Στο β’ μέρος της εφ’ όλης ύλης συνέντευξης στην Οδό Διονύσου, που δημοσιεύεται σήμερα, ο Αντιδήμαρχος Στρατηγικού Χωροταξικού Σχεδιασμού και Υποδομών, Γ. Φωτάκης, μιλά για το άλλο μεγάλο θέμα της κατοχύρωσης της Δημοτικής περιουσίας και εντοπίζεται στην περιοχή της Κοινότητας Διονύσου, λόγω του μεγέθους του προβλήματος. Δίδει παραδείγματα των διεκδικήσεων του Δήμου, ενώ περιγράφει το τι συμβαίνει ακριβώς με την έκταση των 43 στρεμμάτων εντός της κατασκήνωσης του ΤΥΠΕΤ. Μιλά για τη θέση της Δημοτικής Αρχής, για το εκεί “αιωνόβιο δάσος”-σχέδιο του 1928- ενώ σκιαγραφεί το όραμα για την αξιοποίηση των χώρων αυτών. Μιλά επίσης για το πού εντοπίζεται σήμερα η προσπάθεια του Δήμου στο θέμα των λατομείων. Τέλος καταλήγει αναφερόμενος στον τομέα που υπήρξε υστέρηση και ως εκ τούτου θα πρέπει να δοθεί έμφαση κατά τη νέα περίοδο, ενώ στέλνει συγκεκριμένο μήνυμα προς τους συμπολίτες μας.
Υπενθυμίζεται ότι στο α’ μέρος της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε χθες, ο κ. Φωτάκης, μίλησε για το πρωτόγνωρο αυτοδιοικητικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κλήθηκε να διοικήσει η σημερινή Δημοτική Αρχή, ενώ απαρίθμησε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε με το καλημέρα. Στη συνέχεια μίλησε για την πολύ σημαντική δουλειά, παρά τις όποιες δυσκολίες, προκειμένου να καλυφθεί το μεγάλο έλλειμμα υποδομών που αντιμετωπίζει ο Δήμος. Τέλος μίλησε για το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σημαντικές περιοχές του Δήμου, που αφορά στη χωροταξική και πολεοδομική οργάνωσή τους.
Ο.Δ.: Ας έρθουμε στο άλλο μεγάλο κεφάλαιο, με το οποίο ασχολείται η Αντιδημαρχία σας, δηλ. αυτό της καταγραφής και της κατοχύρωσης των κοινόχρηστων χώρων και γενικά της δημοτικής περιουσίας. Σας έχω ακούσει να μιλάτε για εκατοντάδες στρέμματα σε όλη την πόλη. Τι συμβαίνει ακριβώς;
Γ.Φ.: Πράγματι πρόκειται για ακόμη ένα μεγάλο θέμα.
Μέσα λοιπόν, στα Ρυμοτομικά Σχέδια, προβλέπονται κοινωφελείς και κοινόχρηστοι χώροι οι οποίοι δυστυχώς δεν έχουν αποδοθεί στο Δήμο, κάτι που αποτελούσε υποχρέωση αυτών που έκαναν την αίτηση ένταξης της περιοχής στο σχέδιο, των επισπευδόντων δηλαδή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην Κοινότητα Διονύσου, με τους χώρους αυτούς να υπερβαίνουν τα 400 στρέμματα. Τι έχει συμβεί εδώ; Κάθε φορά που περιοχές έμπαιναν στο σχέδιο- και αυτό συνέβη το 1962 και μεταγενέστερα το 197- οι επισπεύδοντες “παρέλειπαν” σε μεγάλο βαθμό, να υλοποιήσουν την υποχρέωσή τους να εξασφαλίσουν για την Κοινότητα, τους παραπάνω χώρους. Και αυτό σε μια εποχή που στην περιοχή δεν υπήρχε καθόλου Κοινότητα, ενώ η τότε υφιστάμενη (Μπάλας) ήταν ανοργάνωτη, ώστε να απαιτήσει τους χώρους αυτούς. Με την ίδρυση της Κοινότητας Διονύσου, υπήρξαν διεκδικητικές αγωγές που κατέληξαν σε σημαντικές τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Αργότερα το 2008, κατά την κτηματογράφηση της περιοχής, οι χώροι αυτοί- και όχι μόνον- δηλώθηκαν. Όμως, η συστηματική έρευνά μας την τελευταία 3ετία, στα οριστικά κτηματολογικά στοιχεία, αποκάλυψε σοβαρές εκκρεμότητες διαφόρων κατηγοριών:
