Είναι ίσως ο πλέον αμφιλεγόμενος Αντιδήμαρχος της παρούσας Δημοτικής Αρχής, Ο ίδιος υποστήριξε προ καιρού στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι έχει δεχθεί τόση ειρωνεία που δεν θα φανταζόταν ποτέ στην καριέρα του. Ο Ευ. Λυρούδιας, Αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών, Χωροταξίας και Πολεοδομίας- μέχρι στιγμής, γιατί οι φήμες που μιλούν για αντικατάστασή του στο τέλος Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο του δημοτικού “ανασχηματισμού”, πυκνώνουν- μίλησε στην Οδό Διονύσου για τον απολογισμό του έργου του, ανακοίνωσε νέες προτάσεις για έργα που υπέβαλε προς την Περιφέρεια, δυο αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς- για το Διόνυσο και τη Σταμάτα- , παραδέχτηκε πως πολλά καθυστέρησαν λόγω της υποστελέχωσης των Υπηρεσιών του Δήμου, ενώ ήταν κάθετος για όσους διαφωνούν σε θέματα αρχής με τη Διοίκηση, αλλά παραμένουν στην παράταξη:
Ευάγγελος Λυρούδιας: Πας σπίτι σου. Δεν παραμένεις διαφωνώντας και κάνοντας πετροπόλεμο. Αυτά τα θεωρώ μη ορθά και μη χρηστά πολιτικά ήθη.
Οδός Διονύσου: Να το εκλάβω αυτό και σαν αιχμή για συναδέλφους σας που κάνουν αντάρτικο αλλά παραμένουν μέσα στην παράταξη;
Όχι. Θεωρώ ότι η ηθική της άσκησης της πολιτικής έχει απαραίτητη προϋπόθεση το να διαμορφώνεις και να συνδιαμορφώνεις την πολιτική και όταν διαφωνείς για θέματα αρχής πας σπίτι σου. Δεν πας απέναντι για να πετάς πέτρες- εντός παράταξης. Αυτό είναι ένα εγγενές πρόβλημα της Δημοκρατίας που οδηγεί πολλές φορές σε ανούσιο και ανώφελο αυταρχισμό. Καθυστερεί τις αποφάσεις, καθυστερεί την υλοποίηση των προγραμματικών στόχων, χωρίς να είναι εμφανής ή να δικαιολογείται η διαφοροποίηση.
Ο. Δ.: Αυτό νομίζετε πως καθρεφτίζεται και σε τοπικό επίπεδο;
Θεωρώ ότι ο αυταρχισμός είναι ένα ελάττωμα του συστήματος διακυβέρνησης. Πολλές φορές- και το έχω δηλώσει κατά καιρούς από άλλες δημόσιες θέσεις που είχα- για να επιτευχθεί ένα ουσιαστικό δημοκρατικό βήμα που το αποδέχονται εκ των υστέρων όλοι ως χρήσιμο και απαραίτητο απαιτούνται μικρά αυταρχικά βήματα. Τα οποία ουσιαστικά είναι αποφασιστικά. Για να ξαναγυρίσω στο αρχικό ερώτημα, η θητεία μου λήγει στα δυόμιση χρόνια. Παραμένοντας στην παράταξη, ή όπως μου αρέσει να το λέω, στην ομάδα της Διοίκησης, από οποιαδήποτε θέση- εφόσον παραμένω εν ενεργεία εκπρόσωπος του Δήμου Διονύσου- θα δώσω ό, τι καλύτερο μπορώ από τον εαυτό μου.
Ο. Δ.: Στην προ διετίας συνέντευξή σας στην Οδό Διονύσου είχατε θίξει μια σειρά ζητημάτων τα οποία αποτελούσαν στόχους για τη θητεία σας: Το ευρωπαϊκό κεκτημένο να έρθει στο Δήμο Διονύσου, αναφορικά με διαδικασίες και νοοτροπίες- το οικιστικό- την αποχέτευση- μια σειρά αρχιτεκτονικών διαγωνισμών είτε για τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό της πόλης είτε για τη Δημοτική Κοινότητα Διονύσου. Τώρα λοιπόν που θεωρητικά λήγει η θητεία σας ποια από αυτά προσπαθήσατε, ποια καταφέρατε και ποια όχι;
Εκ χαρακτήρος, δεν είμαι ποτέ ικανοποιημένος από τον εαυτό μου. Εκ των πραγμάτων, τα περισσότερα από όσα είχα τότε αναφέρει έχουν απολύτως επιτυχώς προχωρήσει. Η αποχέτευση είναι ένας άθλος- το πώς έχει προχωρήσει. Οι 10-12 δημοπρασίες που έχουν γίνει είναι απολύτως επιτυχημένες- και μην ακούτε τις αντιπολιτευτικές κορόνες εντός Δημοτικού Συμβουλίου. Θα σας φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Σήμερα, αυτή τη στιγμή που κουβεντιάζουμε, κατασκευάζεται η οδός Εργασίας στον Άγ. Στέφανο, που έχει συζητηθεί και ξανασυζητηθεί, αλλά δεν είχε υλοποιηθεί και ήταν προγραμματισμένη να γίνει με δεκάδες κυβικά μπετόν αλλά τελικά γίνεται με σαρζανέτια, δηλαδή συρματοκιβώτια. Αυτή είναι η οικολογική προσέγγιση- και μάλιστα μια ομάδα πολιτών μάς είχε κατηγορήσει ότι ο αγνωστικισμός της εκάστοτε εξουσίας αγνοεί την ύπαρξη σαρζανετιών. Σε τέτοιου είδους διάλογο δεν μπαίνω, προτιμώ να απαντώ με έργα. Η αντιστήριξη στην οδό Εργασίας σήμερα βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο και γίνεται με σαρζανέτια, αντί για στοιχεία αντιστήριξης με τσιμέντο που δεν θεωρούνται οικολογικά, δεν θεωρούνται αναστρέψιμα, δεν θεωρούνται σύγχρονος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Εμείς ακολουθήσαμε απολύτως οικολογική προσέγγιση για την οποία είμαι πολύ υπερήφανος γιατί άκουσα θετικά σχόλια “επιτέλους ένας άνθρωπος που το ξεκίνησε και το τελειώνει”. Αυτά τα βήματα δεν χρειάζεται να τα διαφημίζεις- θα προσπαθήσεις να τα αξιοποιήσεις πολιτικά στο τελικό στάδιο μιας πολιτικής αντιπαράθεσης για να αποδείξεις ότι έκανες μια σοβαρή προσπάθεια. Αλλά και δευτερεύοντα έργα γίνονται, παρά τα όσα λέγονται: Η τήρηση των προδιαγραφών στις ασφαλτοστρώσεις, εκτεταμένες ή μικρές, τηρούνται υποδειγματικά από τις Τεχνικές Υπηρεσίες και καλείται οποιοσδήποτε να το διαπιστώσει. Η Τεχνική Υπηρεσία δεν μπορεί να κάνει εκπτώσεις στην εκτέλεση των έργων- και βοηθάει και η συνεχής αμφισβήτηση γιατί κρατάει τον κόσμο σε εγρήγορση να κάνει το καθήκον του.
