Τρία λεβεντόπαιδα, οπλισμένα με κοτρώνα, λοστό και μαχαίρι, εφόρμησαν πριν από λίγες ημέρες στο Λύκειο Διονύσου, σε μια στοχευμένη επίθεση κατά 17χρονου μαθητή. Ο τελευταίος πρόλαβε να κλειστεί στις τουαλέτες και τη γλύτωσε φτηνά. Τα λεβεντόπαιδα έφυγαν όπως ήρθαν- πηδώντας το φράκτη του σχολείου, επιβιβάστηκαν σε όχημα και εξαφανίστηκαν. Ο επιτηρητής καθηγητής- τα παιδιά έχουν ξεκινήσει τις εξετάσεις- που έτρεξε, δεν πρόλαβε να δει τον αριθμό των πινακίδων, παρά μόνο τον τύπο του οχήματος και αυτό συμπεριέλαβε στη μήνυση κατά αγνώστων που κατατέθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Αγ. Στεφάνου.
Σημειωτέον, στο ίδιο Τμήμα εκκρεμούν τουλάχιστον 5 ανοιχτές υποθέσεις που αφορούν σε περιστατικά σε σχολεία του Δήμου, όπως βανδαλισμοί, επίθεση σε μαθητή, αλλά και καθηγητή, συμπλοκές μεταξύ ομάδων εφήβων μαθητών κ.λπ.
Την ίδια ώρα, στο Κρυονέρι, στην άλλη άκρη της πόλης, ένα 16χρονο αγόρι, γονατισμένο από ασήκωτο βάρος, αποφάσιζε να περάσει στην απέναντι πλευρά διαβαίνοντας το δρόμο που γυρισμό δεν έχει. Σοκαρισμένοι οι φίλοι, οι γείτονες, ολόκληρη η σχολική κοινότητα και η κοινωνία της πόλης, αποχαιρέτησαν το 16χρονο παιδί το περασμένο Σάββατο. Από κοντά οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου παλεύουν να στηρίξουν τους συμμαθητές που από τη μια στιγμή στην άλλη βίωσαν την τραγική και αδιανόητη απώλεια.
Κάτι κάνουμε λάθος, κάτι δεν κάνει καλά η γενιά μας. Τα λόγια ανήκουν στον Ν. Παπαδόπουλο, Πρόεδρο της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου. Δεν γίνεται να χάνονται έτσι τόσα παιδιά. Δεν γίνεται να καταφεύγουν στη βία και το bullying. Εγκλωβισμένα; Προδομένα; Σε αδιέξοδο; Εγκαταλελειμμένα; Πώς νιώθουν; Πώς να τους μιλήσουμε; Πώς να τους εξηγήσουμε πως η ζωή είναι δώρο ανεκτίμητο; Δεν είμαστε αρκετά κοντά; Πού φταίξαμε; Και πού θα μας βγάλει;
