ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Λεωφόρος (Λίμνης) Δροσιάς Σταμάτας
____________________________
H περίπτωση των επαναλαμβανόμενων πλημμυρών στη Λεωφόρο Δροσιάς – Σταμάτας (ακόμα και με βροχοπτώσεις μικρής έντασης και διάρκειας) αποτελεί μνημείο αναποτελεσματικότητας και ανορθολογικότητας επί σειράς διοικήσεων στο Δήμο Διονύσου αλλά και στην Περιφέρεια Αττικής.
Το σημείο αυτό είναι το πλέον προβληματικό στην αντιπλημμυρική προστασία του Δήμου Διονύσου (εκτός από τα ρέματα), του οποίου η επίλυση αποτελεί ισοδύναμο με το Άγιο Δισκοπότηρο.
Οι διαχρονικές παρεμβάσεις στους φυσικούς αποδέκτες (υδατορέματα) των νερών της βροχής (όμβρια ύδατα) οδηγούν σε μείωση των εναλλακτικών λύσεων διαχείρισής τους αλλά και αύξησης των φαινομένων υπερχειλίσεων και καταστροφών που έχουμε ζήσει με αυξανόμενη συχνότητα τα τελευταία χρόνια και λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Για το συγκεκριμένο σημείο έχει εκπονηθεί αρχικά η Προμελέτη αποχέτευσης ομβρίων της ΕΥΔΑΠ (1996) και η Οριστική Υδραυλική Μελέτη σχετικά πρόσφατα (το έτος 2013) από τον Δήμο Διονύσου. Έχουν περάσει περίπου 10 χρόνια και σε αυτό, το κατά τα άλλα απλό ζήτημα, ένας Δήμος και μία Περιφέρεια δεν έχουν καταφέρει να εφαρμόσουν τη λύση.
Έχουν πληρωθεί αμοιβές μηχανικών, δικηγόρων, έχει αγοραστεί ιδιωτική γη, έχουν καταναλωθεί απίστευτες ανθρωποώρες, έχουν ταλαιπωρηθεί επανειλημμένως οι κάτοικοι και αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Έχουμε εγκλωβιστεί μεταξύ μελετών, εγκρίσεων, ενστάσεων, ερμηνειών, γνωμοδοτήσεων, απαλλοτριώσεων, δουλειών και λοιπών διεργασιών.
____________________________
Σταθερά, όμως, πάντα οι πολίτες είναι όμηροι των καθυστερήσεων, των συμφερόντων και των κάθε είδους διαχεόμενων ευθυνών.
____________________________
Υπάρχουν πρακτικές λύσεις αντιμετώπισης του κινδύνου από πλημμύρες, αφού φυσικά εξασφαλίζεται η επάρκεια του αποδέκτη αλλά και η ασφαλής παροχέτευση των νερών προς αυτόν, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο κατασκευασμένος οχετός της οδού Αγ. Παρασκευής στην Άνοιξη.
Το έργο που έχει μελετηθεί θα πρέπει να κατασκευαστεί με την πλέον ελάχιστη όχληση και κοινωνική αναστάτωση, χωρίς τη μεταβολή του ρυμοτομικού-πολεοδομικού σχεδίου και με το ελάχιστο δυνατό κόστος, λαμβάνοντας υπόψη τη νομοθεσία για την αποφυγή των πανάκριβων απαλλοτριώσεων, που θα απομυζήσουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους.
Πλέον των έργων αποστράγγισης των ομβρίων υδάτων, τα έργα μείωσης κινδύνου από πλημμύρες βασίζονται στη μείωση της παροχής αιχμής, αλλά και, δευτερευόντως, του όγκου της πλημμύρας. Η μείωση της παροχής αιχμής της πλημμύρας μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας τεχνολογίες οι οποίες μιμούνται τις φυσικές διεργασίες για την αποθήκευση της απορροής τοπικά, τόσο σε επιφανειακές όσο και υπόγειες αποθηκεύσεις και την ελεγχόμενη παροχέτευση, αφού η κυρίως απορροή έχει ολοκληρωθεί.
Οι τεχνολογίες αυτές, γνωστές και ως Φυσικές Μέθοδοι Κατακράτησης Απορροής (Natural Water Retention Measures, NWRMs), περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις δεξαμενές ανάσχεσης, οι οποίες επιτυγχάνουν την προσωρινή μείωση της ταχύτητας του νερού και την απόθεση των χονδρόκοκκων φερτών υλών καθώς επίσης διευκολύνουν και την κατείσδυση των νερών στους υπόγειους υδροφορείς, αλλά και τις δεξαμενές αποθήκευσης νερού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την άρδευση του κοινόχρηστου πράσινου, ακόμα και για πυροσβεστικούς σκοπούς.
Αυτές οι εγκαταστάσεις είναι σχετικά φθηνές, τοποθετούνται εύκολα, έχουν πολύ χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα και είναι αποτελεσματικές, όπως φαίνεται από την αυξανόμενη εφαρμογή τους κυρίως εκτός της χώρας μας.
Λύσεις υπάρχουν και για την αντιμετώπιση αλλά και την πρόληψη των πλημμυρών, ώστε το αστικό μας περιβάλλον να γίνει περισσότερο ανθεκτικό στον πλημμυρικό κίνδυνο αλλά και στην ξηρασία. Ζητούμενο αποτελεί η σύνδεση της τεχνοκρατικής αντίληψης και γνώσης με το πολιτικό αισθητήριο της βέλτιστης λύσης με την μικρότερη δυνατή κοινωνικά και οικονομική επίπτωση.
Χρειάζεται όραμα και γνώση… Δεν διακρίνουμε να διαθέτει τίποτε από τα δύο η Δημ. Αρχή, που, με κάθε τρόπο, δηλώνει πανταχού …απούσα.
