Μετρήθηκε με το γίγαντα και νίκησε. Ο λόγος για την παράσταση “Τα Κόκκινα Φανάρια”, πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Γ. Κομνηνάκη, που παρουσιάστηκε για 8 παραστάσεις στο κατάμεστο και τις 8 φορές Πολιτιστικό Κέντρο Κρυονερίου.
Όχι άδικα: Η θεατρική διασκευή της ομώνυμης θρυλικής ταινίας του Αλέκου Γαλανού υποστηρίχθηκε συγκινητικά από το σύνολο των ερασιτεχνών ηθοποιών, που δούλεψαν πάνω στο έργο για 11 μήνες, με το αποτέλεσμα να είναι αποκαλυπτικό.
Θυμάστε την ταινία; “Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δεν ζήσαν, να πουν δεν ξέρουν τι είναι πόνος και καημός…” τραγουδούσε σπαρακτικά η Πόλυ Πάνου για την Τρούμπα, αλλά και για τα στενά του Μεταξουργείου, τη Συγγρού, την πλατεία Βάθη, την πλατεία Κάνιγγος- όπου υπήρχαν σπίτια με κόκκινα φανάρια, εκεί “που κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν”.
Στο εσωτερικό ενός τέτοιου σπιτιού “πνιχτές ανάσες και βρισιές, βαμμένα χείλια παγωμένα στις γωνιές”,δόθηκε ανάγλυφα, τόσο το 1963 στην ταινία, όσο και στις 8 παραστάσεις του Πυρπολητή, το δράμα των “κοριτσιών”, των γυναικών που βίωναν “θάνατο αργό, του πεζοδρόμιου το νόμο το σκληρό”.
Μία προς μία η Αφ. Σφαιροπούλου ως μαντάμ Παρί (Δέσπω Διαμαντίδου στην ταινία), η Ηλ. Μώρου στο ρόλο της Μαρίνας, η Μ. Στίνη ως Μαίρη, η Ξ. Τσιούμα ως Ελένη, η Ν. Παππά ως Μυρσίνη, και οι τέσσερις σε ρόλους πόρνης που αντίστοιχα είχαν ερμηνευθεί στην ταινία από τις Κατερίνα Χέλμη, Μαίρη Χρονοπούλου, Τζένη Καρέζη και Ελένη Ανουσάκη, σπάραξαν στη σκηνή, μπαίνοντας στο πετσί του ρόλου σαν παλιές καρατερίστες.
Από κοντά οι νταβατζήδες- Γ. Κομνηνάκης στο ρόλο του Μιχαήλου που στην ταινία ερμήνευε ο Γιώργος Φούντας, και Μ. Τόρης (Κώστας Κούρτης), αδυσώπητοι, βίαιοι, ανελέητοι.
Στη γωνιά της η Κατερίνα (Φρ. Παναγιωτίδου), σφουγγαρίζοντας το σπίτι, περίμενε το σύντροφό της (Β. Κωβαίος), ελπίζοντας να ξεφύγει “γιατί είναι ωραία η ζωή Κατερίνα”.
Άγριος, σπαρακτικός, βίαιος ρεαλισμός για μια εποχή που πλησίαζε στο τέλος της, αφού πρώτα είχε σημαδέψει ολόκληρες γειτονιές της Ελλάδας.
Τα σκηνικά στην παράσταση σχεδίασε η Φ. Μπλούκα και υλοποίησε ο Χ. Γαλάνης, χορογραφία και κίνηση δίδαξαν οι Μ. Ισαακίδης και Χρ. Ελευθεριάδη, τους ηθοποιούς έντυσε η Αγγ. Μπέση, ενώ στα φώτα ήταν ο Θαν. και η Θωμ. Ντούλα και στον ήχο η Ρ. Χαντζή. Το μακιγιάζ επιμελήθηκε η Ηλ. Μώρου. Την παράσταση συνόδευαν τραγούδια της ταινίας αλλά και κομμάτια με τη φωνή της Σωτηρίας Μπέλλου.
Το εγχείρημα εντούτοις σκιάστηκε από μια παραφωνία: Μετά από καταγγελία στην Εφορία (σ.σ. ανώνυμη ή επώνυμη ουδείς γνωρίζει), κλιμάκιο της ΑΑΔΕ έκανε έφοδο στο Πολιτιστικό Κέντρο το Σάββατο 27 Μαΐου, λίγο πριν ξεκινήσει η προτελευταία παράσταση του έργου, και επέβαλε πρόστιμο άνω των 2500 ευρώ. Οι λόγοι; Σύμφωνα με τα λεγόμενα των εφοριακών, οι Σύλλογοι δεν δικαιούνται να επιβάλλουν εισιτήριο παρά για τέσσερις μόνο εκδηλώσεις.
Εισιτήριο δεν βάλαμε, παρά προαιρετική οικονομική ενίσχυση, τηρώντας παράλληλα τους όρους για την πληρότητα στην αίθουσα, επιμένουν οι συντελεστές της παράστασης, κάνοντας λόγο για κακοήθεια της καταγγελίας.
Επιπλέον, έχουν κατατεθεί όλα τα σχετικά έγγραφα σύστασης του Σωματείου στις Υπηρεσίες, και έχει ήδη εγκριθεί το καταστατικό του από την αρμόδια Δικαστική Αρχή.
Η εν λόγω καταγγελία όμως δεν στρέφεται μόνο κατά του Πυρπολητή αλλά και όλων των Συλλόγων που παράγουν πρωτογενή πολιτισμό στην πόλη μας, δημιουργώντας κάκιστο προηγούμενο. Τα έξοδα είναι τεράστια, προκειμένου να ανεβαίνουν όσο το δυνατόν πιο άρτιες παραγωγές, λέει στην Οδό Διονύσου η Λ. Μήλα, δικηγόρος, που την έχουμε δει ουκ ολίγες φορές στα τοπικά σανίδια να ερμηνεύει ρόλους. Έτσι οι Σύλλογοι ουσιαστικά αποτείνονται στο κοινό για μια προαιρετική ενίσχυση.
Και ήταν χαρακτηριστικό ότι χθες Κυριακή, ο κόσμος που πήγε να απολαύσει την τελευταία παράσταση για τα Κόκκινα Φανάρια, ανταποκρίθηκε- όπως και στις προηγούμενες 7 παραστάσεις- στο αίτημα αυτό και στήριξε, και οικονομικά, το εγχείρημα του νέου Συλλόγου.