“Οι οραματικοί στόχοι έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα”
Ο. Δ.: Είχατε μιλήσει στο παρελθόν για μια σειρά αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, ανάμεσα σε νέους αρχιτέκτονες, σε επίπεδο Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων, καθώς και για την ανάδειξη του χαρακτήρα της Δημοτικής Κοινότητας Διονύσου. Σε ποιο στάδιο βρίσκονται ως οραματικοί στόχοι;
Οι στόχοι αυτοί δεν έχουν εγκαταλειφθεί. Θεώρησα όμως ότι είναι δεύτερης προτεραιότητας, μετά από συμφωνία και με το Δήμαρχο. Αυτό το οραματικό κομμάτι και η ειδικότερη ενασχόλησή μου με το Διόνυσο και την προβολή των θεμάτων του, που- λόγω του αρχαιολογικού χώρου- διαθέτει τις πλέον ευοίωνες προοπτικές για την ανάδειξη της ιστορίας του τόπου, έχει μετατεθεί σε δεύτερη φάση στο έργο το συνολικό της παράταξης προς τον τόπο. Γιατί υπάρχει ένας αρχιτέκτονας στο Δήμο, στην Τεχνική Υπηρεσία, ο οποίος έχει επιφορτιστεί με πάρα πολλά έργα αρχιτέκτονος. Οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί θα ήθελαν έναν ανεξάρτητο αρχιτέκτονα να ασχολείται επί μονίμου βάσεως για ένα εξάμηνο. Επιπλέον στην Τεχνική Υπηρεσία, εκτός από την πολυδιάσπαση του αντικειμένου, έχουμε και μεγάλη διαρροή υπαλλήλων- κάποιοι πήγαν στην Πολεοδομία, άλλοι έφυγαν στο εξωτερικό, είχαμε και παραιτήσεις, έτσι υπάρχει υποστελέχωση. Κάποιες φορές σηκώνω τους τόνους στο Δημοτικό Συμβούλιο για την υπεράσπιση της Τεχνικής Υπηρεσίας και σας διαβεβαιώ πως δεν το κάνω για συντεχνιακούς λόγους. Αλλά γιατί οι μηχανικοί θεωρώ ότι υπερβάλλουν εαυτούς μακράν του μέσου όρου του μηχανικού του δημόσιου τομέα και πλησιάζουν τις αποδόσεις του ιδωτικού τομέα. Ουδείς γνωρίζει- και γι’ αυτό κατηγορώ την ελληνική παιδεία και κοινωνία- την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Όλα αυτά τα χρηματοδοτούμενα έργα απαιτούν τεράστια γραφειοκρατία. Ειδικά όταν από την παραγωγική περίοδο, και με πολυδιασπασμένο αντικείμενο, φεύγουν μεγάλα χρονικά διαστήματα- οι μήνες στο τέλος της χρονιάς, το καλοκαίρι, οι γιορτές Χριστουγέννων και Πάσχα. Επιμένω πως η Τεχνική Υπηρεσία καλώς εργάζεται, κακώς δεν έχει στελεχωθεί για να μπορέσει να αυξήσει την παραγωγικότητά της και προς άλλους τομείς. Οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί έμειναν πίσω. Η πρώτη μου πρόταση ήταν η Έξυπνη και Πράσινη Πόλη του Αύριο για το Δήμο. Όταν όμως έχεις 10 μέτωπα αποχέτευσης, ποιος θα κάτσει να ασχοληθεί να σου φτιάξει τους φακέλους; Στη γραμματειακή υποστήριξη της Τεχνικής Υπηρεσίας ήταν δυο άτομα και βοηθό, που συρρικνώθηκαν σε ένα άτομο, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, που τα διεκπεραιώνει όλα. Έτσι όλα τα οραματικά μου σχέδια, που ήθελαν την υποστήριξη υπαλλήλου με πανεπιστημιακή εκπαίδευση, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.
Ο. Δ.: Συνεπώς θεωρείτε ότι είτε η υποστελέχωση της Υπηρεσίας είτε έργα της καθημερινότητας μετέθεσαν τον οραματικό σχεδιασμό;
Ακριβώς. Το τοποθέτησε σε ύστερο χρόνο. Και αυτό συνδυάστηκε και συνδυάζεται με την διαχείριση του πολιτικού προβλήματος μιας Δημοτικής Αρχής. Εννοώ πως δεν τα κάνεις όλα την ίδια στιγμή. Τα ιεραρχείς ούτως ώστε και ο κόσμος να τα αφομοιώνει. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο κόσμος όταν είχε πρωτοεγκατασταθεί η αποχέτευση είχε τεράστιες αντιδράσεις για την ενόχληση. Αυτές οι αντιδράσεις σήμερα έχουν κοπάσει.
“Η αποχέτευση είναι δημόσιο έργο με μεταβλητές παραμέτρους- όχι συνταγή μαγειρικής”
Ο. Δ.: Ας πάμε στα έργα- και να ξεκινήσουμε με την αποχέτευση και τις σημαντικές καθυστερήσεις που παρουσιάζονται στην πορεία του έργου.
Θα πρέπει να διακρίνω εδώ δυο έργα: Την αποχέτευση στη Δροσιά και το άλλο, το μεγάλο, έργο.
