Κατηγορηματικά αντίθετοι στη σχεδιαζόμενη κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών, σύμφωνα με πρόσφατο νομοσχέδιο, είναι ο Ν. Παπαδόπουλος και Π. Κανελλόπουλος, Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος αντιστοίχως της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Διονύσου. Υπενθυμίζεται ότι και οι δυο Σχολικές Επιτροπές του Δήμου για διάστημα τουλάχιστον μιας τετραετίας βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα, για λόγους που σχετίζονταν με την οικονομική διαχείριση και με τις υποθέσεις που ανέκυψαν να βρίσκουν τη λύση σε δικαστικές αίθουσες, όπου κάποιες από αυτές εκκρεμούν ακόμη.
Σύμφωνα με το παραπάνω νομοσχέδιο, η κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών προγραμματίζεται για τον επόμενο Ιούνιο.
Νίκος Παπαδόπουλος: Προσωπικά δεν μπορώ να κατανοήσω πώς θα περάσουμε από τις Σχολικές Επιτροπές, που κάλυπταν την καθημερινότητα των σχολείων κυριολεκτικά από το πρωί μέχρι το βράδυ, στους Δήμους που λόγω υποστελέχωσης δεν μπορούν να καλύψουν τις σημερινές υποχρεώσεις τους σε υπηρεσίες. Ποιος δηλαδή θα αναλάβει αυτή την καθημερινή και ολοήμερη επικοινωνία με τους Διευθυντές, ώστε να καλύπτονται οι άμεσες και τρέχουσες ανάγκες των σχολείων; Θα σας πω ένα παράδειγμα: Χτες το πρωί Διευθυντής με ενημέρωσε για δυο σπασμένα τζάμια. Μέχρι το μεσημέρι τα είχαμε αντικαταστήσει. Πού θα καλούσε, σε διαφορετική περίπτωση, αν Σχολική Επιτροπή δεν υπήρχε;
Οδός Διονύσου: Πάντως το νομοσχέδιο προβλέπει την αντικατάσταση των Σχολικών από επιτροπές στις οποίες θα συμμετέχει εκπρόσωπος των σχολικών μονάδων ή των Συλλόγων Γονέων.
Ν.Π.: Δηλαδή αντικαθιστούν τη Σχολική Επιτροπή με μια άλλη και πρακτικά θα καταλήξουν να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους ήδη επιβαρυμένους Διευθυντές, που είναι ήδη πνιγμένοι στη δουλειά. Να έχουν δηλαδή και τη διεκπεραίωση της καθημερινότητας του σχολείου, με όλη τη γραφειοκρατία που απαιτείται.
Παναγιώτης Κανελλόπουλος: Αναρωτιέμαι αν αυτοί που συνέταξαν το νομοσχέδιο γνωρίζουν με τι είναι επιφορτισμένη μια Σχολική Επιτροπή- από μια σπασμένη κλειδαριά μέχρι συμβάσεις και διαγωνισμούς. Δεν ξέρω αν έχουν αντιληφθεί πως αν τις καταργήσουν, δουλειά δεν θα γίνεται. Μέχρι τώρα, και μέσα στις Σχολικές Επιτροπές, υπήρχε συνεργασία, τα καθήκοντα κατανέμονταν και παράγαμε έργο αξιόλογο κατά τη γνώμη μου. Και βέβαια να συμπληρώσω, αμισθί. Μετά τι, πώς και από ποιους θα γίνεται; Τη στιγμή που υπαλλήλους δεν έχουμε και δεν μπορούμε και να προσλάβουμε. Τελικά αντί να λυθούν τα προβλήματα, θα δημιουργηθούν κι άλλα.