Συγκεκριμένα, αποκάλυψε χώρους που δεν μας αποδόθηκαν καθόλου ή μας αποδόθηκαν εν μέρει, (όπως οι κοινόχρηστοι χώροι απέναντι από το Κοινοτικό Κατάστημα ή απέναντι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο που έχουν αποδοθεί εν μέρει, ή ο χώρος του Πνευματικού Κέντρου που δεν έχει αποδοθεί καθόλου) συνολικής έκτασης 110 στρεμμάτων περίπου, άλλους που ενώ βρίσκονται στα όριά μας, εντούτοις έχουν αποδοθεί σε άλλο Δήμο (όπως τα Αμπελάκια που έχουν αποδοθεί στο Δήμο Ν. Μάκρης), άλλους πάλι που ενώ δηλώθηκαν βάσει χρησικτησίας, όμως μας αποδόθηκαν μόνον μερικώς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ, το κτήριο του Κοινοτικού Καταστήματος Διονύσου, που μας έχει αποδοθεί μόνον το μισό ενώ το υπόλοιπο στην Εθνική Τράπεζα, παρόλο που ανεγέρθηκε σε όλη του την έκταση ταυτόχρονα. Τέλος υπάρχει η εκκρεμότητα των 43 στρεμμάτων του ΤΥΠΕΤ που πρέπει να μας αποδοθούν. Για όλους αυτούς τους χώρους έχει ξεκινήσει μια τεράστια προσπάθεια κατοχύρωσής τους. Έχουν συνταχθεί διαγράμματα εφαρμογής ενώ έχει υπογραφεί σύμβαση -πλαίσιο για διοικητική και νομική συνδρομή. Εντός των προσεχών ημερών ξεκινούν οι σχετικές διαδικασίες.
Ο.Δ.: Ειδικά με το θέμα του ΤΥΠΕΤ, που αναφέρατε, τι γίνεται;
Γ.Φ.: Δουλέψαμε συστηματικά και γι’ αυτό. Πρώτα όμως να υπενθυμίσω το ιστορικό: Το Ταμείο Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας, αγόρασε έκταση ορισμένων οικοδομικών τετραγώνων του Ρυμοτομικού Σχεδίου (Ρ.Σ.) του 1928, για τη δημιουργία κατασκήνωσης. Για το σκοπό αυτό το 1968, με Βασιλικό Διάταγμα, τροποποιήθηκε το Ρ.Σ., καταργήθηκαν τα αγορασθέντα οικοδομικά τετράγωνα (Ο.Τ.) και δημιουργήθηκε ένα ενιαίο με την εν λόγω χρήση. Μαζί καταργήθηκαν και οι προβλεπόμενοι κοινόχρηστοι – κοινωφελείς χώροι για δρόμους, πλατεία, σχολείο και Αστυνομικό Σταθμό, οι οποίοι όμως ανήκαν στην Κοινότητα και έπρεπε να της αποδοθούν. Γι’ αυτό η Κοινότητα προχώρησε κατά σειρά, σε πράξη αναλογισμού για να προσδιορισθούν οι προς απόδοση χώροι των 43 στρ, στη συνέχεια το 2006 στα δικαστήρια, για να κατοχυρωθούν τελικά αυτά τα στρέμματα, με αμετάκλητη Απόφαση Αρείου Πάγου, καθώς και η τιμή μονάδας, για τη σχετική αποζημίωση του Δήμου. Όταν αυτά τελείωσαν το 2011, το ΤΥΠΕΤ δεν διέθετε τα χρήματα για την αποζημίωση του Δήμου, κι έτσι έκτοτε ξεκίνησε η διεκδίκησή μας της έκτασης των 43 στρεμμάτων.
Ο.Δ.: Η οποία όμως έχει εν πολλοίς βαλτώσει.