Γι’ αυτό το τελευταίο δεν πρέπει να πω ότι είμαι ικανοποιημένος- αλλά η αποχέτευση ξεκίνησε, έφτασε στα 10 μέτωπα και ευελπιστώ ότι θα ξανασυνεχίσει και τώρα με 10 μέτωπα. Όπως έχω πει επανειλημμένα στα Δημοτικά Συμβούλια, άλλο να λέμε πως “έχουμε μηδενική απορροφητικότητα” για να ακούει ο κόσμος και άλλο το αντικειμενικό γεγονός ότι η αποχέτευση είναι ένα δημόσιο έργο- και σαν τέτοιο δεν είναι συνταγή μαγειρικής. Είναι μεταβαλλόμενες παράμετροι οι οποίες πρέπει να συγκλίνουν και να συντονίζονται κάθε μέρα για να ελαχιστοποιείται το περιβαλλοντικό πρόβλημα και αποτύπωμα και να προχωράει το έργο. Παράλληλα απαιτείται και συντονισμός διάφορων υπηρεσιών- η ΕΥΔΑΠ για παράδειγμα, και η Αρχαιολογία που έχει αυτονομηθεί σαν μια ανεξάρτητη πια και μόνιμη παράμετρος στα έργα της περιοχής μας. Τα παραπάνω ήταν δύσκολο να συγκλίνουν και να συντονισθούν, αλλά είμαι υπερήφανος γιατί με τη βοήθεια των υπηρεσιών μας καταφέραμε και προχωράμε. Η σύγκρουση είναι πάντα εύκολη- δύσκολος παραμένει ο συντονισμός στην κατεύθυνση προς το τελικό αποτέλεσμα για την υλοποίηση ενός έργου. Δεν είναι τόσο απλό να έχεις 10 μέτωπα, όταν ήταν η εργολαβία σε πλήρη εξέλιξη, και να παρακολουθείς το καθένα. Θα μπορούσες να πεις πως είναι 10 χωριστά έργα. Και μπορεί να λέει ο καθένας, και η αντιπολίτευση, πως βρήκαμε έτοιμο έργο. Αλλά επί του πρακτέου κοιτάμε τι γίνεται. Εκπαιδευόμαστε κι εμείς με τις αντιδράσεις του κόσμου για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ο. Δ.: Αυτή τη στιγμή πόσα μέτωπα δουλεύουν στην αποχέτευση;
Σήμερα που κουβεντιάζουμε (σ.σ. 26 Ιανουαρίου) κανένα. Διότι είχαμε τα χιόνια που τους έδωσαν την άνεση να σταματήσουν τις εργασίες, και το οποίο είναι λογικό, είχαν προηγηθεί οι Γιορτές, μετά από τα χιόνια ήρθαν οι βροχές- και αυτό αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα. Αν όμως περάσετε από την οδό Μουσών, στο Διόνυσο, θα δείτε ότι έχουν αφιχθεί καινούργια φρεάτια. Οι χώροι προσωρινής απόθεσης εκεί έχουν γεμίσει με νέα υλικά και εξαρτήματα αποχέτευσης. Συν το αντικειμενικό γεγονός πως ο εργολάβος βάλλεται πανταχόθεν για δικούς του λόγους από τα ΜΜΕ, του είχε σταματήσει η χρηματοδότηση με συνέπεια να έχει σοβαρότατο πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο πάντως δεν αφορά το Δήμο. Θα έχετε υπόψη σας τις διαμαρτυρίες πως δεν πληρώνει τους υπεργολάβους και τους εργαζόμενους. Με το δεδομένο πως οι εργαζόμενοι στην εργολαβία αυτή είναι κατά βάση κάτοικοι της ευρύτερης εδώ περιοχής, δικοί μας άνθρωποι, φίλοι, ψηφοφόροι, ίσως να υπάρχει μια δόση υπερβολής αναφορικά με τις καθυστερήσεις, πάντα συγκριτικά με τον μέσο όρο της πιάτσας. Όχι ότι δικαιούται κάποιος να στερεί το αντίτιμο της εργασίας αυτού που δουλεύει, αλλά δυστυχώς βρισκόμαστε σε κρίση και η οικοδομή- αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι και ειλικρινείς- πάντοτε βασιζόταν στην έννοια της μεταχρονολογημένης επιταγής.
Ο. Δ.: Να σας ρωτήσω εδώ για ένα πρόβλημα, το οποίο κι εσείς αναγνωρίσατε στο Δημοτικό Συμβούλιο, και το οποίο έχει προκύψει με την πρακτική του εργολάβου να μην απομακρύνει τα μπάζα από τις εκσκαφές εντός 15νθημέρου, παρόλο που τούτο αποτελεί συμβατική του υποχρέωση. Έχει ασκηθεί από μέρους σας πίεση;
Υπάρχει ένας τεράστιος φάκελος από αυστηρότατη αλληλογραφία και πίεση μέχρι του σημείου να του στερηθεί το δικαίωμα να πληρώνει ο ίδιος τους εργαζόμενους. Εμείς είμαστε έτοιμοι και νομικά, με όλη τη νομική τεκμηρίωση, ώστε αν υπάρξει βάσιμη έννοια κακής πληρωμής και πρόβλημα σοβαρό, δεδομένου ότι οι πληρωμές προς τρίτους εκτελούνται με ευρωπαϊκά χρήματα, να διαχειριστεί ακόμη και το οικονομικό μέρος ο Δήμος. Άρα και σ’ αυτό ετοιμαστήκαμε.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου αγνώστου προελεύσεως υλικά κατεδαφίσεως απορρίπτονται σε σημεία που ο εργολάβος της αποχέτευσης ήδη έχει αποθέσει δικά του υπολείμματα. Οι δικοί μας άνθρωποι- και δεν είναι ρουφιανιά αυτό- καλύπτουν δικούς μας ανθρώπους. Δεν είναι δυνατόν να βρίσκουμε στο Κόκκινο Χωράφι μπάζα κατεδάφισης. Και δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ερχόταν κάποιος από το Πικέρμι ή από το Μενίδι να τα ρίξει εδώ. Είναι προφανώς κατεδαφίσεις που γίνονται στην ευρύτερη δική μας περιοχή από ασυνείδητους δικούς μας υπεργολάβους, που βρίσκουν την ευκαιρία να ρίξουν μπάζα στα μπάζα και στον ίδιο σωρό με αυτά της αποχέτευσης. Εδώ χρειάζεται μια αυξημένη κοινωνική ευθύνη. Ασφαλώς είναι υποχρέωση του Κράτους και της Αστυνομίας, αλλά είναι υποχρέωση και του πολίτη να διαφυλάξει το χώρο που αποτελεί την κοινή περιουσία μας.