Ν.Π.: Αυτό το μέτρο το συζητούσαν από το 2020 και αναβλήθηκε λόγω πανδημίας. Αν είναι να γίνει κάτι και να βελτιωθεί η κατάσταση, μακάρι και να γίνει. Επιμένω πάντως να μην καταλαβαίνω πώς θα γίνει η μετάβαση προς ένα φορέα, την κεντρική διοίκηση του Δήμου, που ήδη δυσλειτουργεί. Μιλάμε για μια Επιτροπή από την οποία κρέμονται τα σχολεία, και με τα σχολεία δεν θα έπρεπε να παίζουμε. Κατανοώ τις ενστάσεις που οδηγούν στην κατάργηση των Νομικών Προσώπων, ειδικά αυτές για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος ανά την Ελλάδα, άλλωστε είχαμε και εδώ πριν μερικά χρόνια τέτοια περίπτωση που ακόμη εκκρεμεί στην Εισαγγελία και άλλες που έχουν τελεσιδικήσει. Ναι, πρέπει να μπει μια τάξη κι αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε κι εμείς. Αν είναι με την κατάργηση, έστω, αλλά η μετάβαση να γίνει ομαλά και με σωστό τρόπο.
Ο.Δ.: Η χρονιά φέτος πώς άρχισε για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια του Δήμου;
Ν.Π.: Ξεκινήσαμε σε σχετικά καλή κατάσταση. Βέβαια ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι γιατί έχουμε βάλει στόχο τα σχολεία μας να φτάσουν σε σημείο που να ανταποκρίνονται απόλυτα στις ανάγκες μαθητών και καθηγητών. Η αλήθεια πάντως είναι πως φέτος το καλοκαίρι κάναμε πολύ περισσότερα πράγματα από τις άλλες χρονιές γιατί υπήρχε έκτακτη χρηματοδότηση, 100.000 ευρώ, με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου να αντεπεξέρθουμε στις ενεργειακές ανάγκες των σχολείων. Ευτυχώς πήγε καλά ο χειμώνας, οπότε, και με τον προγραμματισμό που κάναμε, εξοικονομήσαμε χρήματα για να τα διαθέσουμε σε εργασίες, φέτος πιο κοστοβόρες. Θα σας πω για παράδειγμα, την αλλαγή των ηλεκτρολογικών πινάκων- πολύ σημαντική για την ασφάλεια- που ξεκίνησε όπως θυμάστε από πέρυσι και τώρα το ολοκληρώνουμε με το Γυμνάσιο της Άνοιξης. Θέμα ασφάλειας είναι και η πιστοποίηση των ανελκυστήρων που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες και θα ολοκληρωθεί σε ένα μήνα περίπου, ευτυχώς με τον ίδιο εργολάβο που έχει αναλάβει και τη συντήρησή τους, άρα γνωρίζει το αντικείμενο. Κάναμε και ελαιοχρωματισμούς σε εσωτερικούς, αλλά και σε εξωτερικούς χώρους με πολύ καλές τιμές που πετύχαμε από εργολάβους, ενώ ενισχύσαμε τον εξωτερικό φωτισμό που θεωρούμε ότι αποτρέπει ως ένα βαθμό τους βανδαλισμούς. Και πράγματι, στο Γυμνάσιο της Άνοιξης, όπου παρατηρούνταν πολλά τέτοια φαινόμενα, διαπιστώσαμε εντυπωσιακή μείωση των περιστατικών. Προχωρήσαμε όμως και σε μικρότερες παρεμβάσεις σε επιχρίσματα, κουφώματα, πόρτες εισόδων και εξόδων, εγκαταστάσεις ενσύρματης δικτύωσης. Στην ασφάλεια και σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις εστιάσαμε την προτεραιοποίησή μας. Πάντως, με τα στοιχεία τεσσάρων χρόνων, από την Προεδρία της Τασίας της Κώνστα μέχρι σήμερα, τα περισσότερα χρήματα έχουν πάει στο Γυμνάσιο- Λύκειο Αγ. Στεφάνου, σε εργασίες εσωτερικές που δεν φαίνονται. Για παράδειγμα χώρος τουαλέτας για ΑμεΑ, που δεν προβλεπόταν καν. Κανονικά τουαλέτες ΑμεΑ θα γίνονταν ή θα συντηρούνταν σε όλα τα σχολεία με την εργολαβία του Δήμου, συνολικού ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά ο εργολάβος που ανέλαβε, αποχώρησε λόγω αύξησης των τιμών, όταν ολοκληρώθηκε έργο 300.000, έτσι στον Άγ. Στέφανο την τουαλέτα την έφτιαξε η Σχολική Επιτροπή. Πολλά χρήματα στον Άγ. Στέφανο- και ορθώς, γιατί είναι το παλαιότερο σχολικό κτήριο στην αρμοδιότητά μας και έχει τις περισσότερες ανάγκες.