Γ.Φ.: Στην πρώτη λοιπόν Διοίκηση Καλαφατέλη, προσδιορίστηκαν τρεις θέσεις όπου μπορούσαν να αποδοθούν τα 43 στρέμματα έτσι που να μην παρακωλύεται η λειτουργία της κατασκήνωσης. Το Υπουργείο ζήτησε σχετικό διάγραμμα εφαρμογής, ως βάση για το απαραίτητο Προεδρικό Διάταγμα τροποποίησης του Ρ.Σ. που θα καθόριζε πού θα βρίσκονταν τα 43 στρέμματα. Η διαδικασία αυτή σταμάτησε όταν ανέλαβε η Διοίκηση Ζαμάνη και 5 χρόνια κύλησαν άπρακτα. Με τη νέα Δημοτική Αρχή, η πρώτη συνάντησή μας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, με το Δήμαρχο παρόντα, αφορούσε στο θέμα αυτό. Έτσι συνεχίσαμε από εκεί που είχαμε σταματήσει το 2014, με τη συμπλήρωση του σχετικού φακέλου. Αναζητώντας τότε τα κτηματολογικά στοιχεία, μας περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη: Αποδόθηκαν από το Κτηματολόγιο, στο μεν ΤΥΠΕΤ τα οικοδομικά τετράγωνα του Ρ.Σ. του 1928, στον δε Δήμο οι δρόμοι καθώς και οι χώροι για σχολείο, πλατεία και αστυνομικό σταθμό. Δηλαδή το Κτηματολόγιο ενήργησε εντελώς λανθασμένα, λαμβάνοντας υπόψη το καταργημένο Ρ.Σ. του 1928 και όχι το ισχύον Ρ.Σ. του 1968. Πρόκειται για εσκεμμένη ενέργεια – προάγγελο πρόθεσης οικοπεδοποίησης που μας βρίσκει ως Δημοτική Αρχή, εντελώς αντίθετους.
Με την ευκαιρία ξεκαθαρίζω πως αν εκδηλωθεί τέτοιου είδους ενέργεια, η αντίδρασή μας θα είναι άμεση με απόφαση για την κήρυξη όλου του χώρου ως Κοινόχρηστου. Φυσικά, δεν έχουμε αντίρρηση για την κατασκήνωση, όσο αυτή λειτουργεί. Το μόνο πρόβλημά μας, σήμερα, είναι η απόδοση των 43 στρεμμάτων.
Για να επανέλθω στις ενέργειές μας. Καταρτίσαμε λοιπόν τοπογραφική μελέτη – διάγραμμα εφαρμογής, που παραλάβαμε αν θυμάστε σε πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, ενώ είμαστε αυτή την ώρα σε συζήτηση με το Κτηματολογικό Γραφείο Μαραθώνα, για επίλυση του προβλήματος με την διοικητική διαδικασία προδήλου σφάλματος.
Ο.Δ.: Από όσα ήδη είπατε, προκύπτει ότι εκτάσεις αρκετών στρεμμάτων περιμένουν την τακτοποίησή τους. Πώς μπορεί ο Δήμος να τις αξιοποιήσει, όταν περιέλθουν στην κυριότητά του;
Γ.Φ.: Θα πρέπει εδώ να πω ότι εκτός από τα διεκδικούμενα υπάρχουν μεγάλοι χώροι έκτασης πάνω από 2 στρέμματα, καθώς και αρκετοί μικρότεροι των δύο στρεμμάτων, που μας έχουν αποδοθεί.
Πού στοχεύουμε λοιπόν; Κατ’ αρχήν να διευκρινίσω, ότι γενικά οι κοινόχρηστοι χώροι μας που βρίσκονται μέσα σε Ρυμοτομικά Σχέδια, επειδή προέρχονται από δάση χαλεπίου πεύκης, τελούν σε καθεστώς εποπτείας από το Δασαρχείο. Ο τρόπος αξιοποίησής τους καθορίζεται από Υπουργική Απόφαση, η οποία δίνει σημαντικές δυνατότητες ανάλογα και με το μέγεθος του χώρου, αφού όμως προηγηθεί η εκπόνηση διαχειριστικής μελέτης και η υποβολή της στο Δασαρχείο για έγκριση. Αυτό λοιπόν θα είναι το επόμενο βήμα μας. Ειδικά για τους μικρούς χώρους, σχεδιάζουμε παρεμβάσεις – τα λεγόμενα πάρκα τσέπης. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη 5 από αυτά, πιλοτικού χαρακτήρα σε διάφορες Κοινότητες. Κοντολογίς, το όραμά μας είναι, να έχουμε κοινόχρηστους χώρους, κατοχυρωμένους και αξιοποιημένους.