Ο. Δ.: Όσον αφορά στο κομμάτι της Δροσιάς;
Αυτό το έργο θέλω να το τονίσω γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό, δηλαδή η ολοκλήρωση του έργου της αποχέτευσης στη Δροσιά, με τις συνδέσεις που γίνονται μέχρι στιγμής. Εμείς παραλάβαμε ένα δίκτυο. Το δίκτυο αυτό ήταν εγκαταλελειμμένο κατά 45%. Συνεπώς δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί ως εργολαβία εφόσον δεν είχε περάσει το 75%. Εμείς τα καταφέραμε με μια γραφειοκρατική διαδικασία, επειδή όταν πας και συζητήσεις σοβαρά με το κράτος και δεν κάνεις απλά μια διαμαρτυρία και επίθεση, μπορείς να συνεννοηθείς και να βρεις λύσεις. Κόψαμε λοιπόν το 55% ως ολοκληρωμένο έργο σε συνεργασία με την Περιφέρεια, ήρθε η ΕΥΔΑΠ, το παρέλαβε με τους δόκιμους τρόπους, βρήκε- αν δεν κάνω λάθος- 110 σημεία ελαττωματικά, ήρθε ο παλαιότερος εργολάβος- αυτός που τον κόψαμε, γιατί αν τον διώχναμε δεν θα είχαμε έργο- τα οποία επισκεύασε, ήρθε και πάλι η ΕΥΔΑΠ, ξαναέβαλε τις κάμερες και παρεδόθη το δίκτυο σε χρήση είναι λειτουργικό κι ήρθε ο νέος πλέον εργολάβος, που σε ανύποπτο χρόνο είχε αναλάβει, και πραγματοποιεί τις συνδέσεις. Θα πρέπει να επαναλάβω εδώ πως το υπόλοιπο 45% του έργου εντάχθηκε σε άλλο υποέργο σε συνεννόηση με το ΕΠΕΡΑΑ, ώστε να συμπληρωθεί το ποσόν των 5 εκατομμυρίων που είναι απαραίτητο για να ενταχθεί στα συγχρηματοδοτούμενα έργα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στις συνδέσεις βέβαια υπάρχουν προβλήματα, ασκούνται πιέσεις, ο καθένας θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να χρησιμοποιείς κριτήρια, δεν ξεκινάς από τη μια πλευρά να πας στην άλλη. Αυτή η μονοδιάστατη σκέψη μάς βασανίζει χρόνια. Αλλά ακούστε: Γιατί δεν θα προηγηθεί η πολυκατοικία, που έχει 30-40 διαμερίσματα, και παίρνει κάθε 5 μέρες ένα βυτίο, αλλά το σπίτι που έχει απορροφητικό- παράνομο βέβαια- βόθρο και δεν τον αδειάζει ποτέ; Επιπλέον μπαίνουν και κοινωνικά κριτήρια. Γι’ αυτό είσαι εδώ, για να κάνεις πολιτική και να ιεραρχείς. Αυτή είναι μια από τις βασικές δουλειές που γίνονται αυτές τις μέρες.
“Κατηγορηματικά δηλώνω πως είναι πάρα πολύ φτηνές αυτές οι Παιδικές Χαρές”
Ο. Δ.: Ας πάμε λίγο σ’ αυτό που ταλαιπώρησε το Δημοτικό Συμβούλιο τις προάλλες. δηλαδή στις Παιδικές Χαρές. Το έργο κόστισε από την αρχή πολύ, 600.000 ευρώ. Με την έκπτωση του εργολάβου πήγε περίπου στο μισό. Ένα χρόνο μετά από την υπογραφή της σύμβασης είναι έτοιμη και παραδίδεται, σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, μόνο η Παιδική Χαρά του Αγ. Στεφάνου. Ήδη υπάρχει καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της πρώτης- και μέχρι στιγμής της μόνης- Παιδικής Χαράς, ενώ “παλουκωμένη” είπατε ότι είναι αυτή της Δροσιάς. Θεωρείτε λοιπόν ότι η παράταση που δόθηκε πρόσφατα στον εργολάβο για 6 μήνες, μέχρι τον Απρίλιο, θα είναι επαρκής ώστε να παραδοθούν οι υπόλοιπες 5;
Υπάρχουν οι 7 Παιδικές Χαρές που καθυστέρησαν πάρα πολύ να δημοπρατηθούν επειδή αναπτύχθηκε μια φιλολογία ότι ήταν πολύ ακριβές. Φιλολογία επίσης αναπτύχθηκε για το αν έπρεπε να είναι προμήθεια ή έργο. Ουδείς μπήκε στον κόπο να εξηγήσει ποιο είναι το ποσοστό των έργων βάσης και υποδομής και ποιο το ποσοστό του κόστους για τα όργανα. Επιπλέον είχαμε να κάνουμε με έναν εργολάβο που έδωσε ένα παράλογα υψηλό ποσοστό έκπτωσης. Παράλληλα η Υπηρεσία του Δήμου αναζητούσε λύσεις με μεγάλη επιμέλεια για να σώσουμε το έργο, χρησιμοποιώντας νόμιμες φόρμουλες προσαρμογής. Σε όλα τα παραπάνω παίχτηκε το παιχνίδι της πολιτικής αντιπαράθεσης, στο οποίο δεν έκρινα σκόπιμο να βγω και να εξηγώ κάθε βήμα, γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται. Ενδιαφέρομαι για τον τελικό στόχο και όχι για να συνεγείρω τα πλήθη. Επιπλέον, όπως έγινε και με τον ΤΟΞΟΤΗ για την αποχέτευση, καλέσαμε τον ανάδοχο να φέρει τα απαιτούμενα πιστοποιητικά. Επί 8 μήνες ο ανάδοχος των Παιδικών Χαρών αρνείτο να προσκομίσει τα δικαιολογητικά, εξήντλησε όλα τα χρονικά περιθώρια και επέμενε πως θα πιστοποιήσει το έργο εκ των υστέρων. Αυτό εμπεριείχε τον κίνδυνο σαθρότητας του έργου- να κατασκευάσει το έργο, να μπουν τα παιδιά μέσα να παίξουν, όπως ακριβώς έγινε στα Γιάννενα, και να εκβιάσει μετά για την πιστοποίηση. Έτσι ήταν προσωπική δική μου πολιτική τακτική και απόφαση: Δεν δέχομαι εκπτώσεις στην ποιότητα και στην πιστοποίηση. Διότι θα ξεχαστεί η καθυστέρηση και η επιπολαιότητα, ο θάνατος όμως δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Κατηγορηματικά λοιπόν δηλώνω πως είναι πάρα πολύ φτηνές αυτές οι Παιδικές Χαρές. Όμως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όποιος κατασκευάζει ένα έργο είναι και υπεύθυνος για την ποιότητά του και για να παρέχει τις απαιτούμενες εγγυήσεις. Εδώ είναι το μεγάλο μυστικό για την καθυστέρηση. Επιπλέον θυμάστε