Η προσπάθεια να κρατηθεί η όποια εξουσία στη θέση της μπορεί να περιλαμβάνει πολλούς τρόπους. Αλλά μόνο μια αυταρχική εξουσία, που φοβάται μήπως απωλέσει τα προνόμιά της, θα χρησιμοποιήσει μεθόδους εκφοβισμού, γκρίζας προπαγάνδας, μισές αλήθειες και χοντρά ψέματα.
Το τελευταίο- μεγάλο- διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων της Δημοτικής Αρχής: Είτε μέσω ανώνυμων ηλιθίων, είτε μέσω ημιεπώνυμων “κονδυλοφόρων” που όλοι τους δρουν με την ανοχή της Διοίκησης του Δήμου- μέχρι και τον λογότυπο του Δήμου έκλεψαν, τρομάρα τους, και δεν κουνήθηκε φύλλο…- βρίσκεται σε εξέλιξη εκστρατεία σπίλωσης, λάσπης, αλλά και υποκίνησης μένους εναντίον όσων είτε πίστεψαν στη Δημοτική Αρχή αλλά διαψεύστηκαν είτε εξ αρχής αμφισβήτησαν τις καλές προθέσεις και τα μεγάλα λόγια της.
Τελευταίο δείγμα αυτής της προσπάθειας η ανακοίνωση εκ μέρους των Σωματείων που στρέφεται κατά των δημοτικών συμβούλων Σπ. Γιαννουλάτου και Η. Υφαντή, επειδή άσκησαν προσφυγή για τις περίφημες επιχορηγήσεις των Συλλόγων. Όπως είχε γράψει η Οδός Διονύσου, η ανακοίνωση αυτή προτάθηκε σε συνάντηση των Σωματείων που είχε συγκαλέσει ο Δήμαρχος Διονύσου Δ. Ζαμάνης στις 24 Αυγούστου. Εμπνευστές της ιδέας ήταν οι Τ. Αγγέλικας Πρόεδρος του ΑΟ Άνοιξης και Α. Μπέτσης πρώην Πρόεδρος της Νίκης Δροσιάς, νυν δημοτικός σύμβουλος. Η προσπάθεια εκείνη την ημέρα δεν βρήκε απήχηση από τους εκπροσώπους των Συλλόγων, έτσι εκφράστηκε η πρόθεση να συνταχθεί μια διαμαρτυρία τουλάχιστον από τα ποδοσφαιρικά σωματεία.
Τις επόμενες ημέρες κυκλοφόρησε στους Συλλόγους μια ανακοίνωση, που εξηγούσε με πολύ ωραίο, γλαφυρό και εύγλωττο τρόπο γιατί πρέπει να επιχορηγείται ο αθλητισμός και ο πολιτισμός από την πολιτεία και το Δήμο. Αλλά δεν εξηγούσε καθόλου τους λόγους που έσπρωξαν τους δυο δημοτικούς συμβούλους να προσφύγουν κατά της σχετικής απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, παρουσιάζοντάς τους μάλιστα γενικώς και αορίστως ως μισάνθρωπους, που απεχθάνονται την αθλητική αγωγή και την πολιτιστική παραγωγή και στρέφονται κατά των συλλογικών φορέων και της νεολαίας.
Όμως δεν σταμάτησαν εκεί.
Ανάμεσα στις υπογραφές Σωματείων που κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν- 15, ισχυρίζονται, επί συνόλου 31 επιχορηγούμενων Συλλόγων- βρίσκεται και αυτή του Προέδρου του ΑΟ Διονύσου. Ο οποίος ονομάζεται Λάζαρος Γεωργοκίτσος. Και όχι Γεωργοκίτσιος, όπως- κατά λάθος; από άγνοια; από κεκτημένη ταχύτητα;- έχει γραφτεί στο κείμενο.
Ο ίδιος ο κ. Γεωργοκίτσος αρνείται κατηγορηματικά ότι έλαβε γνώση της ανακοίνωσης και ότι την υπέγραψε. Σε δηλώσεις του μάλιστα στην Οδό Διονύσου δεν αναγνωρίζει τη υπογραφή του και τονίζει ότι το επίμαχο διάστημα απουσίαζε από το Διόνυσο για ολιγοήμερες διακοπές, γι’ αυτό και είχε εξουσιοδοτήσει μέλος του Αθλητικού Ομίλου να χειριστεί το ζήτημα. Το οποίο μέλος θεώρησε σωστό να υπογράψει όχι “αντ’ αυτού” με το δικό του ονοματάκι – αλλά σαν να ήταν Πρόεδρος, χρησιμοποιώντας το όνομα του κ. Γεωργοκίτσου, πλαστογραφώντας μια υπογραφή και βάζοντας τη σφραγίδα του Αθλητικού Ομίλου.
Θλιβερός κατήφορος; Όχι πια. Πανικός νέτα σκέτα.