Ο.Δ.: Προφανώς αναφέρεστε και στον δεύτερο όροφο, τον αυθαίρετο.
Ν.Π.: Κυρίως σ’ αυτό, που μπλοκάρει ας πούμε απαραίτητες εργασίες, μια που δεν μπορούμε να τον αγγίξουμε.
Ο.Δ.: Σε ποια φάση βρίσκεται η τακτοποίησή του;
Ν.Π.: Την υπόθεση έχει αναλάβει η Τεχνική Υπηρεσία και γνωρίζω πως έχε προχωρήσει αρκετά, τόσο που περιμένουμε στο τέλος του χρόνου ή τις αρχές του επόμενου να έχει λήξει.
Ο.Δ.: Στην Κοινότητα Διονύσου ολοκληρώνεται το πρώτο, μετά από πολλά χρόνια, νέο σχολικό κτήριο της πόλης, το Λύκειο Διονύσου. Δυο ενοικιαζόμενα κτήρια- το Ζάννειο και το πρώην Καργάκου- φιλοξενούν σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Παράλληλα στην Κοινότητα Διονύσου ολοκληρώνεται το πρώτο, μετά από πολλά χρόνια, νέο σχολικό κτήριο της πόλης, το Λύκειο Διονύσου. Αυτό θα λύσει ή θα μπαλώσει το πρόβλημα σχολικής στέγης για τη Δευτεροβάθμια;
Ν.Π.: Κατ’ αρχάς το Ζάννειο βοήθησε μεν στην αποφόρτιση των γύρω σχολικών μονάδων, αλλά λύση μόνιμη δεν μπορεί να είναι γιατί εξ αρχής δεν κατασκευάστηκε για σχολείο. Και πιστεύω πως δεν μπορεί και να γίνει ποτέ επειδή η δαπάνη θα ήταν τεράστια. Τα σχολεία στου πρώην Καργάκου είναι άλλη υπόθεση. Ο Δήμαρχος έχει τη βούληση να κυνηγήσει την αγορά του κτηρίου. Και όντως θα ήταν ευχής έργο, μια που εκεί ήδη συστεγάζονται τρία σχολεία, το 3ο Δημοτικό, το ΕΠΑΛ και το ΔΙΕΚ Αγ. Στεφάνου. Απ’ όσο γνωρίζουμε, υπάρχει επικοινωνία με το κινέζικο σχήμα που έχει αγοράσει την έκταση και που δείχνει ενδιαφέρον για μια ενδεχόμενη αγοραπωλησία. Όσον αφορά στα υπόλοιπα σχολεία: Νομίζω πως πρώτη προτεραιότητα είναι να βρεθεί βέβαια χώρος για το Γυμνάσιο και Λύκειο Αγ. Στεφάνου- παλιώνει αρκετά πια το κτήριο-, αλλά πιο πολύ για τα Νηπιαγωγεία. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Δυστυχώς η έλλειψη Σχεδίου Πόλεως φρενάρει την όποια προσπάθεια. Και ο Παναγιώτης και εγώ ζούμε στο Κρυονέρι και ξέρουμε πόσο έχει διευκολυνθεί η οργάνωση της περιοχής με το Σχέδιο. Που είναι τι; Πρόβλεψη χώρων για σχολείο, παιδική χαρά, εκκλησία, αγορά και πάει λέγοντας.
Ο.Δ.: Είστε κι οι δυο υποψήφιοι με τη Δύναμη Ευθύνης για τον Διόνυσο. Τι καινούργιο φιλοδοξείτε να φέρετε εφόσον εκλεγείτε;
Π.Κ.: Εγώ είμαι υποψήφιος για το Τοπικό Συμβούλιο Κρυονερίου. Καινούργιο δεν θα προσπαθήσω να φέρω. Θέλω όμως να βοηθήσω ώστε ό, τι αποφασίζεται, να πραγματοποιείται. Ειδικά επειδή σήμερα οι αρμοδιότητες των Τοπικών Συμβουλίων είναι πολύ περιορισμένες. Έτσι αυτό που πιστεύω ότι απαιτείται είναι ο Πρόεδρος του Τοπικού, σε μια Κοινότητα που έχει περιορισμένο προσωπικό, να εξασφαλίσει όση περισσότερη βοήθεια μπορεί από τους τοπικούς αιρετούς. Να βγούμε έξω στα χιόνια ή στις φωτιές ή όπου αλλού χρειαστεί. Αυτό τουλάχιστον έκανα και ως απλός αλλά ενεργός πολίτης μέχρι τώρα. Μ’αυτό το σκεπτικό λοιπόν αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα, για να έχει όποιος εκλεγεί Πρόεδρος ένα χέρι βοήθειας. Το καινούργιο θα έρθει μόνο εφόσον δοθεί η δυνατότητα στα Τοπικά Συμβούλια να αποκτήσουν αναβαθμισμένες αρμοδιότητες.