πως είχα πει στο Δημοτικό Συμβούλιο πως ο ανάδοχος ουσιαστικά είναι ο μεσάζων ανάμεσα στον πιστοποιητή και στην εταιρεία που προμηθεύει τα όργανα. Η δική μας προσπάθεια στόχευε σε ένα ενδιάμεσο στάδιο διαμόρφωσης των παιδικών Χαρών- ανάμεσα στο παίζω στην ύπαιθρο και παίζω με ασφάλεια στην Παιδική Χαρά. Γι’αυτό είχα χρησιμοποιήσει την έκφραση “ασκεπές δωμάτιο”. Η αντίληψη που θέλει την Παιδική Χαρά να είναι ένας υπαίθριος χώρος με μια κούνια είναι εσφαλμένη και ξεπερασμένη πλήρως. Πρόκειται για βιομηχανικό προϊόν που τοποθετείται με ευθύνη κάποιας βιομηχανίας τηρουμένων των όρων υγιούς ανταγωνισμού προκειμένου τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια και οι ασφαλιστικές εταιρείες να αποζημιώνουν σε περίπτωση ατυχήματος. Άρα μιλάμε για ένα καινούργιο αντικείμενο, που προσπάθησα να το εξηγήσω και στο Δημοτικό Συμβούλιο, διότι ο μεν εργολάβος το βλέπει σαν δημόσιο έργο, ο προμηθευτής το βλέπει σαν μια πώληση, ο πιστοποιητής το βλέπει σαν ασφαλιστική εταιρεία που προβλέπει κάθε περίπτωση ατυχήματος, άρα μετά θα πρέπει να αποζημιώσει, και ο Δήμος το βλέπει σαν κοινωνική παροχή και υποχρέωσή του προς τους δημότες. Αρκετά πολύπλοκα όλα αυτά και απαίτησαν πολύ χρόνο. Τόμοι ολόκληροι με έγγραφα και πιστοποιητικά, μελετημένα από έμπειρους ανθρώπους και στη διάθεση όποιου το αμφισβητεί. Θυμάστε πως στο πρόσφατο παρελθόν αντίστοιχος διαγωνισμός είχε ακυρωθεί γιατί δεν τηρούσε τους όρους του υγιούς ανταγωνισμού. Και αυτό προσπαθήσαμε να το καλύψουμε ελεγκτικά, υποδεικνύοντας στον ανάδοχο πως υπάρχουν και άλλες εταιρείες με όργανα Παιδικών Χαρών που καλύπτουν τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Γι’ αυτό προκηρύξαμε εκ των προτέρων μελέτη για την πιστοποίηση της μελέτης, άρα κάθε σελίδα της μελέτης για την κατασκευή της παιδικής Χαράς είναι σφραγισμένη και πιστοποιημένη από διεθνή πιστοποιητή. Συνολικά τρεις πιστοποιητές ενεπλάκησαν: Ο πρώτος κατέγραψε τις Παιδικές Χαρές επί της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, ο δεύτερος ήταν άτυπος και με πρωτοβουλία δική μου πιστοποίησε τη μελέτη της μελέτης, και ο τρίτος του αναδόχου. Αυτός ήταν που, για να πιστοποιήσει, ζήτησε σταθερή υπόβαση, για να μην υπάρχουν καθιζήσεις στο έδαφος, και έτσι προέκυψε η ιστορία με την προμήθεια από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος επιπλέον μπετόν για τις Παιδικές Χαρές. Πρακτική συνήθης και νόμιμη, σύμφωνα και με υπουργικές διαβεβαιώσεις. Ακούστε: Υπάρχουν πάντα στοιχεία υπερβολής σ’ αυτά τα θέματα. Έτσι όμως οδηγούν στο να γίνει πιο υπεύθυνη η δουλειά από όλους.
“Σύνδεσμος με την κεντρική Διιοίκηση ο σύμβουλος για τους δασικούς χάρτες”
Ο. Δ.: Ας περάσουμε τώρα στο θέμα που καίει πολλές δεκάδες συμπολιτών και απασχόλησε και αυτό- και πιθανολογώ πως θα απασχολεί για καιρό- το Δήμο. Αναφέρομαι στους δασικούς χάρτες και στην τοποθέτηση τριών από τις παρατάξεις της μειοψηφίας στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, που επεσήμαναν πως δεν έστειλε η Πολεοδομία τους χάρτες, τους στείλατε εσείς, με πορτοκαλί όλα τα περιγράμματα, χωρίς να έχει ενημερωθεί ο σύμβουλος που προσλήφθηκε για το σκοπό αυτό. Η απάντηση του Δημάρχου ήταν “δεν επιβεβαιώνω- δεν διαψεύδω”. Τελικά τι έχει γίνει με το θέμα αυτό;
Κοιτάξτε. Μ’ αρέσει να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Τα θέματα αυτά τα έχω κατ’ επανάληψιν περιγράψει στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η ιδέα της ομόφωνης ή κατά πλειοψηφία απόφασης για τον χαρακτήρα τής κάθε περιοχής του Δήμου μας ήταν δική μου και έγινε αποδεκτή στη δημοτική ομάδα. Είπα πως δεν μπορεί να αναλάβει ένας άνθρωπος μόνος του να εκφράσει την πολιτική πρόθεση για τη χρήση γης- γιατί περί αυτού πρόκειται ουσιαστικά- μιας περιοχής, και καλό θα ήταν να προσφύγουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, για να λάβουμε μια ομόφωνη απόφαση, με την εγκυρότητα ενός συλλογικού οργάνου, η οποία να εκφράζει την απόσταση της περιοχής από το να είναι πολεοδομικά, οικιστικά, τελειωμένη. Να γνωρίζει δηλαδή τους όρους δόμησής της και να μην δολιχοδρομεί ανάμεσα σε δασικά, εγκρίσεις κ.λπ. Όταν έχει εκπονηθεί μια πολεοδομική μελέτη, έστω και αν έχει ακυρωθεί, σημαίνει πως η περιοχή είναι σε μια διαδρομή ολοκλήρωσης, που καταλήγει σε εξασφάλιση γης ώστε να δημιουργηθούν υποδομές, δηλαδή πολεοδομία, δηλαδή πολιτισμός. Για μας λοιπόν τα πράγματα είναι καθαρά: Οι περιοχές μας έχουν πορτοκαλί περιγράμματα, κάτι που εκφράστηκε με την πολιτική απόφαση, συνεπώς θεωρούμε πως το θέμα είναι πολεοδομικά πεπερασμένο, όπως άλλωστε είχε εκφρασθεί με το άρθρο 31 του νόμου 4280 του ’14 που καταργήθηκε. Μέσα στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε και η απάντηση του Δημάρχου.
