Τις προτάσεις του για τα πολιτιστικά δρώμενα και τη μορφή που μπορούν να πάρουν για την πόλη μας, καταθέτει με παρέμβασή του ο δημοτικός σύμβουλος Ν. Καρυστινός, τέως Αντιδήμαρχος Παιδείας, Αθλητισμού, Πολιτισμού και Κοινωνικής Πολιτικής. Εισιτήριο για τις συναυλίες των γνωστών καλλιτεχνών με τα έσοδα να επενδύονται στις δομές ή στα Κλιμάκια Εθελοντών του Δήμου, προβολή και ανάδειξη του έργου των ντόπιων καλλιτεχνών, πρωτογενής παραγωγή πολιτισμού και βέβαια ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης, που είναι συνυφασμένη με το θέατρο και τον οίνο- είναι μερικές από αυτές τις προτάσεις:
Ο πολιτισμός σήμερα δεν εκλαμβάνεται ως πρώτιστη προτεραιότητα. Και, πράγματι, φαινομενικά δεν είναι. Μπορεί ο πολιτισμός να δώσει λύση στα πιεστικά, καθημερινά προβλήματα; Προφανώς και όχι. Μπορεί, όμως, να διαπαιδαγωγήσει ανθρώπους και να διαμορφώσει ενεργούς πολίτες, ικανούς να κατανοούν, να διεκδικούν και να επιτυγχάνουν τελικά – οι ίδιοι – λύσεις στα προβλήματα αυτά.
Συνεπώς, η πολιτιστική μας πολιτική πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία. Να εγκαθιδρύει και να καθιερώνει δομές-πυλώνες, όπου οι συμπολίτες μας θα διοχετεύουν γόνιμα την δημιουργικότητά τους. Οι ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, τα τμήματα εκμάθησης χορού, ζωγραφικής, αγιογραφίας, φωτογραφίας, η μουσική σχολή και (ελπίζω σύντομα) η δραματική σχολή και κατ’ εξοχήν η δημοτική μας βιβλιοθήκη – ο ρόλος της οποίας ενισχύθηκε με σειρά αποφάσεων τα έτη 2019-2020 – είναι ορισμένες από τις δομές- πυλώνες, που υλοποιούν τον σκοπό αυτό. Αυτές οι δομές – πυλώνες στάθηκαν (στην συντριπτική τους πλειονότητα) όρθιες και ενεργές ακόμη και κατά την πρωτοφανή πολιτιστική κρίση απομόνωσης του covid19, πράγμα που αποδεικνύει τόσο την σπουδαιότητά τους, όσο και τις βαθιές ρίζες τους πλέον στην τοπική μας κοινωνία.
Η πολιτιστική μας πολιτική δεν πρέπει να ασκείται από μία απρόσωπη αρχή, που αγνοεί τις επιταγές της κοινωνίας. Ακριβώς το αντίθετο. Επιδιώκοντας σταθερά την διαβούλευση και σύνθεση και επιτυγχάνοντας την αναγκαία κοινωνική ώσμωση θα πρέπει να αρνείται την αυθαίρετη επιλεκτικότητα και την ευκαιριακή διοργάνωση πομπωδών θεαμάτων και εκδηλώσεων. Ειδικά ως προς τις εκδηλώσεις, η πολιτιστική μας πολιτική θα πρέπει να επενδύει σε θεσμούς. Να καθιερώνει Φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών (όπου θα αναδεικνύεται η πλούσια παράδοση των 7 δημοτικών ενοτήτων), Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, τα Χορωδιακά Φεστιβάλ, τα Φεστιβάλ Παιδικών Χορωδιών και Σχολικών Χορωδιών Δήμου Διονύσου, τα Φεστιβάλ Νεολαίας (όπως το Grecofestival, που είχε διοργανωθεί το 2013, στα χνάρια του οποίου διοργανώνει φέτος 2ο Φεστιβάλ Νεολαίας η δημοτική αρχή) και να κορυφώνει την δράση της με το ετήσιο Φεστιβάλ, τα «Διονύσια».
Τα «Διονύσια» πρέπει να είναι τόπος πολιτιστικής δημιουργίας και σημείο αναφοράς των συμπολιτών μας. Ως Φεστιβάλ έχει όλες τις προοπτικές να γίνει εφάμιλλο των μεγάλων Φεστιβάλ της Αττικής. Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική μας θα πρέπει να κινηθεί στους εξής άξονες:
– Παρουσία πανελλήνιας εμβέλειας καλλιτεχνών. Συναυλίες όπως για παράδειγμα του Θ. Μικρούτσικου του 2013, του Χ. Νικολόπουλου το 2014… κ.λπ. αποτελούν από μόνες τους πολιτιστικά γεγονότα. Ωστόσο, έχει έρθει η στιγμή να οριστεί για τέτοιου τύπου συναυλίες ένα – υποτυπώδες για τους δημότες και κανονικό για τους υπολοίπους – εισιτήριο. Οι συναυλίες αυτές στο μαγικό φυσικό περιβάλλον του Διονύσου είναι βέβαιο ότι θα προσελκύσουν τον κόσμο και πιθανότατα θα είναι sold – out. Οι εισπράξεις θα είναι υπολογίσιμες και θα μπορούν να επενδυθούν, κατόπιν αναμορφώσεως του προϋπολογισμού, είτε στις ερασιτεχνικές δομές και δράσεις του Δήμου Διονύσου είτε όπου αλλού υπάρχει ανάγκη, όπως π.χ. σήμερα στα εθελοντικά μας κλιμάκια.
