Απόντος του Αντιδημάρχου (και) Παιδείας Ν. Καρυστινού. Απούσης της Προέδρου της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τ. Κώνστα. Απόντος και του Προέδρου της Κοινότητας Διονύσου Τ. Μπάση. Παρόντων εκπροσώπων του Τοπικού Συμβουλίου Διονύσου, όλων από την παράταξη της Διοίκησης. Παρόντων Αντιδημάρχων και των μηχανικών που έχουν αναλάβει από πλευράς ΚΤΥΠ το έργο.
Παρόντος βέβαια του Δημάρχου Διονύσου Γ. Καλαφατέλη και του πατέρα Ευθύμιου– πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου στις 10 το πρωί ο αγιασμός των θεμελίων του νέου Λυκείου Διονύσου, του πρώτου σχολείου που χτίζεται στον καλλικρατικό Δήμο, όπως τόνισε στο σύντομο χαιρετισμό του ο κ. Καλαφατέλης. Ο ίδιος ευχήθηκε “να είναι το εν λόγω έργο η απαρχή μιας δεκαετίας αναγέννησης και δημιουργίας, μια που από το Δήμο μας λείπουν οι υποδομές”, όπως τόνισε χαρακτηριστικά.
Δεν παρέλειψε επιπλέον να ευχαριστήσει τους μηχανικούς που θα έχουν την επίβλεψη της ανέγερσης αλλά και τις αρχιτέκτονες του κτηρίου, αλλά και να υπενθυμίσει πως μέσα στο επόμενο τρίμηνο ακολουθούν ακόμη δυο νέα σχολικά κτήρια- το 1ο Δημοτικό στο Κρυονέρι και το ΕΠΑΛ στον Άγ. Στέφανο: “Δεν σταματάμε να χτίζουμε και να δημιουργούμε υποδομές για το Δήμο μας”, συμπλήρωσε ο Δήμαρχος, πετώντας το θεμέλιο λίθο στο τεράστιο σκάμμα.
Σημειώνεται πως το Λύκειο Διονύσου θα στεγάζεται σε βιοκλιματικό κτήριο ενεργειακής κλάσης Α και αναμένεται να ολοκληρωθεί σε 18 μήνες.
Και τα δυο φάουλ: Η απουσία έστω και της ελάχιστης ευχαριστήριας αναφοράς σ’ εκείνη την παλιά Κοινοτική Αρχή που φρόντισε, πριν από είκοσι και βάλε χρόνια, να εξασφαλίσει χώρο για να γίνει το Κλειστό Γυμναστήριο και σήμερα το Λύκειο Διονύσου, αλλά και να “σωθεί” το 1ο Νηπιαγωγείο, μια που το οικόπεδο όπου στεγάζεται, χάθηκε πρόσφατα για το Δήμο.
Σ’ εκείνη τη μακρινή Κοινοτική Αρχή της δεκαετίας του ‘90, υπό τον αείμνηστο Κοινοτάρχη Σακελλάριο Σωτηρίου, μέλος ήταν και ο Τ. Μπάσης, που τότε έτρεχαν μαζί με τον Κοινοτάρχη και τη Γ. Λουπασάκη από το Σύλλογο Γονέων για να εξασφαλιστεί ο χώρος με το μυαλό στις μελλοντικές- σημερινές κιόλας- γενιές, και σήμερα απουσίαζε ανεξήγητα.