Ο πρόσφατος νόμος είναι μια ενδεικτική διαδικασία προκειμένου να προχωρήσουμε σε επόμενες διαδικασίες. Δεν πρέπει να μας τρομάζει διότι δεν παράγει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά διαμορφώνει ένα βήμα επί του οποίου να γίνει η επόμενη συζήτηση. Γι’ αυτό και οι κωδικοί πρόσβασης στο Κτηματολόγιο δίδονται στο Δήμαρχο, που τα δίδει στον κατάλληλο για να τα αναρτήσει. Συνεπώς μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά πράγματα.
Ο. Δ.: Για να κατατεθούν στο Κτηματολόγιο τα περιγράμματα του κάθε Δήμου, δεν έπρεπε πρώτα να έχουν θεωρηθεί από την οικεία Πολεοδομία;
Όχι. Επαναλαμβάνω πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει νόμος που να παράγει συνέπειες και αποτελέσματα. Οι προθεσμίες είναι ενδεικτικές, ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος είναι ενδεικτικός, η ανατροφοδότηση με στοιχεία είναι ενδεικτική, οι κωδικοί μπορούν να αναπαράγονται.
Ο. Δ.: Στην ίδια απάντησή του ο Δήμαρχος είπε πως όταν θα ξεκινήσουν οι ενστάσεις, τότε με τον ανεξάρτητο μελετητή ο Δήμος θα είναι έτοιμος να τεκμηριώσει την αιτιολογία, γιατί οι περιοχές μας έχουν πορτοκαλί περιγράμματα.
Και αυτό το έχω πει κατ’ επανάληψη στο Δημοτικό Συμβούλιο και επέμενα ότι πρέπει να έχουμε ένα σύνδεσμο με το πνεύμα της Διοίκησης και με πρόσβαση στις κεντρικές Υπηρεσίες. Από την πλευρά μας έχουμε μια Υπηρεσία, όπως σας είπα υποστελεχωμένη.Έχουμε την έννοια των πυκνοδομημένων περιοχών, όπως τις όριζε ο Νόμος 1337 του Τρίτση, όπου καμιά περιοχή δεν πληρούσε τα κριτήρια του πυκνοδομημένου. Οι σημερινές οικιστικές πυκνώσεις είναι η παραφθορά των πυκνοδομημένων περιοχών του Τρίτση. Παρόλο που καμιά δεν πληρούσε τις σχετικές προϋποθέσεις, εντούτοις ήταν πολιτικό το κριτήριο ώστε να ενταχθούν στο Σχέδιο. Κάθε νόμος εκφράζει μια πραγματικότητα, που εξειδικεύεται και προσαρμόζεται με τις εγκυκλίους. Με ποια μέθοδο θα είμασταν εντός παιγνίου της γενικότερης πολιτικής πρόθεσης; Πρέπει από τη μια πλευρά να έχουμε καταγεγραμμένα ακριβώς αυτά που λέει ο νόμος ενώ από την άλλη, ως πολιτικοί, να φεύγουμε πέρα από το νόμο και να κοιτάζουμε στο μέλλον και στην εξέλιξη μιας οικιστικής και όχι μόνο πραγματικότητας. Έτσι λοιπόν, την καταγραφή σε μεγάλο βαθμό την είχαν κάνει οι υπηρεσίες μας παλιότερα- είχαν αποτυπώσει τα όρια κ.λπ.- δεν είχαν καταγράψει όμως τις οικιστικές πυκνώσεις, τα μωβ του νέου νόμου. Επιπλέον αυτές οι καταγραφές είχαν μεν θεωρηθεί, δεν είχαν όμως ελεγχθεί ως προς την ακρίβειά τους- να είναι έγκυρες και μη μαχητές. Για να έρθουμε στον ανεξάρτητο σύμβουλο, είναι ο άνθρωπος- σύνδεσμος με την κεντρική Διοίκησης και τις προθέσεις της. Και επειδή είμαστε 7 Δημοτικές Κοινότητες, που τις γνωρίζει, και επειδή το πρόβλημα είναι τα δασικά, είναι πάρα πολύ σωστό που είναι δασολόγος. Άλλωστε το προέβλεπε και ο νόμος. Εξάλλου στις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, όπου λέγαμε πως θα κωδικοποιήσουμε όλη τη νομολογία και το καθεστώς, ο σύμβουλος ήρθε εμμέσως πλην σαφώς να υποβοηθήσει σ’ αυτή τη δουλειά, να ξεκαθαρίσει τα προβλήματα και έτσι να έχουμε μια εναργέστερη εικόνα. Θα είμαι κάθετος εδώ: Μην τολμήσει κανείς να πει “γνωρίζουμε τα όρια”, διότι εγώ δια της μεθόδου του αντιπαραδείγματος θα πω πώς έχουν καταστραφεί περιουσίες και πώς με διασταλτικές ερμηνείες έχουν δοθεί άδειες, στα όρια του απαράδεκτου. Κι αυτό λόγω υπανάπτυκτου τρόπου λειτουργίας, που στη γενίκευσή του δεν αφήνει άνθρωπο να έρθει και να επενδύσει ένα ευρώ στον τόπο μας, αν δεν υποστεί βασάνους που πρέπει επιτέλους να σταματήσουν.
