρακισμένους κι έτοιμους, ενώ από την επόμενη χρονιά αναμένουμε ότι ο Δήμος δεν θα πρέπει να σταματήσει να συντηρεί τα δέντρα συστηματικά και προγραμματισμένα..”
Το σύνθημα, λέει ο Πρόεδρος του Συλλόγου, θα εμφανίζεται κάθε εβδομάδα στη σελίδα μας, όχι σαν ευχολόγιο, αλλά σαν στόχος, ο δικός μας στόχος, για τον οποίον θα παλεύουμε μέχρι να τον κατακτήσουμε.
Συμπέρασμα: Ο Σύλλογος κατάφερε πρώτον να χαρτογραφήσει την περιοχή του εγκαίρως και να προτείνει τι χρειάζεται να γίνει, δεύτερον να παρακολουθεί ανελλιπώς όσα ανέλαβε να φέρει σε πέρας, ακόμη κι αν δεν ήταν δική του δουλειά, τρίτον να κρατήσει και να εδραιώσει την επικοινωνία ανάμεσα στα μέλη του, πολύτιμη τη στιγμή της κρίσης, και τέταρτον να συντονιστεί με τους γείτονες τώρα για δράση, γιατί η πίεση από περισσότερους είναι πιο αποτελεσματική.
Να ένα καλό παράδειγμα δράσης για το Δήμο.
Οι διευθύνσεις επικοινωνίας του Συλλόγου Αγίων Αγγέλων είναι οι ακόλουθες:
Site/Blog: https://ag-aggeloi.blogspot.com
email: aggeloi1951@gmail.com
Google docs/drive
Facebook: Το Club των Αγίων Αγγέλων