Ο.Δ.: Κι εσείς;
Ν.Π.: Πάντα πίστευα και το έλεγα στο Δήμαρχο, πως όλη η ιστορία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει να κάνει με την καθημερινότητα. Αν δεν μπορείς να την αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά, έχεις πρόβλημα ως Διοίκηση γιατί μένεις μακριά από τον πολίτη ό, τι άλλο κι αν κάνεις. Καλά τα μεγάλα έργα, πρέπει να δημιουργούμε τις ευκαιρίες για να βελτιώνουμε τις υποδομές μας, αλλά κακά τα ψέματα- αν έξω από το σπίτι σου πέφτεις σε λακούβα ή σκοντάφτεις σε σκουπίδια ή στέλνεις το παιδί σου σε βρώμικο και άβαφτο σχολείο, αυτά θες να αντιμετωπιστούν πρώτα απ’ όλα. Είμαι γενικά της άποψης ότι αν δεν έχεις καθαρό το σπίτι σου, δεν καλείς κόσμο για πάρτυ. Γι’ αυτό ξεκινάς από τα βασικά, είναι απλά θέμα προτεραιοτήτων. Και όχι ότι δεν έγινε δουλειά στον τομέα αυτόν, αλλά πιστεύω ότι πάσχουμε πιο πολύ στην οργάνωση. Δηλαδή μέσα στο άγχος και την αγωνία μας να ανταποκριθούμε, ειδικά στην καθαριότητα, χάθηκε το πρόγραμμα. Βεβαίως δεν υπήρχαν τα εργαλεία, βεβαίως δεν υπήρχαν τα μέσα, αλλά στο τέλος της ημέρας ο πολίτης θα σου πει “παραμένω βρώμικος”. Καλείσαι λοιπόν εσύ μέσα από τις χρονοβόρες διαδικασίες να φέρεις και τα εργαλεία και το προσωπικό που χρειάζεται, να φτιάξεις το πρόγραμμα και μετά να ελέγξεις την αποτελεσματικότητα αυτής της οργάνωσης, ώστε αν κάτι δεν πάει καλά να βρεις τι φταίει και να το αλλάξεις και να το προσαρμόσεις ανάλογα με τις ανάγκες. Αυτό θέλει δουλειά, υπομονή, επιμονή και πολλές φορές θέλει και σύγκρουση. Είτε με τους υπαλλήλους είτε με την Περιφέρεια είτε και με τον κόσμο ακόμη, γιατί πολλές φορές κι εμείς είμαστε μέρος του προβλήματος. Το θέμα είναι να μη φοβόμαστε να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία. Γιατί στο τέλος το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει, είναι μοιραίο, και το είδαμε στα σχολεία. Πολλές φορές με τον Παναγιώτη είπαμε όχι. Ήξεραν όμως οι Διευθυντές πως το ναι ήταν όντως ναι, και πως το όχι υπήρχε λόγος που ήταν όχι. Εκεί ακριβώς αρχίζει να χτίζεται η εμπιστοσύνη και η συλλειτουργία.
Ο.Δ. Το τελευταίο αυτό το έχω διαπιστώσει στη Σχολική Επιτροπή, όπου είχατε κατακτήσει την εμπιστοσύνη των συνομιλητών σας. Θυμάμαι βέβαια πως ποτέ δεν είχε έρθει από την πλευρά σας εισήγηση χωρίς απόλυτη τεκμηρίωση, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και μεγάλο περιθώριο για αμφισβήτηση.