Ο.Δ.: Και με τις Κοινότητες που στερούνται Ρυμοτομικού Σχεδίου τι γίνεται;
Γ.Φ.: Οι εκκρεμότητες είναι πολλές, και στους οικισμούς που στερούνται Ρυμοτομικών Σχεδίων. Για παράδειγμα έχουμε δικά μας ακίνητα μέσα στις εκτάσεις των βιομηχανιών, BIC στην περιοχή της Άνοιξης και ΔΕΛΤΑ στην περιοχή Αγίου Στεφάνου, βέβαια και αλλού. Γενικά έχουμε προβλήματα σε όλες τις Κοινότητες. Τα λιγότερα υπάρχουν στο Κρυονέρι, λόγω του τρόπου με τον οποίο πολεοδομήθηκε. Ακόμη όμως και εκεί ενεργούμε, όπως για παράδειγμα πρόσφατα σε έκταση εντός του χώρου του ΑΔΜΗΕ.
Ο.Δ.: Να σταθούμε λίγο περισσότερο στο πρώτο Σχέδιο του Διονύσου, του 1928, που τοπικά αποκαλείται και “αιωνόβιο δάσος”. Εκεί ποια είναι η θέση της Δημοτικής Αρχής;
Γ.Φ.: Πρόκειται για ανενεργό Σχέδιο για περίπου ένα αιώνα, μέσα σε πραγματικά αιωνόβιο πευκοδάσος έκτασης 414 στρ. ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας. Άποψη της Δημοτικής μας Αρχής, χωρίς να αμφισβητούμε την κυριότητα της Τράπεζας, είναι ότι η νομολογία που έχει προκύψει δεν επιτρέπει την οικοδόμηση της έκτασης αυτής. Προκειμένου λοιπόν, να αξιοποιηθεί αυτό το σπουδαίο δασικό τμήμα ως Κοινόχρηστος χώρος – άλσος, έχουμε προτείνει, μέσω της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, η Τράπεζα να πάρει ίσης αξίας περιουσία αλλού.
Στην περίπτωση αυτή, το “αιωνόβιο δάσος», μπορεί να ενοποιηθεί με τους εν επαφή διεκδικούμενους χώρους στους οποίους προαναφέρθηκα, αλλά και άλλους όπως το Κόκκινο Χωράφι – ιδιωτικό δάσος, έκτασης 300 στρ., στη Δροσιά – αλλά και το κοντινό ΣΑΑΚ – Δημόσιο Δάσος 130 στρ., στην Άνοιξη. Τότε όλα αυτά μαζί μπορούν να αποτελέσουν το μεγαλύτερο Άλσος του Λεκανοπεδίου, που την ορθολογική διαχείρισή του μπορεί να αναλάβει φορέας μεικτής οικονομίας.
Ο.Δ.: Τη λύση αυτή για το “αιωνόβιο δάσος”, την έχετε συζητήσει με την άλλη πλευρά; Έχουν πραγματοποιηθεί συναντήσεις με την Τράπεζα;
Γ.Φ.: Όχι εκτενώς. Οι συναντήσεις μας με την Τράπεζα, αφορούν στην υποχρέωσή της για τον καθαρισμό του Δάσους, που από πέρυσι γίνεται κανονικά. Να πω όμως, ότι έχουμε εκφράσει αυτή την σκέψη μας σε συναντήσεις με κυβερνητικούς παράγοντες, που επιφυλάχθηκαν να την εξετάσουν.
Ο.Δ.: Μένοντας στην ίδια περιοχή, πριν από κάμποσο καιρό χάσαμε το οικόπεδο στο οποίο στεγάζεται μεν ακόμη το 1ο Νηπιαγωγείο αλλά το οποίο έχει αποδοθεί σε ιδιώτες με χρησικτησία, σε μια υπόθεση που ο Δήμος ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος απών.
