Ο γυάλινος πύργος του δημάρχου Διονύσου
Γράφει, ο Παναγιώτης Σταθόπουλος
Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των δημόσιων προσώπων, που βρίσκονται σε καθοδική πορεία χωρίς επιστροφή να εφευρίσκουν, για τις ανάγκες της προσωπικής τους διάσωσης, διάφορες θεωρίες σωτηρίας του συστήματος που εκπροσωπούν. Οι οποίες, όταν έρχονται οι εκλογές, καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος.
Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση ο δήμαρχος Διονύσου:
3 χρόνια μετά την ευρεία επικράτησή του,
απογυμνωμένος από την αρχική αίγλη της νίκης,
χωρίς τα βασικά στηρίγματα που συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάδειξή του,
με μια παράταξη αποδεκατισμένη και με εσωτερικές έριδες,
χωρίς ουσιαστικό έργο,
βολοδέρνει χωρίς πυξίδα, γνώση, σχέδιο και όραμα,
απομονωμένος στον γυάλινο πύργο του.
6 μόλις μήνες πριν τις εκλογές, βλέποντας καθαρά τα μελλούμενα να έρχονται, έχει ανάγκη να διατυπώσει μια θεωρία για την διάσωση του ίδιου και του καθεστώτος που οικοδόμησε με τόσο κόπο. Κι αυτή η θεωρία δεν είναι τίποτ’ άλλο από ένα δήθεν μεγαλοφυές σχέδιο στρατηγικής για την ανατροπή της αρνητικής προοπτικής, που περιλαμβάνει διάφορες κινήσεις. Όπως, η αποχέτευση, τα όρια των οικισμών κ.ά.
Μα τα ίδια δεν ζήσαμε και στις δημοτικές εκλογές του 2006 και 2010; Όταν ο ένας δήμαρχος πανηγύριζε για τα 6,5 χιλιόμετρα δικτύου αποχέτευσης στον Άγιο Στέφανο.
Κι ο άλλος, πανηγύριζε για τη λύση στο πρόβλημα των οικισμών που ταλαιπωρεί 10ετίες τώρα τους κατοίκους διαφόρων περιοχών του καλλικρατικού Δήμου Διονύσου; Μάλιστα, διάφοροι παράγοντες στην δεύτερη περίπτωση ισχυρίζονταν ότι, μπορεί με αυτή την εξέλιξη να έπαιρναν τις εκλογές και από την 1η Κυριακή!
Όμως και στις δυο περιπτώσεις, τελικά οι δήμαρχοι αυτοί δεν απέφυγαν τον καταποντισμό. Τέτοια απόσταση από την πραγματικότητα.
Οι κινήσεις εντυπωσιασμού της τελευταίας στιγμής, όσο καλοδουλεμένη και να’ ναι η σχετική προπαγάνδα, από ελεγχόμενα και μη κανάλια δήθεν ενημέρωσης, δεν αρκούν για να ανατρέψουν την παγιωμένη όλο το προηγούμενο διάστημα στάση των πολιτών απέναντι σε μια δημοτική αρχή.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της δημοτικής αρχής Διονύσου, με την 3ετή ολοκληρωτική απραξία της. Οι δημόσιες σχέσεις, όσο πυκνές κι αν είναι, δεν αρκούν σήμερα για να δώσουν πειστικές απαντήσεις
στην προκλητική αδιαφορία για την καθημερινότητα,
στην απουσία έργων υποδομής,
στην έλλειψη συλλογικής λειτουργίας του Δήμου με την καθιέρωση της ενός ανδρός αρχής,
στην αποθέωση των πελατειακών σχέσεων.
Οι ξαναζεσταμένες υποσχέσεις της προεκλογικής περιόδου δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την 3ετή διάψευση ελπίδων και την σκληρή πραγματικότητα. Είναι ενδεικτικές οι συνεχείς διαφοροποιήσεις και διαμάχες στο εσωτερικό της Ενωτικής Πρωτοβουλίας. Ακόμη και όσοι έχουν απομείνει εκεί, ψάχνουν εναγωνίως δεξιά-αριστερά για άλλη στέγη!
Το τέλος της περιπέτειας προδιαγράφεται καθαρά στον ορίζοντα, ευτυχώς για την Πόλη και τον Δήμο. Γι’ αυτό, είναι μεγάλη η ευθύνη των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας που είναι πολλές και διαφορετικές. Μέσα από έναν πολύχρωμο συνασπισμό προγραμματικής συνεργασίας, να δώσουν μια νέα προοπτική στο δοκιμαζόμενο Διόνυσο. Να κάνουν μια νέα αρχή, με νέα πρόσωπα και πολιτικές, με διαφάνεια και αξιοκρατία. Αφήνοντας πίσω οριστικά το γκρίζο παρόν και το αβέβαιο αύριο.
31.10.2013