Ο.Δ.: Υπάρχει ένα ιδιότυπο καθεστώς ανορθόδοξης ενημέρωσης από στελέχη της Διοίκησης, όπως εσείς, των οποίων η ροή πληροφοριών δεν περνάει μέσα από τα επίσημα κανάλια του Δήμου αλλά από τον προσωπικό σας “τοίχο” στο facebook. Σας θυμίζω πως υπήρξε καταιγισμός αναρτήσεών σας για την αποχέτευση και για κάποια αντιπλημμυρικά, τα οποία ουδέποτε εμφανίστηκαν έστω σαν Δελτία Τύπου στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου.
Εντάξει, αυτό είναι μια αδυναμία της παράταξης που δεν έχει ένα δικό της όργανο δημοσιογραφικό συνεργαζόμενο…
Ο. Δ.: Έχει όμως το Γραφείο Τύπου!
…. Που να παράγει ένα newsletter, ένα Δελτίο Τύπου… Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, πιστεύω πως έχουμε αρκετά και έγκυρα έντυπα, έχουμε και μεταξύ μας μια γνωριμία και συνάφεια. Εγώ θεωρούσα απαραίτητο να βάζω και μια φωτογραφία σε κάθε σύμβαση που υπέγραφα, αλλά αυτές οι συμβάσεις δεν ανακοινώνονται και στη Διαύγεια;
Ο. Δ.: Η Διαύγεια είναι ένας μηχανισμός κρατικός στον οποίο εμφανίζονται όλες οι αποφάσεις που παράγουν οικονομικό αποτέλεσμα, δεν αποτυπώνει όμως εκ μέρους της Διοίκησης του Δήμου την πορεία, την εξέλιξη, ενός έργου.
Υπάρχουν πολλές όψεις εδώ. Σας είπα πιο πριν ότι κατασκευάζεται η οδός Εργασίας με τα συρματοκιβώτια. Επειδή φοβήθηκα αντιδράσεις, αβάσιμες, των γνωστών περίεργων τύπων που συνηθίζουν να αντιδρούν στα πάντα, δεν το ανήρτησα. Θα το κάνω, όμως μόλις προχωρήσει, γιατί είμαι πολύ υπερήφανος και γι’ αυτό. Από την άλλη πλευρά έχουμε κάνει έργα που δεν ξέρω πόσο παραπάνω θα έπρεπε να προβληθούν, με ποια μέθοδο. Εξάλλου όσες φορές μου ζητήσατε, σας έδωσα όσια στοιχεία θέλατε. Και είναι αλήθεια πως δεν θεωρώ κομψή την αυτοπροβολή. Επιπλέον το twitter και το facebook σε κάθε ερευνητικό πρόγραμμα και ομαδική προσπάθεια ευρωπαϊκή είναι υποχρεωτικά. Γιατί θεωρείται- ειδικά το facebook- η προσωπική εφημερίδα του καθενός, που μπορεί να δημιουργήσει την απαραίτητη βάση πληροφοριών για το κοινό.
“Αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί, νέες προτάσεις και αντιπλημμυρικά”
Ο. Δ.: Ας υποθέσουμε ότι στο τέλος Φεβρουαρίου αποχωρείτε από την Αντιδημαρχία. Τι έχει μείνει σε εκκρεμότητα;
Στη Διοίκηση υπάρχει συνέχεια και όλα τα έργα συνεχίζονται. Ας ξεκινήσουμε με τα οραματικά- είναι διδακτικό να ξέρει κάποιος που αναλαμβάνει χωρίς την εμπειρία τη δική μου τις διαστάσεις ενός προβλήματος που θα αντιμετωπίσει. Οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί επηρέασαν το Τεχνικό Επιμελητήριο και έτσι ίδρυσε Γραφείο ενίσχυσης Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών. Δεν μπορούσαμε όμως να πιέσουμε να βγουν πιο γρήγορα εφόσον υπήρχαν εκκρεμότητες με τις εκλογές στο Επιμελητήριο. Οι σχετικές προτάσεις μας, που έχουν σταλεί στο ΤΕΕ για παρατηρήσεις, αφορούν στο Πάρκο του Διονύσου με τα αγάλματα, από τις κατασκηνώσεις του ΤΥΠΕΤ μέχρι τα αγάλματα και στη Σταμάτα. Ειδικά η Σταμάτα, είναι μια ιστορική περιοχή του Δήμου μας. Το όραμά μου ξεκινά από την πλατεία με την εκκλησία της Κοίμησης που είναι ιστορικό μνημείο, θα διαμορφωθεί το περίπτερο, θα φύγουν τα αυτοκίνητα ώστε να κινούνται περιμετρικώς σε δακτύλιο, θα διαμορφωθεί από ένα parking εκτός δακτυλίου επάνω και κάτω, θα ενωθεί με την Αγία Σωτήρα και πιστεύω ότι θα γίνει ένα μεσαιωνικό τοπίο και χωριό, έστω λίγο πιο έντεχνο, μικρής κλίμακας. Εκφράζω λίγο και την κριτική μου εδώ για το γιγαντισμό της καινούργιας εκκλησίας, την οποία αρχιτεκτονικά θα χαρακτήριζα πάρα πολύ όμορφη αλλά θέτει θέμα κλίμακας σε σχέση με το υπόλοιπο χωριό. Γεγονός πάντως παραμένει πως τα πάντα καταγράφουν την ιστορία του τόπου και τις αντιλήψεις που τη συνοδεύουν τη δεδομένη στιγμή.
Και να σας πω και κάτι; Από πολιτικό καιροσκοπισμό, αυτά τα έργα καλό είναι να γίνονται προς το τέλος της τετραετίας ασχέτως του εάν μας δινόταν η ευκαιρία και είχαμε μια πιο οργανωμένη κοινωνία θα γίνονταν πιο γρήγορα. Όλα τα καινούργια και σοβαρά πράγματα ξεκινούν από το κύτταρο που λέγεται Δήμος, ο οποίος δεν πρέπει να έχει πτωχοπροδρομισμό.
