logo


Το καλοκαίρι του 2004, χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, η Κοινότητα- τότε- Διονύσου είχε τη χαρά να φιλοξενήσει 15 κορυφαίους Έλληνες γλύπτες, που μέσα στο δάσος και επί ένα μήνα λάξευσαν ισάριθμους όγκους μαρμάρων με θέμα την Ολυμπιακή Ιδέα, σε ένα Συμπόσιο Γλυπτικής που άφησε εποχή, όντας και το θέμα των ΔΙΟΝΥΣΙΩΝ εκείνης της χρονιάς.

Εκείνη η πρωτοβουλία του Κοινοτικού Συμβουλίου υπό την Προεδρία του αείμνηστου Σακελλάριου Σωτηρίου γέννησε τα αγάλματα, που φιλοξενούνται σήμερα στο Πάρκο Γλυπτικής. Ανάμεσά τους και το μηνμειώδες  δημιούργημα του Διονύση Γερολυμάτου, που έφυγε σήμερα από τη ζωή στα 83 χρόνια του. Χαραγμένα πάνω στο μαρμάρινο όγκο τα λόγια “Τήνελλα Καλλίνικε”, Εύγε ένδοξε νικητή, η ιαχή με την οποία επευφημούνταν οι νικητές στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, κατά τη στιγμή της απονομής του στεφάνου.

Όλη η ιστορία εκείνου του Συμπόσιου Γλυπτικής, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, είναι τυπωμένη στο δίγλωσσο- στα ελληνικά και στα αγγλικά- άλμπουμ, που βρίσκεται αποθηκευμένο στο υπόγειο του Κοινοτικού Καταστήματος Διονύσου- εκεί που μεγάλο μέρος του έχει καταστραφεί από την υγρασία και τη μούχλα, με ελάχιστα αντίτυπα να διασώζονται σε σχετικά καλή κατάσταση.

Ο Διονύσης Γερολυμάτος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1938. Κεφαλληνιακής καταγωγής, πήρε τα πρώτα μαθήματα σχεδίου το 1954 από τον Γεώργιο Παπαδημητρίου-Φαίων. Σπούδασε στη συνέχεια γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1959-1963) κοντά στον Γιάννη Παππά, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα χαλκοχυτικής-γυψοτεχνίας κοντά στον Νίκο Κερλή. Την περίοδο 1966-1970 συνεργάστηκε με την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, πρόεδρος του Συλλόγου Γλυπτών και μέλος του Γενικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.

Είχε παρουσιάσει το έργο του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται Πανελλήνιες, η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών στο Παρίσι το 1971, η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1974, όπου έλαβε το Γ΄ βραβείο, και η έκθεση Σύγχρονη Ελληνική Γλυπτική, που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Χακόνε στο Τόκιο το 1976. Έχει επίσης λάβει μέρος σε διεθνή Συμπόσια Γλυπτικής.

Ο Διονύσης Γερολυμάτος εργαζόταν με σκληρά υλικά, πέτρα, μάρμαρο, τσιμέντο, και δημιουργούσε έργα από ένα ευρύ θεματικό πεδίο, αποτέλεσμα ελεύθερης έμπνευσης ή παραγγελιών.

Η σχηματοποίηση, η αποσπασματικότητα, η αινιγματική ατμόσφαιρα και η μνημειακότητα είναι τα στοιχεία που χαρακτήριζαν τη δημιουργία του στο σύνολό της. Εκμεταλλευόμενος τις εκφραστικές δυνατότητες του υλικού του, δημιούργησε συνθέσεις σουρεαλιστικές ή εξπρεσιονιστικές με τις οποίες εκφράζει ιδέες ή σκέψεις, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις πηγή της έμπνευσής του έγινε η ποίηση, δίνοντας με τα έργα του μορφή σε στίχους.

Παράλληλα με τη γλυπτική ασχολήθηκε και με το θέατρο, φιλοτεχνώντας σκηνικά για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και την Εθνική Λυρική Σκηνή.