logo


Σε μια μικρή πόλη της περιοχής μας, πριν ακόμη ο Καλλικράτης από αρχαίος πολιτικός γίνει νόμος της αυτοδιοίκησης, ο τότε Δήμαρχος, εξαιτίας των πρακτικών και των πολιτικών που ακολουθούσε, είδε τους συμβούλους της Διοίκησής του – πλην ενός (1)- να τον εγκαταλείπουν και να ανεξαρτητοποιούνται ένας ένας. Απομονωμένος και αποδυναμωμένος όπως ήταν, πολλά περιθώρια για να επιτελέσει έργο δεν είχε μια που είχε απωλέσει την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο- ενώ ο πολιτικός του αντίπαλος, επικεφαλής της μειοψηφίας, πρότεινε στο Σώμα να μην ψηφίζεται πλέον τίποτα. Επειδή όμως η μικρή πόλη κινδύνευε να βυθιστεί σε τέλμα και τέσσερα χρόνια να περάσουν άπρακτα, εκείνος ο επικεφαλής έβαλε μια παράμετρο: Θα ψηφίζουμε μόνο ό,τι περιέχεται στο Τεχνικό Πρόγραμμα και έχει χρηματοδότηση, μια που αλλιώς η πόλη θα μείνει χωρίς έργα – όλα τα υπόλοιπα, θα έρχονται στο Δημοτικό Συμβούλιο και θα τα εξετάζουμε κατά περίπτωση. Κατάφερε έτσι, σ’ εκείνη την πολύ δύσκολη τετραετία, να συμβιβάσει και την πολιτική θέση της αντίδρασης στο Δήμαρχο και το όφελος της πόλης. Ο Δήμος ήταν ο μικρός Διόνυσος, Δήμαρχος ήταν ο Σπ. Δαρδαμάνης, μόνος σύμβουλος που παρέμεινε στο συνδυασμό του, πιστός μέχρι τέλους, ο Θ. Μπούσμπουρας, και εμπνευστής της στάσης του Δημοτικού Συμβουλίου, που υιοθετήθηκε και εν πολλοίς εφαρμόστηκε μέχρι τη λήξη της θητείας, το 2010, ο αείμνηστος Σακελλάριος Σωτηρίου.

Χθες (19/10) βράδυ στο Δημοτικό Συμβούλιο του καλλικρατικού πλέον Δήμου Διονύσου, τέσσερις παρατάξεις της μειοψηφίας και δυο (εκ των τεσσάρων) ανεξάρτητων δημοτικών συμβούλων, παρά τον κλάδο ελαίας που φάνηκε να προσφέρει ο Δήμαρχος Γ. Καλαφατέλης στην αρχή της συνεδρίασης, κατήγγειλαν τη βάναυση προσβολή των θεσμών, ζήτησαν την παραίτηση του Προέδρου και, υιοθετώντας την εξαρχής εκπεφρασμένη στάση του ανεξάρτητου Ν. Καρυστινού, επέλεξαν την πολιτική θέση της οριζόντιας- για όλα τα θέματα- αρνητικής ψήφου τους, ως ένδειξη ισχυρής διαμαρτυρίας για μια σειρά λόγων και μέχρι να ζητηθεί δημόσια συγγνώμη:

*Για τα πρωτοφανή και απίθανα που συνέβησαν στην προηγούμενη συνεδρίαση, στις 4 Οκτωβρίου, με την άδοξη λήξη της από τον Πρόεδρο

*Για την ανάρτηση του Δημάρχου στον προσωπικό του τοίχο στο Facebook, όπου οι εν λόγω παρατάξεις και τρεις ανεξάρτητοι στοχοποιoύνται ως υπεύθυνοι για τη μη υλοποίηση του αντιπλημμυρικού στη Λ. Σταμάτας- Δροσιάς

*Για το φυλλάδιο που η Δημοτική Αρχή κυκλοφόρησε στην πόλη για το ίδιο θέμα, με συνεχιζόμενη τη στοχοποίησή τους, αλλά και την αιχμή πως αντί για το συμφέρον των δημοτών, οι σύμβουλοι υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα

Έτσι, πολιτική, είπαν ότι ήταν η αρνητική ψήφος τους για θέματα, όπως:

>Η αγορά οικοπέδου στον Άγ. Στέφανο για την εγκατάσταση αντλιοστασίου, στο πλαίσιο κατασκευής του μεγάλου έργου της αποχέτευσης στην περιοχή- αν και συζήτησαν τις τεχνικές παραμέτρους

>Ο ορισμός υπαλλήλου ως υπεύθυνου και η εξουσιοδότηση του Δημάρχου για την εκταμίευση  των επιχορηγήσεων για τη Μήδεια- μια που έχουν ζητήσει, αλλά εις μάτην, απολογισμό για τις ενέργειες της Διοίκησης και τις σχετικές δαπάνες

>Ακόμη και θέμα, διαδικαστικό, που ήρθε εκτός Ημερησίας Διατάξεως, καταψήφισαν ως προς το επείγον, με αποτέλεσμα να μην συζητηθεί.

Και αποχώρησαν πριν συζητηθούν θέματα Κοινοτήτων που αφορούσαν σε τάφους.

Χθες βράδυ, στη συνεδρίαση (YouTube.com/watch?v=tk2i0GBoqk&t=993s) που ξεκίνησε στις 8, η εκτός Ημερησίας Διατάξεως διαδικασία διήρκεσε δυόμιση περίπου ώρες και στο μεγαλύτερο μέρος της αφορούσε στις αιτιάσεις και τις καταγγελίες των παρατάξεων, για όσα- απολύτως δυσοίωνα για την επερχόμενη προεκλογική περίοδο- διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα στην πόλη. Και η οριακή (με 19 ψήφους υπέρ και 18 κατά) έγκριση καθορισμού του τιμήματος για την αγορά του οικοπέδου, όπου θα εγκατασταθεί το αντλιοστάσιο της αποχέτευσης, μόνο ως πύρρεια νίκη της Δημοτικής Αρχής μπορεί να χαρακτηρισθεί, μια που χρειάστηκαν οι θετικές ψήφοι δυο συμβούλων από τις μειοψηφίες για να περάσει το θέμα.

Σχολιάζοντας την καταστροφική συνεδρίαση της 4ης Οκτωβρίου, γράφαμε:

Άγνωστο παραμένει το πώς η Δημοτική Αρχή σκοπεύει να διοικήσει το Δήμο τους υπόλοιπους μήνες της θητείας της. Γιατί, ποιο άραγε θα είναι το κλίμα στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου; Και πώς θα αντιμετωπίσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι τον Πρόεδρο του Σώματος, που σημειωτέον έχει θεσμικό ρόλο, όντας υπεράνω παρατάξεων, αλλά διαρκώς αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων; Και με ποιον τρόπο θα τηρηθούν στοιχειωδώς οι προβλεπόμενες διαδικασίες, όταν αυτός που έχει εκ του νόμου την αρμοδιότητα, την ίδια ώρα έχει απωλέσει το σεβασμό της πλειονότητας των συναδέλφων του;  Και πώς θα μπορέσει το Δημοτικό Συμβούλιο να παραγάγει πολιτική και έργο, από τη μια πλευρά βυθισμένο σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα και από την άλλη αντιμετωπίζοντας μια κρίση που όμοιά της δεν έχει ξαναδεί ο τόπος;

Δυστυχώς δικαιωθήκαμε πλήρως.