Το 2010 ομάδες πολιτών απ’ όλη την πόλη πήραν την πρωτοβουλία να ξεκινήσουν επαφές και να διεκδικήσουν τη Δημοτική Αρχή στις εκλογές του ίδιου χρόνου με συνθήκες Καλλικράτη. Η κίνησή τους αυτή ονομάστηκε ως γνωστόν Ενωτική Πρωτοβουλία και το στήσιμό της διήρκεσε κάτι λιγότερο από εννέα μήνες . Στο τέλος της κυοφορίας γεννήθηκε η Διοίκηση του Δήμουυ Διονύσου.
Δυόμιση χρόνια αργότερα, μέσα του 2013, κυοφορούνται και πάλι στο Δήμο Διονύσου επαφές ανάμεσα σε κινήσεις, ομάδες και πρόσωπα με στόχο και αυτή φορά τη διεκδίκηση του Δήμου στις αυτοδιοικητικές εκλογές που αναμένεται να γίνουν του χρόνου το Μάιο. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο προσκήνιο, οργανωμένες, τουλάχιστον δύο κινήσεις πολιτών, που –αν και ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες- επαγγέλλονται πάνω κάτω κοινές αρχές, κοινό όραμα και κοινές επιδιώξεις .
Για εντιμότητα μιλά η μία, για την ηθική και την αλήθεια στην πολιτική μιλά η άλλη. Για μια διαφορετική προσέγγιση στη διαχείριση και διοίκηση του Δήμου μιλά η μια, για ρηξικέλευθο μοντέλο μιλά η άλλη. Και οι δυο, τέλος, υποστηρίζουν ότι η συλλογικότητα και η ισοτιμία ανάμεσα στους συνομιλητές είναι από τις βασικότερες προϋποθέσεις για την ευόδωση των συνεργασιών , την επιτυχή κάθοδο στις εκλογές, άρα και για τη διαφορετική πορεία του Δήμου (σ.σ. Η μη αναφορά στο ποια ακριβώς κίνηση υποστηρίζει τι, είναι σκόπιμη: Διαφορετικά θα ήταν μασημένη τροφή…).
Με βάση τα παραπάνω, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι οι πιθανοί συνομιλητές- ένθεν και ένθεν- πρέπει να χρωστούν χάρη στην Ενωτική Πρωτοβουλία. Χάρη στο πείραμα του 2010, όσοι προσέλθουν σε τραπέζι διαλόγου σήμερα και μέχρι το 2014, θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι ευκαιριακές συγκολλήσεις και συμμαχίες, λυκοφιλίες και πισώπλατα μαχαιρώματα δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά πως ούτε αρχές- και μάλιστα κοινές- υπάρχουν ούτε όραμα. Έμειναν μόνο οι επιδιώξεις… Το αμέσως επόμενο διάστημα- κι ας είναι καλοκαίρι!- θα δείξει αν τα λόγια του καθένα είναι σταράτα, λίγα και καλά.
Γιατί, ας μη γελιόμαστε, άλλες οι συνθήκες πριν δυόμιση χρόνια και άλλες σήμερα. Τα χρόνια της αθωότητας τέλειωσαν. Και μάλιστα βίαια.