– Ερασιτεχνική δημιουργία και πρωτογενής παραγωγή πολιτισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα και απόλυτη έκφραση αποτελεί το Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, στο οποίο επανήλθαμε ήδη από το 2020 με την συμμετοχή της θεατρικής ομάδας της δημοτικής μας βιβλιοθήκης. Πρόκειται για ένα μη διαγωνιστικό φεστιβάλ με σκοπό την προώθηση της τέχνης του θεάτρου, ιδιαίτερα του ερασιτεχνικού, με την συμμετοχή πολλών δήμων και την διενέργεια παραστάσεων σε καθέναν από αυτούς.
– Ανάδειξη του έργου επιφανών δημιουργών – συμπολιτών μας. Ενδεικτικά, καλλιτέχνες όπως ο Β. Μπουντούνης, ο Κ. Παπαγεωργίου, ο Τ. Συμεωνίδης, ο Ρ. Ουίλιαμς, ο Μ. Δημητριάδης, η Εφ. Αδειλίνη, η Ι. Γαϊτάνη, η Ε. Μεταξά, ο φέρελπις Π. Μαλανδρής έχουν παρουσιάσει κατά το παρελθόν εξαιρετικές εκδηλώσεις στην πόλη μας. Πολλοί ακόμη συμπολίτες μας, καταξιωμένοι στον κλάδο τους είναι σήμερα διατεθειμένοι να εισφέρουν στην εγχώρια πολιτιστική παραγωγή.
– Εξωστρέφεια και αποκάλυψη της πολιτιστικής ταυτότητας του Καλλικρατικού Δήμου Διονύσου. Οι λέξεις «Διόνυσος», «Θέατρο» και «Οίνος» είναι παγκοσμίως φημισμένες. Και ξεκίνησαν από εδώ, από την αμπελόφυτη Ικαρία ή Ικάριον της αρχαιότητας. Αυτή η πλούσια ιστορία αποτελεί το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Παραστάσεις αρχαίου θεάτρου, επαγγελματικές, ερασιτεχνικές, μαθητικές θα πρέπει να δίνονται κατά προτεραιότητα εδώ, στον τόπο όπου το θέατρο γεννήθηκε. Εκτός, όμως, από το θέατρο, θα πρέπει να επενδύσουμε και στον οινικό τουρισμό/πολιτισμό, που διαδίδεται ταχύτατα στις μέρες μας. Το Συμπόσιο Αμπέλου και Οίνου, πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των Διονυσίων, με τη συμμετοχή διακεκριμένων οινολόγων, όπως ο Δ. Χατζηνικολάου ή wine educators όπως ο Τ. Λελέκας, που είναι μάλιστα και συμπολίτης μας. Το Συμπόσιο αυτό, με την κατάλληλη διαχείριση μπορεί να λάβει διεθνείς διαστάσεις, όπως συνέβη το 2013 με την παρουσίαση ελληνικών και ιταλικών οίνων, την παρουσία εκπροσώπου της ιταλικής πρεσβείας και την ανεπανάληπτη συναυλία των Encardia.
Τα Διονύσια δεν πρέπει να λειτουργούν ως απλός «χώρος υποδοχής» παραστάσεων και καλλιτεχνικών σχημάτων. Θα πρέπει να επιτελούν πρωτίστως κοινωνικό έργο ως τόπος συνάντησης και επικοινωνίας, τρόπος συντριβής του άγχους και των ψυχολογικών φόβων, πηγή εξωστρέφειας και παραγωγής πολιτισμού. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να καθιερωθούν ως ένα από τα πολιτιστικά γεγονότα της σύγχρονης Αθήνας.
Ας σκεφτούμε, λοιπόν, πόσο σημαντικός είναι τελικά ο πολιτισμός και ας τον κάνουμε προτεραιότητα στην πόλη μας. Όχι μόνο γιατί δια του πολιτισμού γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, αφού μας διδάσκει το δίκαιο απέναντι στην αυθαίρετη επιβολή, τον διάλογο απέναντι στο μονόλογο, την πειθώ απέναντι στη βία, το πνεύμα απέναντι στην ύλη. Κυρίως γιατί εκεί που άλλοι ορθώνουν τοίχους, ο πολιτισμός χτίζει γέφυρες. Και, όπως λέει ο ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος «εμείς δεν ήρθαμε να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ’ τον κόσμο… Εμείς ήρθαμε να σμίξουμε τον κόσμο….».
Νίκος Καρυστινός
Δημοτικός Σύμβουλος Διονύσου
π. Αντιδήμαρχος Παιδείας, Αθλητισμού, Πολιτισμού και Κοινωνικής Πολιτικής
π. Πρόεδρος ΟΝΑΠ Θέσπις