Ν.Π.: Σας βεβαιώνω πως πολλές φορές είχε τύχει να έχουμε θέματα που δεν τα φέρναμε για συζήτηση άμεσα, είτε επειδή δεν μπορούσα να τα στηρίξω επαρκώς είτε οι προσφορές, ας πούμε, δεν ήταν σαφείς και σωστές.
Ο.Δ.: Αυτό που θέλετε λοιπόν να φέρετε είναι η ενθάρρυνση σε αποφάσεις κομβικού χαρακτήρα, χωρίς το φόβο της σύγκρουσης, αλλά και η μεγαλύτερη και καλύτερη οργάνωση, με στόχο την αποτελεσματικότητα.
Ν.Π.: Ακριβώς. Μα δεν υπάρχει άλλος τρόπος πια. Δεν έχουμε πλέον την άνεση για λάθη και πειραματισμούς. Είναι τόσα τα προβλήματα που η σύγκρουση είναι μοιραία για κάποια από αυτά, σε άλλα ασφαλώς θα είσαι πιο διαλλακτικός αναζητώντας και τη βοήθεια και άλλων ανθρώπων. Μόνοι μας είναι πια δύσκολο να λειτουργούμε.
Π.Κ.: Η αλήθεια, κυρία Χαζάπη, είναι πως αν δημιουργήσεις σχέση εμπιστοσύνης, πιστεύω πως δεν θα βρεθεί κανένας να αρνηθεί είτε την κατανόηση είτε τη βοήθειά του. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, πως στη Σχολική Επιτροπή, για να ξαναγυρίσουμε σ’ αυτό, είχαμε τη θετική στάση από το σύνολο των μελών. Αυτό συνέβη γιατί καταφέραμε να τους πείσουμε πως ό,τι κομίσαμε στην Επιτροπή, αυτό και ίσχυε, στοιχειοθετημένο και τεκμηριωμένο, και ποτέ δεν το “προδώσαμε”. Δεν είναι τυχαίο πως οι σχέσεις μας με τα μέλη από την αντιπολίτευση ήταν άριστες, στο πνεύμα της συνεργασίας. Μακάρι ο Νίκος να εκλεγεί και να μεταφέρει αυτή τη στάση στο Δημοτικό Συμβούλιο, για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με τον κόσμο.
Ν.Π.: Πρέπει να πω πως αυτή η κατεξοχήν εποικοδομητική συνεργασία, παλιότερα δεν ήταν δεδομένη στις Σχολικές Επιτροπές, γιατί κανείς δεν παραμέριζε τις προσωπικές έριδες. Και δυστυχώς καταλήξαμε εκεί που καταλήξαμε, με τεράστια προβλήματα, με χρέη, με απολογισμούς που δεν είχαν αποδοθεί, στην αρχή μάλιστα με την κ. Κώνστα δυσκολευόμασταν να βρούμε τεχνίτες, δεν έρχονταν γιατί πίστευαν πως δεν θα πληρωθούν ποτέ! Κάναμε τεράστια προσπάθεια για να επαναφέρουμε και τη δική τους εμπιστοσύνη, αλλά και των Διευθυντών προς εμάς.
Ο.Δ.: Κάτι ανάλογο έλεγε τις προάλλες και η Αλεξάνδρα η Τόκα από τη Σχολική Επιτροπή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης- ότι αισθάνεται περήφανη που ξαναέφερε στο τραπέζι τούς Διευθυντές.
Ν.Π.: Έτσι ακριβώς! Κατ’ αρχάς έπρεπε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συνεργατών μας, γιατί οι Διευθυντές των σχολείων είναι οι βασικοί συνεργάτες μας, τα μάτια και τα αυτιά μας μέσα σε κάθε σχολείο. Αλλοίμονο αν τσακωνόμαστε μαζί τους και τους στέλνουμε στα Δικαστήρια. Και οι άλλοι συνεργάτες μας είναι οι τεχνίτες, αυτοί που μέσα στη μέρα θα τρέξουν να επιδιορθώσουν ό, τι χαλάσει. Σας έλεγα πριν για τα σπασμένα τζάμια στο Γυμνάσιο του Αγ. Στεφάνου. Ο άνθρωπος έτρεξε αυθημερόν και τα αντικατέστησε, και την επομένη πρωί πρωί πληρώθηκε. Πώς αλλιώς θα τους έχεις δίπλα σου αν δεν σου έχουν εμπιστοσύνη; Πάντως πρέπει να υπογραμμίσω πως για μας ήταν τιμή που είχαμε την Ιωάννα τη Δακτυλίδη και τον Γιάννη τον Κανουπάκη, από την αντιπολίτευση. Αντιπολιτεύθηκαν παραγωγικά, βοήθησαν σε αποφάσεις, άλλαξαν εισηγήσεις προς το καλύτερο, προσέφεραν και βοήθεια όπου χρειάστηκε. Προς τιμήν τους, ήταν δίπλα μας αρωγοί.
