Δεν εγκρίθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο Διονύσου, στην πρόσφατη (29/6) συνεδρίασή του, τα δυο σχέδια αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών- πυρκαγιών και πλημμυρών, ΙΟΛΑΟΣ και ΔΑΡΔΑΝΟΣ αντιστοίχως. Τα δυο σχέδια δεν συγκέντρωσαν την απαιτούμενη πλειοψηφία των 21 θετικών ψήφων, ενώ ειδικά το σχέδιο ΙΟΛΑΟΣ είναι η δεύτερη φορά που δεν εγκρίνεται παρόλες τις προσθήκες που συμπεριελήφθησαν από την προηγούμενη, προ μηνός, συζήτηση και καταψήφισή του.
Κεντρικό σημείο στις τοποθετήσεις των παρατάξεων της μειοψηφίας η προχειρότητα με την οποία προσεγγίστηκαν τα σχέδια, που καθόλου δεν εξειδικεύονται στα δεδομένα του Δήμου Διονύσου, με αποτέλεσμα να μην αποτελούν παρά εκπλήρωση της τυπικής υποχρέωσης του Δήμου προς τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι, όπως επεσήμανε ο Σπ. Γιαννουλάτος από την παράταξη Εύπολις- Συνεργασία Δημοτών Διονύσου, τα σχέδια ήρθαν προς συζήτηση στο Δήμο Διονύσου με ενάμιση χρόνο καθυστέρηση- Δεκέμβριο του 2019 εστάλησαν από τη ΓΓΠΠ, με καταληκτική προθεσμία για την προσαρμογή και έγκρισή τους από τα Δημοτικά Συμβούλια το τέλος Ιανουαρίου του 2020.
Για την ιστορία να σημειωθεί πως τα σχέδια απέσπασαν 17 και 15 αντιστοίχως θετικές ψήφους έναντι 12 αρνητικών, ενώ υπενθυμίζεται πως νωρίτερα είχαν αποχωρήσει από τη συνεδρίαση οι δημοτικοί σύμβουλοι Ν. Κλήμης και Λ. Φέρμελη της παράταξης ΜΑΖΙ για τον Διόνυσο.
Η μη έγκριση των σχεδίων, τονίζει το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Διονύσου, δεν σημαίνει πως η πόλη μένει αθωράκιστη: Με ή χωρίς εγκεκριμένο σχέδιο από το Δημοτικό Συμβούλιο, η Πολιτική Προστασία ξέρει τι πρέπει να κάνει, όπως ήξερε πάντα, με την πολύτιμη, την ανεκτίμητη, βέβαια βοήθεια και συμπαράσταση, αυτοθυσία κάποιες φορές, των Κλιμακίων Εθελοντών. Εξάλλου η υποχρέωση για την εκπόνηση σχεδίων αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών γεννήθηκε μετά από τη φονική φωτιά στο Μάτι το 2018. Τότε ήταν που η Γενική Γραμματεία τα εκπόνησε και τα απέστειλε στους Δήμους της χώρας για να τα εγκρίνουν, χωρίς να επιτρέπεται να προστεθεί ή να αφαιρεθεί το παραμικρό από το βασικό κορμό τους, τις γενικές κατευθύνσεις δηλαδή, παρά μόνο το όνομα του κάθε Δήμου. Οι όποιες- τοπικές- προσαρμογές γίνονται στα παραρτήματα του κάθε σχεδίου, με έμφαση, υπογραμμίζει σε όλους τους τόνους το Γραφείο, όχι στα πιθανά σενάρια, που είναι αρμοδιότητα άλλων κρατικών φορέων, αλλά στην εκ μέρους του κάθε Δήμου πρόληψη, κυρίως, και αντιμετώπιση του όποιου φαινομένου.
Είναι χαρακτηριστικό εδώ πως το ίδιο Γραφείο έχει στη διάθεσή του πλήρη κατάλογο με όλους τους συνδημότες που σε περίπτωση ανάγκης χρειάζονται άμεση βοήθεια, με όλους τους κρουνούς και τα αντλιοστάσια, με όλο το μηχανισμό υποστήριξης σε περίπτωση πλημμύρας, φωτιάς, χιονόπτωσης ή σεισμού. Κατά το Γραφείο, αυτό που πράγματι χρειάζεται ο Δήμος δεν είναι σενάρια, αλλά στοιχειώδη συναντίληψη και συνεργασία για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών.
Σήμερα, έξι κιόλας χρόνια από την πανηγυρική σύστασή του το 2015, αυτό το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του- δασοσκεπούς, σημειωτέον- Δήμου Διονύσου συνεχίζει να είναι υποστελεχωμένο (σ.σ. Η λέξη είναι μάλλον αδόκιμη για να περιγράψει τη στελέχωσή του με δύο άτομα, έναν δασοπυροσβέστη και έναν οδηγό, που ο ένας τους διεκπεραιώνει και τη γραμματειακή υποστήριξη). Από το Φεβρουάριο ζητούν την ενίσχυσή του με διοικητικό υπάλληλο, έχουμε Ιούλιο, το αίτημα- παρά τις πιέσεις του αρμόδιου Αντιδημάρχου Μ. Κόκκαλη– φαίνεται να έχει χάσει το δρόμο του ανάμεσα στα γραφεία του Δημαρχείου κι ακόμη ενίσχυση δεν έχουν δει.
Για τους δυο υπαλλήλους του Δήμου το επόμενο 48ωρο, οπότε η πρόγνωση καιρού μιλάει για στάδιο 4, πολύ υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς και συνθήκες όπως εκείνες στο Μάτι, προμηνύεται πολύ δύσκολο. Το πιθανότερο είναι πως θα διανυκτερεύσουν στο Κλιμάκιο της Ροδόπολης, έτοιμοι να επιχειρήσουν σε περίπτωση- ο μη γένοιτο- φωτιάς. Με το μυαλό σ’ αυτό το απευκταίο πλην πιθανό ενδεχόμενο, απευθύνουν ελάχιστη έκκληση στους κατοίκους της πόλης, ιδιαιτέρως στις περιοχές των οικισμών, όπου οι δρόμοι είναι στενοί (Αγ. Άγγελοι, Καπιτένια, Λόφος Κουρεμένου, Αγ. Παρασκευή, Ραπεντώσα), να παρκάρουν τα οχήματα τους στη μια πλευρά του δρόμου, ώστε να μπορούν να επιχειρήσουν τα πυροσβεστικά- και το χειμώνα, τα εκχιονιστικά- οχήματα και μηχανήματα. “Αν ο δρόμος είναι ελεύθερος, μπορούμε να είμαστε στο συμβάν μέσα σε 3 λεπτά. Αν όμως μας εμποδίζουν αυτοκίνητα παρκαρισμένα και στις δυο πλευρές, αυτός ο χρόνος μπορεί να ανεβεί στα 10 λεπτά. Αυτή η διαφορά μπορεί να αποβεί μοιραία”, τονίζει το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας.