Γ.Φ.: Είναι αλήθεια αυτή η διαπίστωσή σας. Στην δίκη μεταξύ των ιδιωτών και του ΟΣΚ, ο Δήμος δεν κλήθηκε και η προηγούμενη Δημοτική Αρχή ειδοποιήθηκε κατόπιν εορτής, όταν είχε πλέον εκλείψει και ο χρόνος, μέσα στον οποίο θα μπορούσε να ασκηθεί αναίρεση.
Ο.Δ.: Δηλαδή το Νηπιαγωγείο συνεχίζει να λειτουργεί στον ίδιο χώρο, και ο Δήμος πληρώνει πλέον ενοίκια στους ιδιοκτήτες;
Γ.Φ.: Δεν πληρώνουμε εμείς, για την ώρα. Η ΚΤΥΠ – διάδοχος Φορέας του ΟΣΚ- αφού έχασε τη δίκη, μας θυμήθηκε τώρα, ασκώντας μας αγωγή για τα ενοίκια, την οποία ακολούθησε βέβαια, δική μας σκληρή απάντηση. Προς το παρόν, το Νηπιαγωγείο θα παραμείνει εκεί, μέχρι να κάνουμε την τροποποίηση του Σχεδίου στο χώρο που έχει παραχωρηθεί στην παλιά Κοινότητα, στην περιοχή δίπλα στο νέο Λύκειο, για την ανέγερση Βρεφονηπιακού Σταθμού. Η τροποποίηση αυτή μπορεί να γίνει, αφού η ανάγκη για Σταθμό καλύφθηκε με τη δωρεά Κουκουτσέα.
Ο.Δ.: Να περάσουμε τώρα στο θέμα των λατομείων που σας έχει ήδη απασχολήσει πολύ. Ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του Δήμου;
Γ.Φ. : Όπως γνωρίζετε, αγωνιστήκαμε αποφασιστικά μαζί με τη Διαπαραταξιακή Επιτροπή για την μη εγκατάσταση νέων Λατομείων στο Πεντελικό Όρος, με βασική θέση ότι δεν πρόκειται για λειτουργούντα, όπως επιχειρείτο να παρουσιασθεί, αλλά για νέα λατομεία, η λειτουργία των οποίων δεν είναι επιτρεπτή από το Ρυθμιστικό Σχέδιο των Αθηνών αλλά και τον αρχαιολογικό νόμο. Στόχος μας πάντα, το Πεντελικό να αξιοποιηθεί ήπια, ως πνεύμονας ζωής και χώρος πολιτιστικής και ιστορικής αναφοράς.
Μέχρι σήμερα, πετύχαμε να αρχειοθετηθούν οι 4 κατατεθείσες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, με αποτέλεσμα να μείνουν ανενεργές οι αντίστοιχες αιτήσεις αδειοδοτήσεων ερευνών. Πρόσφατα εξασφαλίσαμε, από όλο το πολιτικό φάσμα και της Κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένης, την αποδοχή ότι δεν επιτρέπεται η νόμιμη λειτουργία νέων λατομείων στο Πεντελικό. Επιπρόσθετα μάλιστα, για να μην αναστατώνεται χωρίς λόγο η τοπική κοινωνία, υπήρξε στη Βουλή κυβερνητική δέσμευση για την προώθηση μεταβατικής διάταξης που θα διασφαλίζει ότι δεν θα επιτρέπεται ούτε καν η χορήγηση αδειών για σχετικές έρευνες. Σε αυτό το ζήτημα θα επικεντρωθούμε αυτή την περίοδο.
Καθιστούμε ξεκάθαρο ότι ο αγώνας μας θα πάει μέχρι τέλους, προκειμένου να απαλλαγεί οριστικά και αμετάκλητα η περιοχή μας από το βραχνά αυτό.
Ο.Δ.: Κύριε Φωτάκη, μετά από τριάμιση χρόνια, για ποια πράγματα δεν είστε ευχαριστημένος γιατί δεν πήγαν όπως τα υπολογίζατε;
Γ.Φ.: Θα εντοπιζόμουνα στο διοικητικό τομέα, αν και υπήρξαν οι δύσκολες συνθήκες που σας προανέφερα. Εκεί πρέπει να δώσουμε πολύ μεγάλο βάρος τη νέα τετραετία.
