Με αφορμή και ερέθισμα τα όσα διαμείφθηκαν στην πρόσφατη (15/9) συνεδρίαση του Τοπικού Συμβουλίου Διονύσου και αποτυπώθηκαν σε σχετικό ρεπορτάζ της Οδού Διονύσου, ο ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ Π. Γεωργιάδης καταθέτει προβληματισμούς και προτάσεις για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των πυροφυλακίων στο Δήμο:
Αν στα όσα κατέθεσαν οι εκλεγμένοι τοπικοί σύμβουλοι η Δημοτική Αρχή παραμένει άφωνη και οι αρμόδιοι άφαντοι, τότε η ανησυχία των δημοτών για τη διαχείριση κρίσεων και δασικών πυρκαγιών παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα αν δεν αυξάνεται γεωμετρικά.
Διατηρώ την αμυδρά ελπίδα να υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση διάψευσης ή εν πάση περιπτώσει αντίκρουσης των όσων κατατέθηκαν στην συνεδρίαση, αν και η ειλικρινής αποδοχή των αδυναμιών στελέχωσης των πυροφυλακίων και του ανύπαρκτου συντονισμού ενεργειών θα ήταν μια καλοδεχούμενη ομολογία που θα οδηγούσε στην μελλοντική άρση των παραλείψεων και των λαθών που μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμα για την έγκαιρη αντιμετώπιση του καταστροφικού κινδύνου από δασικές πυρκαγιές λόγω και της κλιματικής αναταραχής.
Όλοι οι δημότες και κάτοικοι του δήμου με προεξάρχουσα κυρίως τη Δημοτική Αρχή οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η κοινή μας περιουσία είναι το δασικό περιβάλλον και αν το απολέσουμε η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη στην υγεία και γενικότερα στην ποιότητα της ζωής μας.
Τον κρίσιμο ρόλο σε μια συλλογική προσπάθεια πρόληψης των κινδύνων και οργάνωσης των μέτρων εποπτείας τον έχει αναμφισβήτητα η κάθε Δημοτική Αρχή η οποία έχει την υποχρέωση να αντιμετωπίζει και να παρεμβαίνει με αντίληψη επαγγελματική και διόλου ερασιτεχνική.
Αν ο πρόλογος σε αυτό το κείμενο μοιάζει γενικόλογος και θεωρητικός, ας μου επιτραπεί να καταθέσω κάποιες πρακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν να συμπληρωθούν ή και βελτιωθούν ώστε να παραμείνουμε κατά το δυνατόν περισσότερο ήρεμοι και ασφαλείς σε ό,τι αφορά τις ζωές μας και τις περιουσίες μας, ατομικές ή/και συλλογικές όπως το όλο δασικό οικοσύστημα που μας περιβάλλει.
Κατ’ αρχάς ορισμένες οφθαλμοφανείς διαπιστώσεις που προκύπτουν από τις επισημάνσεις των δραστήριων τοπικών συμβούλων και οι οποίες είδαν το φως της δημοσιότητας.
Στην στελέχωση των πυροφυλακίων εμπλέκονται ουκ ολίγοι όπως ο Δήμος, οι Ναυτοπρόσκοποι, οι Εθελοντές, τα λατομεία Διονύσου, η προστασία του Πεντελικού όρους (…. μπορεί και το Άγιον Όρος για να μας φυλάει ο Θεός όπως συνηθίζει να λέει ο λαός). Αν στην παραπάνω μακριά αλυσίδα υπάρξει ένας αδύναμος κρίκος λόγω ανωτέρας βίας, αρρώστιας, ασυνέπειας, αδιαφορίας και ολίγον ερασιτεχνισμού, τότε το όλο σύστημα οδηγείται σε μερική ή ολική κατάρρευση σε συνδυασμό και με την έλλειψη σύγχρονων τεχνικών μέσων στον εξοπλισμό των πυροφυλακίων. Υπενθυμίζω ότι ο σύγχρονος τεχνολογικός εξοπλισμός δεν συμβάλλει μόνο στον έγκαιρο εντοπισμό εστίας φωτιάς αλλά λειτουργεί και προληπτικά όταν κάθε επίδοξος εμπρηστής ή ανόητος πυρομανής γνωρίζει ότι η περιοχήεποπτεύεται συστηματικά από αέρος π.χ. drones και η πιθανότητα αναγνώρισης, σύλληψης και τιμωρίας είναι εξόχως μεγάλη.
Την κραυγή αγωνίας όπως ακούστηκε στην συνεδρίαση από τους τοπικούς συμβούλους κα Δ. Ιατρού και κο Κ. Μπομπή για απουσία συντονισμού, εμφανή αλαζονεία του προϊσταμένου και άμεση δυναμική εμπλοκή της Δημοτικής Αρχής οφείλουμε όλοι να την λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη.
Το ερώτημα επομένως που τίθεται είναι πώς από τον υπαρκτό, φιλότιμο μεν αλλά και με αρκετές αδυναμίες, ερασιτεχνισμό σε όσους συμμετέχουν στις βάρδιες, μπορούμε να οδηγηθούμε σε μια πιο επαγγελματική θεώρηση και πρακτική στην αναγκαία στελέχωση την πυροφυλακίων σε όλη την αντιπυρική περίοδο.
Στόχος η στελέχωση με επιλεγμένο προσωπικό αμειβόμενο για τις υπηρεσίες του.
Οι παράμετροι για την εκτίμηση κόστους, με την παράκληση οι οικονομολόγοι να πιάσουν δουλειά για ακριβείς υπολογισμούς.
Αριθμός πυροφυλακίων, κάλυψη 24 ώρες, διάρκεια 4/5 μήνες, τρεις βάρδιες 8 ωρών ανά ημέρα, αριθμός ατόμων, αμοιβή ικανοποιητική ανά άτομο με ασφαλιστική κάλυψη. Η επιλογή των ατόμων θα γίνει με πρόσκληση και διαφάνεια για όσους θέλουν να εκτελέσουν αυτή την εργασία με προοπτική επαναπρόσληψης με σύμβαση έργου για κάθε επόμενο έτος. Η επιλογή των ατόμων γίνεται από επιτροπή του Δήμου, και τα άτομα υπάγονται/τίθενται στην αρμοδιότητα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για εκπαίδευση, εποπτεία στην άσκηση των καθηκόντων τους και όπου κριθεί απαραίτητο κατάθεση γραπτής αναφοράς αξιολογικού χαρακτήρα στο τέλος της περιόδου.
Οι δικοί μου πρόχειροι υπολογισμοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι απαιτούνται ετησίως πόροι ύψους περίπου 45.000 ευρώ και εκτιμώ ότι μπορούν να εξευρεθούν από περικοπές άλλων αχρείαστων ή “πολυτελών” δαπανών.
Και αν η αναιτιολόγητη απάντηση είναι πως αυτό είναι δύσκολο, τότε καταλήγουμε σε κάτι ακόμα δυσκολότερο που συναρτάται και με την διάθεση των δημοτών, αρκεί να είναι πεπεισμένοι ότι ο οβολός τους είναι για καλό σκοπό προς όφελος όλων: Ειδική εισφορά 1 ευρώ/έτος ανά κάτοικο για τα πυροφυλάκια, ώστε να συγκεντρωθούν οι αναγκαίοι οικονομικοί πόροι των 45.000 ευρώ.
Ιδού τα πυροφυλάκια, ιδού και ο οβολός!
Παναγιώτης Γεωργιάδης
