Την ώρα που σε 386 σημεία σε όλον τον κόσμο εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έδιναν χτες, 28 Φεβρουαρίου, το ραντεβού της μνήμης και της οργής, στο Σταθμό του Αγίου Στεφάνου, στο Δήμο Διονύσου, μια έφηβη, μια μαθήτρια, έλεγε τα παρακάτω λόγια:
Ήρθαμε σήμερα εδώ για να θυμηθούμε όσα η εξουσία θέλει να κρύψει. Στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 στα Τέμπη ένα τρένο γεμάτο ζωές, γεμάτο όνειρα, συγκρούστηκε μετωπικά με την αδιαφορία, την ανευθυνότητα, την εγκληματική αμέλεια αυτών που κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα μας, τις ζωές όλων μας.
Δεν ήταν ατύχημα. Ήταν έγκλημα.
Ήταν το αποτέλεσμα της αδιαφορίας για την ασφάλεια, της κερδοσκοπίας πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Ήταν η τραγική συνέπεια ενός κράτους που μας αντιμετωπίζει σαν αριθμούς, όχι σαν ανθρώπους.
Βρισκόμαστε εδώ σήμερα γιατί δεν θα επιτρέψουμε αυτό το έγκλημα να ξεχαστεί. Γιατί δεν θέλουμε να μεγαλώσουμε σε μια χώρα όπου οι νεκροί γίνονται στατιστικά στοιχεία και οι ένοχοι μένουν ατιμώρητοι. Γιατί εμείς, η νέα γενιά, αρνούμαστε να δεχτούμε μια πραγματικότητα όπου οι ζωές μας κοστολογούνται και θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους.
Μας λένε να προχωρήσουμε. Να πάμε παρακάτω. Αλλά πώς να πάμε παρακάτω όταν η αλήθεια είναι θαμμένη κάτω από συντρίμμια; Πώς να συνεχίσουμε όταν βλέπουμε μανάδες να θρηνούν; Όταν ακούμε τις φωνές αυτών που δεν πρόλαβαν να σωθούν; Πώς να σωπάσουμε όταν ξέρουμε πως αύριο μπορεί να είμαστε εμείς οι επόμενοι;
Τι απαιτούμε; Να αποδοθεί δικαιοσύνη. Όχι συγκάλυψη. Όχι ψεύτικες υποσχέσεις. Αλλά πραγματικές ευθύνες στους πραγματικούς ενόχους. Να ακούσουν τη φωνή μας. Γιατί δεν θα δεχτούμε να είμαστε η γενιά που μόνο θρηνεί.
Σήμερα δεν είμαστε εδώ για μας. Είμαστε εδώ για όσους δεν πρόλαβαν να φτάσουν στον προορισμό τους. Είμαστε εδώ για τις 57 ψυχές που χάθηκαν άδικα. Για τις 57 οικογένειες που κλείσανε τα σπίτια τους.
Δεν ξεχνάμε.
Δεν συγχωρούμε.
Δεν σταματάμε.
Η οργή μας θα γίνει φωνή. Και η φωνή μας θα γίνει αλλαγή.
Γιατί αν δεν αγωνιστούμε εμείς, τότε ποιος θα το κάνει;
Αντί για άλλα λόγια οι φωτογραφίες από τη συγκέντρωση στο Σταθμό του τρένου που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Εμπορικού Συλλόγου Διονύσου:
Και αντί για επίλογος, τα λόγια μιας άλλης μαθήτριας:
“Αυτή η 28η είναι το δικό μας ΟΧΙ”.
