Το αστικό πράσινο και ειδικότερα τα αστικά πάρκα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ποιότητα της ζωής στις πόλεις. Η επίδραση του πρασίνου δρα σε δύο κύριες κατευθύνσεις, συγκεκριμένα, στη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και στην δημιουργία χώρων αναψυχής.
Στην χώρα μας η έννοια του ανοικτού χώρου στην πόλη ως φιλοσοφία, ως περιβαλλοντική ανάγκη και ως σχεδιαστική προσέγγιση, δυστυχώς είναι υποβαθμισμένη.
Η ελληνική πραγματικότητα είναι δυστυχώς φτωχή και κυρίως ξεπερασμένη. Η όλη φιλοσοφία για το αστικό πράσινο είναι βασισμένη σε λανθασμένες πρακτικές, στην αγνόηση της δομής των πόλεων, των αναγκών των πολιτών και του ανθρώπινου παράγοντα. Οι αναπλάσεις ανοικτών χώρων γίνονται σημειακά με κριτήρια αμφιβόλου αισθητικής, όπου υπάρχει διαθέσιμος χώρος και όχι ουσιαστική κοινωνική ανάγκη.
Ο δήμος και οι υπηρεσίες του περιορίζονται σε μικροεπεμβάσεις βιτρίνας, όπως κοπές χλοοταπήτων και φυτών (και όχι συχνά, με αποτέλεσμα να ξεραίνονται τα χόρτα και να γεμίζουν οι χώροι από σκουπίδια), κλαδέματα, συλλογή κηπαίων που συσσωρεύονται στους δρόμους και σε καθαρισμούς πεζοδρομίων και δρόμων. Τίποτε το δημιουργικό, τίποτε το νέο και απολύτως καμία «τόλμη» για κάτι καινοτόμο και οραματικό.
Είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ μία πρόσφατη ανάπλαση δημόσιου ανοιχτού χώρου πρασίνου, το αστικό πάρκο Ούλοφ Πάλμε, στον Δήμο Καλαμαριάς. Πήγα με τα παιδιά μου και αυτό που ένοιωσα ως γονέας είναι ικανοποίηση και υπερηφάνεια, την οποία αντλούσα από τα χαμόγελα και τον ενθουσιασμό των παιδιών. Όμως ως άνθρωπος που ασχολούμαι με την τοπική αυτοδιοίκηση στον Δήμο Διονύσου ένοιωσα θλίψη και απογοήτευση για την κατάσταση που επικρατεί στη πόλη μας, την μη αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων και του περιαστικού πρασίνου που τόσο πλούσια διαθέτει ο Δήμος μας.
Η εξεύρεση, καταγραφή και αξιοποίηση τέτοιων χώρων στον Δήμο μας, ιδιαίτερα τώρα που καμία αξιοποίησή τους δεν επιχειρείται λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, θα μπορούσε να αποτελέσει «πεδίο δόξης λαμπρό» για την διοίκηση, τις δημοτικές παρατάξεις, σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, εθελοντικές ομάδες, μη κυβερνητικές πρωτοβουλίες, με σχετικά μικρό κόστος.
Ο Δήμος Διονύσου έχει πολύ πλούσιο απόθεμα πρασίνου, λόγω των δασών στους δύο μεγάλους προστατευόμενους ορεινούς όγκους της Πεντέλης και της Πάρνηθας. Επίσης πολύ πλούσιο παραρεμάτιο πράσινο και προς την λεκάνη του Κηφισού και προς την λεκάνη του Μαραθώνα. Οφείλουμε εκτός από την προστασία του να συμβάλουμε και στην ανάπτυξή του προς όφελος όλων των κατοίκων του Λεκανοπεδίου.
Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσουν οι ανοιχτοί χώροι πρασίνου που είναι εντός η γειτνιάζουν με τους οικισμούς και αυτοί είναι το ΤΥΠΕΤ Αγ. Στεφάνου και το Δάσος ΣΣΑΚ Μπογιατίου στην Άνοιξη. Είναι δύο πολύ σημαντικοί χώροι πρασίνου που βρίσκονται μέσα στον οικιστικό ιστό και μπορούν με την κατάλληλη ανάπλαση να γίνουν, εκτός από πνεύμονες πρασίνου, αξιοζήλευτοι χώροι αναψυχής, κοιτίδες πολιτισμού, αθλητισμού και υπαίθριων δραστηριοτήτων.
Ας αξιοποιήσουμε το ανθρώπινο δυναμικό μας, να μειώσουμε τις σπατάλες κεφαλαίων σε αχρείαστες “συμβουλές» και αναθέσεις και ας δώσουμε χαρά στα παιδιά μας διασφαλίζοντας τους παρόμοιους χώρους, που θα μας κάνουν υπερήφανους.
Κωστής Κουριδάκης
Πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
Επικεφαλής ΕΥΠΟΛΙΣ- Συνεργασία Δημοτών Διονύσου
