Σ’ ένα πάρτυ πανεπιστημιακών
ο Τζίμμυ κι εγώ
καθήσαμε σ’ ένα κρεββάτι
που έμοιαζε να επιπλέει.
Οι άλλοι, πίνοντας ουίσκυ,
έκαναν πανομοιότυπα σχόλια
χορεύοντας,
μα τόσο αργόσυρτα,
βλεφάριαζαν οι μεν τους δε.
Μια κοπέλα είχε κρεμάσει στα αυτιά της
Χριστουγεννιάτικα στολίδια,
ένας μακρυμάλλης νεαρός διάβαζε ποιήματα στους τοίχους.
Έβλεπα το Τζίμμυ –
τα χέρια του να κρατάν μια πετσέτα
κι ένα βιβλίο του Πρεβέρ
τα γυμνά του πόδια, το φούσκωμα κάτω απ’ το κοντοκομμένο του το τζην.
Οι άνθρωποι μας κοίταζαν με στόματα ανοιχτά
κι άρχισαν ν’ αχνοσβήνουν
καθώς το κρεββάτι μας απέπλεε απ’ το παράθυρο.
Ένευαν αποχαιρετώντας μας
την ώρα που με μια ανύπαρκτη κάμερα
φωτογράφιζα το Τζίμμυ.
Ian Young
μτφ: Όλβια Παπαηλιού
Οδός Πανός Νο.108, Απρ. 2000
