Άγιος Στέφανος 25/04/2023
Διαχρονικά στην παγκόσμια πολιτική σκηνή υπάρχουν 2 ιδεολογικοπολιτικές φιλοσοφίες ή τάσεις που έχουν σαν επίκεντρό τους την Οικονομία, το Κράτος και την Κοινωνία, δηλαδή:
- Η κλασσική ατομοκεντρική σχολή των «Αισιόδοξων», από τον Adam Smith μέχρι τους σύγχρονους μετακεϋνσιανούς φιλελευθεριστές και μονεταριστές, που προτείνει λύσεις για τη λειτουργία του Κράτους και της Κοινωνίας, θέσεις που σήμερα ενστερνίζεται η ευρωπαϊκή Δεξιά χωρίς να ενδιαφέρεται για το Λαό και τα προβλήματά του.
- Από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι Σοσιαλιστές που αντιπροτείνουν, μέσα από την πολιτική φιλοσοφία της κοινωνιομετρικής τους σχολής των «Απαισιόδοξων», από τον Saint Simon μέχρι τους Marx και Engels, σωστή ανάπτυξη της Κοινωνίας για να μη μετακυλιστεί το κόστος λειτουργίας του Κράτους στις πλάτες του Λαού.
Έτσι λοιπόν κάθε Οργανισμός (πολιτικός, δημόσιος, κρατικός, ιδιωτικός ή επιχειρησιακός) οφείλει να καταγράφει και να διαβάζει το παρελθόν του, να φτιάχνει το παρόν του και να προβλέπει το μέλλον του.
To ΠΑΣΟΚ από «φύση και θέση» ανήκει στην πολιτική φιλοσοφία των Σοσιαλιστών και θα πρέπει να δούμε πώς θα αντιμετωπίζουμε σήμερα την πολιτική κατάσταση μέσα από αυτές τις αρχές του.
Εμείς, ίσως είμαστε οι τελευταίοι εναπομείναντες «εραστές» της ελεύθερης έκφρασης, αποτολμάμε να περιγράφουμε τις εμπειρίες μας κάνοντας «σπονδή» στην έννοια της Ελευθερίας και Δημοκρατίας.
Σήμερα όλοι συμφωνούμε ότι πέρασαν χωρίς επιστροφή οι «καλές» ημέρες της πολιτικής «ανεμελιάς» και «αφέλειας» και η Χώρα μας έχει ανάγκη από τον κάθε είδους πολύπλευρο και πολύμορφο προβληματισμό.
Καταγράφουμε λοιπόν, τα πολιτικά τεκταινόμενα στην Πατρίδα μας και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον τα τελευταία 40 και πλέον χρόνια.
Γνωρίσαμε τη γέννησή του μέσω του ΠΑΚ, το μεγάλωμά του (1974 – 1981) και το αποκορύφωμα της άνδρωσής του με τον Ανδρέα Παπανδρέου και των Συνεργατών του από το 1981 και μετά.
Πολιτικοποιηθήκαμε μέσα από αρχές της «Εθνικής Κυριαρχίας», της «Κοινωνικής Δικαιοσύνης» αλλά και των «Αρχών της Δημοκρατίας και Ελευθερίας» και συμβάλαμε, ο καθένας μας και στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, στο στερέωμα του Κινήματος στη Χώρα και αυτή ήταν η ειδοποιός διαφορά μας με τα μέλη και τους ψηφοφόρους των άλλων Κομμάτων.
Αλλά ας έρθουμε στο τώρα, στο τι «μέλλει γενέσθαι» στη Χώρα μας και στο Κίνημά μας.
Μετά την πανδημία του covid η Πατρίδα μας, εξακολουθεί να βρίσκεται όχι μόνο στη δίνη ενός μεγάλου ιογενούς – ιατρικού ζητήματος αλλά και ταυτόχρονα οδηγείται σε οικονομικές και κοινωνικές αναζητήσεις, είναι δηλαδή στο σταυροδρόμι μεγάλων αποφάσεων με «σταθμισμένες» τις απαιτήσεις της Κοινωνίας για τα προβλήματα που την απασχολούν.
Είμαστε λίγο καιρό πριν από τις Εθνικές Εκλογές και είναι εύκολο να διατυπώνεις κρίσεις και να εκφέρεις συμβουλές, να κάνεις κριτική. Οι «σοφοί του καναπέ» που λένε. Τώρα όμως τι γίνεται;
Στο Δήμο μας σήμερα υπάρχει το θέμα του ΟΣΕ και της υπογειοποίησης των γραμμών του τρένου (η μόνη αποδεκτή λύση, κυρίως από την Κοινωνία του Αγίου Στεφάνου).
Επίσης τους Δημότες μας και διαχρονικά τους βασανίζουν θέματα όπως το Οικιστικό, το Πολεοδομικό, το Δασικό, η Αποχέτευση Ακαθάρτων, τα Διόδια ή η εγκατάσταση Λατομείων στον Διόνυσο, αλλά και Κεραιών Κινητής Τηλεφωνίας, σε κατοικημένες περιοχές, παρά τις Κανονιστικού χαρακτήρα Διατάξεις που έχει πάρει η Δημοτική Αρχή από το 2013.
Σε αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να επικεντρωθούμε και όχι άλλα θέματα που είναι μακριά και έξω από την πραγματικότητα.
Η Κοινωνία προτιμά αυτούς που είναι κοντά της, που βλέπουν και αντιλαμβάνονται τα προβλήματά της.
Αν δε βγούμε στην Κοινωνία των Πολιτών, αν δεν την προσεγγίσουμε, αν δε μιλήσουμε για τα προβλήματα του Λαού θα έχουμε «μια από τα ίδια» και πλέον χωρίς γυρισμό.
Στη Δημοκρατία υπάρχουν πολλές απόψεις και ας με συγχωρήσετε αν εκφράζω κάτι διαφορετικό από κάποιους, αλλά αυτά πιστεύω και αυτά θα τα λέω, όσο μπορώ, ελεύθερα.
Παναγιώτης Βορριάς