Ειδικότερα, αυτό που δεν καταφέραμε, ήταν να αποκεντρώσουμε λειτουργίες στις Κοινότητες και να τους εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης για την αντιμετώπιση μικρών καθημερινών προβλημάτων. Τώρα που και οι θεσμικές συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές, μετά και την επαναφορά του παλιού συστήματος εκλογής των Τοπικών Συμβουλίων, πρέπει να φανούμε πιο γενναίοι. Τα Συμβούλια να αποκτήσουν ένα μικρό τοπικό προϋπολογισμό, αλλά και παραπέρα ορισμένες αρμοδιότητες τοπικού χαρακτήρα.
Επίσης πρέπει να μεριμνήσουμε για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υποστελέχωσης των Υπηρεσιών μας.
Δεν μπορεί για παράδειγμα, να συνεχίζονται για πολύ, οι ελλείψεις σε αριθμό και ειδικότητες στην Τεχνική Υπηρεσία, (δεν υφίσταται, για παράδειγμα ειδικότητα, Χωροτάκτη – Πολεοδόμου, ή Περιβαλλοντολόγου), την ώρα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε σχετικά προβλήματα. Ευτυχώς που στη νέα θητεία θα διαθέτουμε ένα καλό εργαλείο- και μιλάω για τον Οργανισμό Εσωτερικών Υπηρεσιών, που με χίλιες δυσκολίες καταφέραμε και εγκρίναμε στο ΔΣ. Μπορεί να μην είναι ο άριστος, όπως προσωπικά θα επιθυμούσα, όμως είναι ένα εργαλείο σημαντικό για την κάλυψη αυτών των αναγκών.
Τέλος θα πρέπει να επανεξετάσουμε όλες τις διαδικασίες και να τις ψηφιοποιήσουμε. Αυτό από μόνο του δεν αρκεί, αφού θα πρέπει ταυτόχρονα και να τις απλοποιήσουμε.
Ο.Δ.: Και μια τελευταία ερώτηση. Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους συμπολίτες μας;
Γ.Φ.: Ο Δήμος Διονύσου βρίσκεται σε μια περιοχή με μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξή της, εφόσον αξιοποιηθούν: Θαυμάσια πευκοδάση, σημαντικοί ορεινοί όγκοι, εμβληματικοί χώροι όπως το Τατόι, πλούσιο πολιτιστικό απόθεμα, τη λίμνη Μαραθώνα, κλπ., καθώς επίσης και πολύ δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις.
Ταυτόχρονα όμως, ακριβώς λόγω της ταχύτατης ανάπτυξής του τα τελευταία 30 χρόνια, εμφανίζει τα μεγάλα ελλείμματα σε υποδομές και όχι μόνον, που ανέφερα παραπάνω.
Για την αξιοποίηση, λοιπόν, των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, αλλά και την κάλυψη των ελλειμμάτων, χρειάζεται όραμα, συστηματική δουλειά, επιμονή και υπομονή και επ΄ ουδενί λαϊκίστικες προσεγγίσεις.
Η Δημοτική μας Αρχή, απέδειξε ότι κινείται με συνέπεια σε αυτή την κατεύθυνση. Παρά τις πρωτόγνωρες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, κρίσιμα ζητήματα του τόπου, όπως το Χωροταξικό-οικιστικό, το περιουσιακό, η ολοκλήρωση των βασικών υποδομών με τη μεγάλη προίκα του ανεκτέλεστου των 107 εκατ., έχουν δρομολογηθεί. Γι’ αυτό και πρέπει- και είναι το κυριότερο- να επιδιώξουμε την επίλυσή τους μέσα στην επόμενη 4ετία.
Απευθυνόμαστε λοιπόν σήμερα στους συμπολίτες μας για να τους ζητήσουμε να μας ξαναστηρίξουν, προκειμένου να ολοκληρώσουμε το έργο μας. Εμείς που το σχεδιάσαμε και το προγραμματίσαμε, είναι λογικό να γνωρίζουμε πώς θα το υλοποιήσουμε σίγουρα και καλύτερα, συμπληρώνοντάς το, παράλληλα, όπου απαιτηθεί.
Δεν υπάρχει λοιπόν χρόνος ούτε για χάσιμο ούτε για πειραματισμούς, το επιβάλλει το συμφέρον του τόπου.
Ο.Δ.: Κύριε Φωτάκη, σας ευχαριστώ.
Γ.Φ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ!