Π.Κ.: Νομίζω πως αποτελέσαμε μια ομάδα χωρίς ταμπέλα, γιατί ο σκοπός ήταν κοινός και ευαίσθητος- να προσφέρουμε στα σχολεία όσα περισσότερα μπορούσαμε ο καθένας από την πλευρά του.
Ο.Δ.: Να υποθέσω πως αυτή η στάση θα μεταφερθεί και από τους δυο σας στα συλλογικά όργανα, εφόσον εκλεγείτε είτε στο Τοπικό είτε στο Δημοτικό Συμβούλιο;
Ν.Π. Οπωσδήποτε.
Π.Κ.: Αυτό δεν το συζητάμε.
Ν.Π.: Είναι φιλοσοφία και τρόπος ζωής.
Ο.Δ. Ίσως πάντως είναι λίγο πιο εύκολο στο Τοπικό Συμβούλιο κύριε Κανελλόπουλε, όπου όλοι είναι γείτονες και οι εντάσεις στιγμιαίες, και λίγο πιο δύσκολο στο Δημοτικό Συμβούλιο κύριε Παπαδόπουλε, όπου, επειδή είναι το κεντρικό συλλογικό όργανο, οι θέσεις των παρατάξεων πρέπει να γίνονται διακριτές.
Ν.Π.: Ασφαλώς, αλλά αυτή η διαφορετικότητα να είναι και ουσιαστική. Εξάλλου και στο Δημοτικό Συμβούλιο, όλοι γείτονες είμαστε.
Π.Κ.: Ίσως ακουστώ ρομαντικός, αλλά θεωρώ ότι μπαίνουμε σ’ ένα Δημοτικό Συμβούλιο για να βοηθήσουμε να βελτιωθεί ο τόπος. Αν στην προσπάθεια αυτή, η αντιπολίτευση προτείνει κάτι σωστό, θα ήταν τεράστιο λάθος να μην το ψηφίσω. Προσωπικά, αν και δεν είμαι υποψήφιος για το Δημοτικό Συμβούλιο, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα και σας το υπογράφω με κάθε ειλικρίνεια. Και ο Νίκος νομίζω θα συμφωνήσει επειδή είναι της ίδιας φιλοσοφίας.
Ν.Π.: Να θυμίσω πως στην πρώτη συνεδρίαση του Τοπικού στο Κρυονέρι, όπου εξελέγην το 2019 με τη Δημοτική Αρχή, καταψήφισα εισήγηση του Προέδρου, προς μεγάλη έκπληξη μάλιστα του κ. Κλήμη από τους “ΜΑΖΙ για τον Διόνυσο” που παρευρισκόταν! Δεν μπορώ να ψηφίσω κάτι που δεν το πιστεύω, δεν με αφήνει η συνείδησή μου. Κοιτάξτε, έρχεται μια κρίσιμη πενταετία και καλούμαστε να διαχειριστούμε σημαντικά έργα όπως τα έχει δρομολογήσει η νυν- και ελπίζουμε και επόμενη- Δημοτική Αρχή, που αφορούν πολύ σημαντικές υποδομές, τα αντιπλημμυρικά, την ύδρευση, την αποχέτευση εν έτει 2023 για όνομα του Θεού! Δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε χρόνο ούτε χρήμα ούτε κόπο να χάσουμε. Πρέπει όλα αυτά να τρέξουν τάχιστα με κοινή συναίνεση προς το βέλτιστο, χωρίς φασαρίες και στείρες αντιπολιτεύσεις.
Ο.Δ.: Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο σας και εύχομαι καλή επιτυχία.
Ν.Π.- Π.Κ.: Κι εμείς ευχαριστούμε!
