Πριν από λίγες ημέρες συνεδρίασε η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Διονύσου στην οποία Πρόεδρος είναι ο Αντιδήμαρχος Οικονομικής Διαχείρισης Ν. Πέππας. Στην ίδια Επιτροπή μέλος είναι και ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Α. Πασιπουλαρίδης. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι δυο τους αντιπαρατέθηκαν λεκτικά, αλλά ήταν σίγουρα από τις σφοδρότερες, για το ίδιο θέμα: Ο κ. Πασιπουλαρίδης απαξίωσε το συνάδελφό του Αντιδήμαρχο, ζητώντας του επιτακτικά να παρουσιάσει το πτυχίο του- αν έχει.
Το παραπάνω περιστατικό (ξανα)θέτει επί τάπητος και προς συζήτηση το ζήτημα του «ποιος κάνει για ποια θέση, πώς επιλέγεται και από ποιον».
Πιο συγκεκριμένα: Με ποια κριτήρια επιλέγεται κάποιος για μια θέση πολιτικής ευθύνης και πώς ελέγχεται (εκ των προτέρων) η επάρκειά του;
Ειδικώς για τα οικονομικά θέματα, και ειδικότερα στη σημερινή συγκυρία, μια πολιτικά σωστή διαχείριση, εν πολλοίς διευκολύνεται αν συνοδεύεται από εξειδικευμένες γνώσεις του πολιτικού προϊσταμένου, δηλαδή του υπεύθυνου Αντιδημάρχου.
Η επιστημονική επάρκεια, αν δεν υπάρχει, σε πλείστες περιπτώσεις μπορεί να ισοσταθμισθεί από προηγούμενη εμπειρία και τριβή σε θέσεις αντίστοιχης ευθύνης.
Και βέβαια, εκτός από τις γνώσεις και την εμπειρία, απαιτούνται και οι κατάλληλες δεξιότητες. Πόσο καλά μπορεί το πολιτικό πρόσωπο να επικοινωνεί με τους υπηρεσιακούς παράγοντες; Μπορεί να τους εμψυχώνει ή περιορίζεται στο να τους φοβίζει και μερικές φορές ακόμα και να τους απειλεί;
Το προσωπικό το ίδιο, το ανθρώπινο δυναμικό, που στελεχώνει την υπηρεσία είναι ένας επίσης παράγοντας που παίζει σημαντικότατο ρόλο στην επιτυχία- ή την αποτυχία- της θητείας του πολιτικού προϊστάμενου. Έχουν την απαραίτητη επάρκεια σε γνώση και φαντασία ώστε να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Και τέλος, γίνεται ουσιαστικός απολογισμός της υπηρεσίας και του προϊσταμένου για το έργο που- πιστεύει και ο ίδιος ότι – έχει παραχθεί;
Τα παραπάνω εργαλεία ελέγχου και κριτικής της Διοίκησης, ο κ. Πασιπουλαρίδης τα χειρίζεται με εξαιρετική μαεστρία, πρακτική που εντούτοις σβήστηκε με μια μονοκοντυλιά από την επίθεση «επί του προσωπικού» στον Αντιδήμαρχο Οικονομικής Διαχείρισης και τον περιορισμό της αντιπαράθεσης στα πιστοποιητικά σπουδών.
Θυμίζοντάς μας τον «αγανακτισμένο πολίτη» (με πολλά πτυχία είναι αλήθεια) που πριν λίγο καιρό στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής είχε απαξιώσει με τον πλέον προσβλητικό τρόπο τρεις τοπικούς συμβούλους της Δημοτικής Κοινότητας Διονύσου, ως ανίκανους να ασχοληθούν με τα προβλήματα της πόλης τους γιατί (όπως είπε) «τι προσόντα έχουν για να κρίνουν ένα τόσο σημαντικό ζήτημα;»!