Από τη Δέσποινα Αφεντούλη, Δρα Κοινωνιολογίας- Δημοσιογράφο
Περισσότεροι από 800 κοινωνικοί λειτουργοί και φοιτητές Κοινωνικής Εργασίας παρακολούθησαν το διήμερο 7-8/10/14 το 1ο Μετεκπαιδευτικό Επιστημονικό Συμπόσιο στην Κοινωνική Εργασία με Διεθνή Συμμετοχή, με θέμα «Η Κοινωνική Πρόνοια σε κρίση: Προκλήσεις και προοπτικές για την κοινωνική εργασία» στο Συνεδριακό Κέντρο του ΤΕΙ Αθήνας, το οποίο διοργανώθηκε από το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Αθήνας, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Σχολών Κοινωνικής Εργασίας και το Σύνδεσμο Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας.
Ορισμένα από τα ουσιαστικότερα συμπεράσματα του Συμποσίου είναι ότι όχι μόνο αυξάνονται οι επιπτώσεις της κρίσης που οδηγούν στη φτώχεια και την αποστέρηση, αλλά και ότι κρίση έχει οδηγήσει σε αποδυνάμωση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι για να επιβιώσουν απευθύνονται σε κέντρα της Εκκλησίας, σε συσσίτια Δήμων και κοινωνικά παντοπωλεία, ενώ σημειώνεται αύξηση της ανάγκης οικογενειών σε τρόφιμα και βασικά είδη ανάγκης και αυξάνεται σε χιλιάδες ο αριθμός των άστεγων. Παρατηρήθηκε συσχετισμός της ανεργίας, της ψυχιατρικής συμπτωματολογίας και της αυτοκτονικής συμπεριφοράς ατόμων, αύξηση της διάδοσης ναρκωτικών ουσιών και κατανάλωσης αλκοόλ. Σημειώνονται ελλείψεις σε κλινικές και θεραπευτήρια χρονίων παθήσεων, υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση δομών κοινωνικής φροντίδας, αναπηρίας και Τρίτης Ηλικίας, ενώ κρίνονται τουλάχιστον απογοητευτικές οι συνθήκες στα καταστήματα κράτησης. Διαπιστώνονται ρατσιστικές επιθέσεις σε μετανάστες και αύξηση της ομοφοβικής βίας.
Απαραίτητη κρίθηκε η άμεση λήψη μέτρων για την υποστήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και για την ενίσχυση των δομών παροχής κοινωνικής φροντίδας, με προσωπικό και πόρους, ώστε να καλυφθούν οι σημερινές αυξανόμενες, κοινωνικές ανάγκες, ενώ επισημάνθηκε ο κεντρικός ρόλος που διαδραματίζουν για την Κοινωνική Εργασία και το έργο των Κοινωνικών Λειτουργών, οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συλλογικής ευθύνης και του σεβασμού της διαφορετικότητας. Ιδιαίτερη αξία, σε περιόδους κρίσης, έχουν για την Κοινωνική Εργασία μοντέλα, που αναδεικνύουν – μεταξύ άλλων- τα δομικά αίτια των κοινωνικών προβλημάτων.