Έχουμε επιπλέον υποβάλει δυο προτάσεις για χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκά Προγράμματα- μία που αφορά τον τηλεχειρισμό του δικτύου ύδρευσης, την ηλεκτρονική αποτύπωση και διαχείρισή του και είμαστε σε πολύ καλό στάδιο και περιμένουμε την πολιτική απόφαση για τη χρηματοδότησή μας. Εναλλακτικά η ίδια πρόταση έχει συζητηθεί στην Περιφέρεια- αν δεν χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από ευρωπαϊκά κονδύλια και στο ύψος της χρηματοδότησης που θέλουμε, να μπορέσουμε να χρηματοδοτηθούμε και από κει. Αυτό δεν ήταν τόσο απλό: Πήρε ένα χρόνο να συνταχθεί και να βρεθεί το κατάλληλο Μέτρο για να υποβληθεί. Εμείς το συντάξαμε έχοντας κατά νου την αναγκαιότητα του Δήμου και με την πεποίθηση ότι θα υπήρχε και το αντίστοιχο Μέτρο. Άλλο ένα έργο, 1,5 εκατομμυρίου, για την αλλαγή των υδρομετρητών. Εναλλακτικά οι υδρομετρητές σαν προμήθεια και τοποθέτηση μπορούν να χρηματοδοτηθούν από την Περιφέρεια κατά ένα ποσοστό και κατά ένα άλλο ποσοστό να προχωρήσει σαν μελέτη ανάθεσης προς δανειοδότηση με μηδενικό κόστος επιτοκίου, δεδομένης της εξοικονόμησης που προκύπτει από την αντικατάσταση των υδρομετρητών. Αυτές είναι ισχυρές προτάσεις που έχουν υποβληθεί και περιμένουμε την έκβασή τους.
Από κει και πέρα, πρώτης προτεραιότητας έργο είναι η Σταμάτας και το αντιπλημμυρικό, που μπήκε, βγήκε και τώρα ξαναμπαίνει- είναι μικρό έργο δικό μας που θα συνδεθεί με το μεγάλο αντιπλημμυρικό εκεί, δυστροπεί ο ιδιοκτήτης για την εξαγορά του οικοπέδου, είχαν μεσολαβήσει πράξεις διακατοχής, το δικαστήριο έκρινε υπέρ του ιδιοκτήτη, φτιάξαμε ενδιάμεσο έργο, όμως δημιουργήθηκε ένα κλίμα που έδειχνε την πρόθεση της Διοίκησης- δεν μπορούμε να κολυμπάμε στα βοθρολύματα για να έχει την ικανοποίηση όποιος κι αν είναι στην αντιπολίτευση να σπεύδει να βγάλει φωτογραφίες για να πει πόσο κακοί είμαστε τη Διοίκηση. Καθένας πρέπει να ενδοσκοπεί και να λέει “τι έκανα εγώ για να ακολουθήσω μια διαδικασία που όλοι όταν την ασκούν ενεργητικά είναι κρινόμενοι, ενώ όταν την ασκούν παθητικά κρίνουν”. Βρισκόμαστε πάντως σε ωρίμανση του έργου. Δεν είχε φροντίσει κανείς να ενημερώσει τους ιδιοκτήτες πως σε κάθε περίπτωση το έργο θα γίνει μέσα από την ιδιοκτησία τους.
Ετοιμάσαμε δυο μελέτες που χρειαστήκαμε δυο χρόνια για να τις αναθέσουμε και 4 μήνες για να τις τελειώσουμε- η Ικονίου, που υπεβλήθη χθες (σ.σ. στις 25 Ιανουαρίου) στην Περιφέρεια για χρηματοδότηση. Είναι ολοκληρωμένη, πλήρης μελέτη. Το Βρυσάκι στον Άγ. Στέφανο στις 5 Φεβρουαρίου θα έρθει η σύμβασή του έτοιμη και κυρωμένη για να πάει για δημοπράτηση- η μελέτη έχει γίνει από το Δήμο, επί των ημερών μας ολοκληρώθηκε, στοιχειθετήθηκε, συζητήθηκε, ολοκληρώθηκε, παραλήφθηκε και παρεδόθη για να χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια. Αν θέλετε αριθμούς, 7 εκατομμύρια του ρέματος στο Βρυσάκι, 3,7 εκατομμύρια στη Σταμάτας, 4,6 εκατομμύρια στο ρέμα της Ικονίου και άλλα 3,7 εκατομμύρια στο ρέμα Ροδοπόλεως, όπου τα έργα θα απαλλάξουν τη Δροσιά από τα πλημμυρικά φαινόμενα από το σχολείο μέχρι την Τραπεζούντος και την πλατεία Κορολή. Εκεί η κατάσταση ήταν τραγική με μεγάλη καταστροφή περιουσιών, έπεσαν και τοίχοι πέρυσι.
Αφήνω πίσω μου 19 εκατομμύρια ευρώ σε έργα μόνο αντιπλημμυρικά- αφήστε όλα τα άλλα.
Θα ήθελα να τονίσω εδώ μερικά πράγματα και για την Πολεοδομία, την ΥΔΟΜ, που καλώς ή κακώς άρχισε να λειτουργεί, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Παρά τις αντιθέσεις, παρά τα σφάλματα θα επιμείνω και σαν απλός σύμβουλος να βοηθήσω την Πολεοδομία όσο μπορώ περισσότερο. Το θεωρώ άλλωστε υποχρέωσή μου. Θέλω να λειτουργήσει η Πολεοδομία σαν μια ανεξάρτητη Αρχή μακριά από κάθε είδους κατηγορίες για διαφθορές με πλήρη τήρηση των συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού, δηλαδή έχουν θέση όλοι οι μηχανικοί μέσα στην Πολεοδομία σε καθεστώς ισονομίας και ισοπολιτείας. Το τονίζω αυτό και το θέτω ως στόχο.
Εν κατακλείδι, δεν μπορείς να συγκεντρώνεις τόσες πολλές ιδιότητες- είμαι αντικαταστάτης Δημάρχου, Αντιδήμαρχος υπεύθυνος για δυο Αντιδημαρχίες, Πρόεδρος της ΕΠΖ, Αντιδήμαρχος επόπτης της Δημοτικής Κοινότητας Διονύσου- και να μη θεωρείς τον εαυτό σου υπεύθυνο για αυτά που γίνονται. Με την εξαίρεση δυο δεκαημέρων στις Γιορτές των Χριστουγέννων, δεν έχω λείψει ούτε μια μέρα από τη θέση μου. Βοήθησα και έκανα ό, τι μπορούσα καλύτερο. Θεωρώ ότι είμαι μέσα στην παράταξη και από δω θέλω να βοηθήσω να απαλλαγεί ο τόπος μου από τα κοράκια και τους πολιτικούς νεκροθάφτες, όπως λέει ο Μάνος Χατζιδάκις στον Καθρέφτη και το Μαχαίρι.
Ο. Δ.: Σας ευχαριστώ πολύ!
Κι εγώ- και πάντα στη διάθεσή σας!
